 |
| Βλαδίμηρος Λένιν |
«Όποιος περιμένει μια “καθαρή”
κοινωνική επανάσταση, δεν θα τη δει ποτέ του. Αυτός είναι επαναστάτης στα λόγια, που δεν καταλαβαίνει τι θα πει
αληθινή επανάσταση…
Η σοσιαλιστική επανάσταση στην Ευρώπη δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο
παρά το ξέσπασμα της μαζικής πάλης όλων των καταπιεζομένων
και δυσαρεστημένων.
Αναπόφευκτα θα πάρουν μέρος σ’ αυτήν τμήματα των μικροαστών και των καθυστερημένων εργατών –χωρίς
μια τέτοια συμμετοχή δεν είναι δυνατή η μαζική πάλη, δεν είναι δυνατή καμιά
επανάσταση– κι εξίσου αναπόφευκτα θα φέρουν μαζί τους στο κίνημα τις προλήψεις τους, τις αντιδραστικές τους φαντασιοπληξίες,
τις αδυναμίες
και τα λάθη τους.
Αντικειμενικά, όμως, θα επιτίθενται
ενάντια στο κεφάλαιο, και η συνειδητή εμπροσθοφυλακή της
επανάστασης, το πρωτοπόρο προλεταριάτο,
εκφράζοντας αυτή την αντικειμενική αλήθεια της ποικιλόχρωμης και ποικιλόφωνης,
παρδαλής και εξωτερικά κατακερματισμένης μαζικής
πάλης, θα μπορέσει
να τη συνενώσει και
να την κατευθύνει,
να κατακτήσει την εξουσία, να καταλάβει τις τράπεζες, να απαλλοτριώσει τα
μισητά για όλους (αν και για διαφορετικούς λόγους!) τραστ και να
πραγματοποιήσει άλλα μέτρα της δικτατορίας του προλεταριάτου, που στο σύνολό
τους μας δίνουν την ανατροπή της αστικής τάξης και τη νίκη του σοσιαλισμού».
Άπαντα Λένιν, τ. 30, σελ. 54-55
Σημείωση της σύνταξης: Νομίζουμε
ότι το απόσπασμα αυτό του Λένιν έχει μια ιδιαίτερη επικαιρότητα στην τωρινή
περίοδο· όπου η παρακμή του καπιταλισμού, η αδυναμία του να περάσει σε ισχυρή
ανάπτυξη μετά από κάθε κρίση του, οι μεγάλες αντιθέσεις που έχουν αναπτυχθεί
στο εσωτερικό του, θα γεννούν όλο και ευκολότερα αυθόρμητα, μαζικά λαϊκά
κινήματα με μεικτό ταξικό χαρακτήρα και συγκεχυμένο πολιτικό προσανατολισμό. Οι
υπογραμμίσεις στο κείμενο του Λένιν είναι δικές μας.
