Οι χιλιάδες τραυματίες και
συλληφθέντες εκθέτουν στα μάτια όλων των ευρωπαϊκών λαών τη νεοφιλελεύθερη
βαρβαρότητα
 |
Το κίνημα των
«κίτρινων γιλέκων» έχει ήδη υψώσει ισχυρό φράγμα
στη νεοφιλελεύθερη επίθεση·
αλλά και έχει συμβάλει αποφασιστικά,
με τα αιτήματά του και τις μεθόδους του,
στην αφύπνιση
των εργαζόμενων μαζών
|
Παρά
τη λυσσαλέα καταστολή, το γαλλικό κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» παραμένει
όρθιο, ζωηρό και ορεξάτο, έχοντας συμπληρώσει 15 σαββατιάτικες «ημέρες δράσης».
Μέχρι στιγμής έχουν καταγραφεί 12 νεκροί
(ένας από δακρυγόνο και οι άλλοι από τροχαία στα μπλόκα) καθώς και 3.200 τραυματίες από την
αστυνομική βία (εκατοντάδες νοσηλεύονται, 6 βρίσκονται σε κώμα και περίπου
300 είναι τυφλωμένοι ή ακρωτηριασμένοι από τα νέα όπλα της αστυνομίας, με
πλαστικές σφαίρες που χτυπούν το πλήθος σε ευθεία βολή)! Οι συλληφθέντες έχουν φτάσει στους 8.300,
εκ των οποίων έχουν ήδη καταδικαστεί οι 1.100 και περιμένουν στη σειρά οι
υπόλοιποι! Ενώ ήδη οι 400 πρώτοι έχουν
οδηγηθεί στη φυλακή. Επίσης, στη γαλλική Βουλή πέρασε κατά πλειοψηφία νόμος που μετατρέπει τη συμμετοχή σε
διαδήλωση σε ποινικό αδίκημα, με βαριές ποινές φυλάκισης και πρόστιμο
15.000 ευρώ. Παρόλα αυτά, χιλιάδες
γενναίοι και ανυποχώρητοι αγωνιστές βγαίνουν κάθε βδομάδα στους δρόμους.
Αυτή τη στιγμή η
Γαλλία είναι το μεγαλύτερο πολιτικό εργαστήρι του κόσμου. Το κίνημα των
«κίτρινων γιλέκων» ξεπερνά κατά πολύ τα όρια μιας αυθόρμητης εξέγερσης ή μιας
συνδικαλιστικού τύπου διεκδίκησης. Είναι
ένα ευρύτερο λαϊκό κίνημα με βαθιές ρίζες, που απειλεί με συντριπτικό πλήγμα
την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, αλλά και, πέραν αυτού, διαμορφώνει και
διεκδικεί σοβαρά αιτήματα συμμετοχής του
λαού στη λήψη των αποφάσεων (δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία των πολιτών), αμφισβήτησης των θεσμών της Ευρωπαϊκής «Ένωσης»,
περιορισμού της μετανάστευσης και των αιτίων της, αλλαγής του παγκόσμιου
καταμερισμού εργασίας με αναβίωση της εγχώριας βιομηχανίας, κατάργησης των
αποικιοκρατικών προνομίων της Γαλλίας κ.ο.κ. Επίσης, ο ίδιος ο τρόπος οργάνωσης του κινήματος σε
τοπικές συνελεύσεις, με γενικό συντονισμό, με τήρηση στεγανότητας αποφάσεων
(κρυφά σημεία συγκέντρωσης για παράκαμψη των απαγορεύσεων) και με χρήση των
δυνατοτήτων του διαδικτύου (απευθείας μετάδοση των συγκεντρώσεων, άμεση
καταγραφή αστυνομικής βίας, άμεση επικοινωνία, διαδικτυακοί έρανοι υπέρ
κατηγορουμένων κ.λπ.), έχει πολλά να μας διδάξει. Επίσης, πολλά έχει να μας
διδάξει το πνεύμα «ενότητας μέσα από την ποικιλομορφία», αφού βλέπουμε να
βαδίζουν δίπλα δίπλα η τρίχρωμη γαλλική σημαία, κόκκινες σημαίες με
σφυροδρέπανα, τοπικές σημαίες κ.λπ., χωρίς την ύπαρξη ξεχωριστών κομματικών ή
συνδικαλιστικών μπλοκ.
Πολιτικά το κίνημα
στους σχεδόν τέσσερις μήνες ζωής του έχει εξελιχθεί. Ξεκίνησε ως μια
οργισμένη αντίδραση στον υψηλό φόρο στα καύσιμα, επεκτάθηκε σε ζητήματα
κατώτατου μισθού, συντάξεων και γενικότερης οικονομικής πολιτικής και έφτασε μέχρι και σε ζητήματα διεθνούς
πολιτικής και πολιτειακών θεσμών. Οι πρώτες γρήγορες και σημαντικές νίκες
(κατάργηση φόρου καυσίμων, αύξηση κατώτατου μισθού, μείωση κρατήσεων συντάξεων)
έδωσαν αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία στο κίνημα. Η προσπάθεια του Μακρόν να το εξαφανίσει,
αφενός υποκρινόμενος ότι «συμπάσχει» και αφετέρου εξαπολύοντας άγρια καταστολή,
δεν πέτυχε τον στόχο της. Κανείς δεν πείστηκε από τα κροκοδείλια δάκρυα του “golden boy” των τραπεζών, η
δε καταστολή έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα, αφού ο λαός αντιλήφθηκε το μέγεθος
της ταξικότητας της κυβέρνησης και του κράτους.
Το βέβαιο είναι
ότι μια νέα εποχή ανοίγεται μπροστά μας. Ο νεοφιλελευθερισμός κλονίζεται, η
ευρωπαϊκή «δημοσιονομική πειθαρχία» παραμερίζεται, η πολιτική των «ανοιχτών
συνόρων» αμφισβητείται και αιτήματα αποφασιστικής λαϊκής συμμετοχής στη λήψη
αποφάσεων αναδεικνύονται. Και πάνω απ’ όλα, η αντοχή και οι νίκες των «κίτρινων
γιλέκων» εκπέμπουν παγκόσμια αισιοδοξία για νέους αγώνες.
Βασίλης Παπανικολάου
