Ο κρίσιμος και πρωτοπόρος ρόλος των γυναικών στην πάλη για την
κοινωνική απελευθέρωση της καταπιεζόμενης ανθρωπότητας
 |
Η μεγαλύτερη επανάσταση του 20ού αιώνα, η
Ρωσική, ξεκίνησε από
μια διαδήλωση γυναικών
|
Έχει περάσει περισσότερο από ένας
αιώνας από τότε που οι εργάτριες της κλωστοϋφαντουργίας της Νέας Υόρκης πραγματοποίησαν
την ηρωική απεργία τους, προς τιμήν της οποίας καθιερώθηκε η Ημέρα της
Γυναίκας. Τιμώντας με αυτόν τον τρόπο το θάρρος και τον δυναμισμό τους, αλλά
θυμίζοντας και τον ξεχωριστό ρόλο των γυναικών στους εργατικούς αγώνες και την
κοινωνία. Ντυμένες στα λευκά και κάνοντας πορεία στους δρόμους της Νέας Υόρκης,
με βασικό σύνθημα «ψωμί και τριαντάφυλλα», ψωμί για αξιοπρεπή διαβίωση και
τριαντάφυλλα για την ποιότητα ζωής. Οι ώρες εργασίας τους έφταναν τις 16 ημερησίως
και οι μισθοί τους ήταν πολύ χαμηλότεροι από αυτούς των ανδρών συναδέλφων τους.
Οι αγώνες εκείνης της εποχής υπήρξαν καθοριστικοί για την καλύτερη αντιμετώπιση
των γυναικών στους εργασιακούς χώρους, για την αναγνώριση και θεμελίωση βασικών
δικαιωμάτων τους, όπως άδειες μητρότητας, επιδόματα κ.λπ.
Ο σημαντικός ρόλος των γυναικών όχι
μόνο στους εργασιακούς χώρους αλλά και στην κοινωνία δεν έχει όμως ακόμα αναγνωριστεί
όσο πρέπει. Αυτό φυσικά δεν μπορεί να γίνει
μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, που στηρίζεται και αναπαράγει την εκμετάλλευση
των ανθρώπων, και την ειδική εκμετάλλευση των γυναικών, την ανισότητα, την
αδικία, τον ανταγωνισμό. Κανένας αγώνας για την απελευθέρωση της γυναίκας δεν μπορεί
να γίνει ξεχωριστά από τον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση και την εξέλιξη
όλης της κοινωνίας.
Η παρακμή του καπιταλισμού έχει κάνει
τους εργοδότες ακόμα πιο αδίστακτους και άπληστους προκειμένου να διαφυλάξουν
τα κέρδη τους. Δεν ξεχνάμε ότι πρόσφατα, με οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επετράπη
η απόλυση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καταστρατηγήθηκε δηλαδή ένα δικαίωμα
κατοχυρωμένο και αδιαπραγμάτευτο. Δεν
ξεχνάμε ότι με την επιβολή των μνημονίων στη χώρα μας, οι γυναίκες ήταν πρώτες σε
απολύσεις, περικοπές μισθών και απειλές σε ζητήματα δικαιωμάτων τους, όπως
άδειες μητρότητας κ.λπ.
Εκτός όμως από τα εργασιακά
ζητήματα, οι γυναίκες γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης ακόμα και για την ίδια
τους την ύπαρξη. Μπορεί ο «πολιτισμένος» κόσμος μας να έχει κατακτήσει τεχνολογικά
και επιστημονικά επιτεύγματα, ακόμα όμως οι γυναίκες γίνονται αντικείμενο αγοραπωλησίας.
«Πολιτισμένες» χώρες όπως η Ολλανδία εκθέτουν γυναίκες πίσω από βιτρίνες ως εμπορεύσιμο
είδος, ενώ ακόμα απάγονται ανήλικα συνήθως κορίτσια από φτωχές χώρες για να καταλήξουν
σε οίκους ανοχής-φυλακές. Η κρίση του καπιταλισμού δεν έχει να κάνει μόνο με
οικονομικά και εργασιακά ζητήματα αλλά είναι και ηθική κρίση. Θα αφήσουμε ένα σύστημα
παρηκμασμένο και ιστορικά χρεοκοπημένο να μας παρασύρει στην κατάρρευσή του ή θα παλέψουμε για την ανατροπή του, για να
απελευθερωθούν όχι μόνο οι γυναίκες αλλά και κάθε καταπιεσμένο κομμάτι αυτής
την κοινωνίας;
Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα ηρωισμού και αυτοθυσίας γυναικών
που πάλεψαν για ένα καλύτερο μέλλον για αυτές και τα παιδιά τους. Οι εργάτριες της
Ford στην Αγγλία, τη δεκαετία του ’60 γονάτισαν μια
εταιρεία-κολοσσό με τον αγώνα τους, ενώ δεν ξεπερνούσαν τις 200. Ακόμα και στη χώρα
μας, ας θυμηθούμε τον ηρωικό αγώνα των απολυμένων καθαριστριών, που με την επιμονή
και τον δυναμισμό τους κέρδισαν πίσω τις δουλειές τους. Τιμάμε τις γυναίκες που
πάλεψαν για τα δικαιώματά τους αλλά και για την κοινωνική απελευθέρωση έχοντάς
τις φωτεινό παράδειγμα κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μας και συνεχίζοντας τους
αγώνες τους.
Μαρία Καράβολα
