Η κατάργηση του σταθερού 8ωρου και η παραγωγή

Η κατάργηση του 8ωρου απογειώνει τον παρασιτισμό
και την εποχικότητα της ελληνικής καπιταλιστικής
οικονομίας

Το οκτάωρο κατακτήθηκε με αιματηρούς αγώνες από την εργατική τάξη στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ού αιώνα. Όπως όμως λένε οι κλασικοί του εργατικού κινήματος, δεν βοήθησε μόνο τους εργάτες να σταθούνε στα πόδια τους πνευματικά και σωματικά, να οργανωθούν και να αναπτύξουν την πάλη για τα δίκαιά τους. Βοήθησε και το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα να εξορθολογίσει και να συστηματοποιήσει την παραγωγή του, στα πλαίσια των αντιφάσεων και του άναρχου χαρακτήρα του πάντα. Το οκτάωρο λειτούργησε σαν μια σταθερά της βιομηχανίας, που εξασφάλιζε μια σχετική ισορροπία με τους άλλους τομείς της οικονομίας.

«Πράσινη» έφοδος του κεφαλαίου στα Ελληνικά Πετρέλαια

Οι εργαζόμενοι των ΕΛ.ΠΕ. αντιδρούν στην πλήρη 
ιδιωτικοποίησή τους, που αλλοιώνει και τον στρατηγικό
χαρακτήρα τους για την ελληνική οικονομία

Με όχημα τον νόμο για την εταιρική διακυβέρνηση, οι μεγαλοκαπιταλιστές, με προεξάρχοντα τον όμιλο Λάτση, πήραν την πλειοψηφία στο Διοικητικό Συμβούλιο των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛ.ΠΕ.). Απ’ τα 13 μέλη του Δ.Σ., τα 7 προέρχονταν απ’ το δημόσιο. Τώρα τα μέλη του Δ.Σ. έγιναν 11, ο όμιλος Λάτση έχει 5 έδρες, οι άλλοι καπιταλιστές 2 και το δημόσιο 4. Καταργήθηκαν οι δύο έδρες των εκπροσώπων των εργαζομένων.

Πανεπιστήμιο χωρίς πολιτική θέλει η Κεραμέως

 

Η κυβέρνηση κρατάει κλειστά τα πανεπιστήμια γιατί
γνωρίζει τι απάντηση θα πάρει από τους φοιτητές
για τα χουντικά της μέτρα όταν ανοίξουν οι σχολές

Η υπουργός Παιδείας, Κεραμέως, προανήγγειλε ότι ετοιμάζει την κατάργηση των φοιτητικών παρατάξεων στις εκλογές στα πανεπιστήμια και την αντικατάστασή τους από ενιαίο ψηφοδέλτιο. Η κίνησή της αυτή είναι πέρα για πέρα απαράδεκτη και αντιδραστική, καθώς: 

1) Αποτελεί ωμή παρέμβαση στις συνδικαλιστικές διαδικασίες των φοιτητών, οι οποίοι είναι και οι μόνοι αρμόδιοι για τον τρόπο λειτουργίας των συλλόγων τους και τα ζητήματα του φοιτητικού συνδικαλισμού. 

2) Προσπαθεί να χτυπήσει γενικότερα την πολιτικοποίηση των φοιτητών, η οποία συνδυάζεται σε μεγάλο βαθμό με την ένταξή τους στις φοιτητικές παρατάξεις, καθώς διαμέσου αυτών διαμορφώνουν πολιτικές αντιλήψεις, ιδεολογικό στίγμα, συνδικαλιστική ταυτότητα και συνείδηση ακαδημαϊκού πολίτη.

Το κυβερνητικό «αφήγημα» περί ανάκαμψης

Οι συνέπειες των λοκντάουν, η ακρίβεια και τα 
αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης φρενάρουν
τη λαϊκή κατανάλωση

Όλα πάνε «πρίμα» στην οικονομία, δηλώνει αυτάρεσκα η κυβέρνηση των «αρίστων», μια ματιά όμως στον πραγματικό κόσμο άλλα δείχνει.

Παρά την άρση των περιοριστικών μέτρων στην αγορά, τα εμπορικά καταστήματα ιδίως στο κέντρο της Αθήνας είδαν το τζίρο τους τον Μάιο να κινείται σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα, ειδικά σε ένδυση και υπόδηση. Από την άλλη, παρατηρούνται ανατιμήσεις σε μια σειρά βασικών προϊόντων, οι οποίες, σε συνδυασμό με την αύξηση στις τιμές των καυσίμων και το μειωμένο εισόδημα λόγω πανδημίας, κάνουν ακόμα πιο δεινή την οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών. Μάλιστα, οι αυξήσεις τιμών που εμφανίζονται στα σούπερ μάρκετ –που ήταν και οι μεγάλοι κερδισμένοι του 2020, αυξάνοντας κατά πολύ τα έσοδά τους– δημιουργούν ερωτήματα ακόμα και σε φορείς της αγοράς κατά πόσον είναι δικαιολογημένες, με βάση και τη διεθνή εικόνα.

Ο εφιάλτης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας

Χιλιάδες κατοικίες στο σφυρί από Σεπτέμβριο,
με τις ευλογίες της κυβέρνησης Μητσοτάκης!

Οι πλειστηριασμοί για την κύρια κατοικία απελευθερώθηκαν από τις 14 Μαΐου. Το μεγάλο κύμα αναμένεται από τις αρχές Σεπτεμβρίου. Κι αυτό γιατί υπάρχει το δικαίωμα των οφειλετών να προσφύγουν κατά των πλειστηριασμών, ασκώντας ανακοπή και παρατείνοντας τις διαδικασίες κατά 45 ημέρες, ενώ και ο «νεκρός» Αύγουστος μεταθέτει τις εξελίξεις για το φθινόπωρο. Μέχρι τότε θα έχουν «ωριμάσει» οι συνθήκες για να ξεκινήσουν μαζικοί πλειστηριασμοί, με την εφαρμογή του νέου Πτωχευτικού Κώδικα της κυβέρνησης, που ισχύει από την 1η Ιουνίου. Να θυμίσουμε πως είχε δοθεί μια περίοδος αναστολής των πλειστηριασμών και των λοιπών μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης, να παραμένουν ουσιαστικά παγωμένα από τις 7 Νοεμβρίου 2020, λόγω επιδημίας. Τι είναι όμως αυτό που έρχεται;

Για την έξαρση του οργανωμένου εγκλήματος

 

Επί των ημερών της κυβέρνησης του «νόμου και
της τάξης», αυτές οι εικόνες τείνουν να γίνουν συνηθισμένες

Οι δολοφονίες μαφιόζικου τύπου τείνουν να γίνουν κάτι το σύνηθες ιδίως στο Λεκανοπέδιο. Μετά από μια «ανάπαυλα» λόγω λοκντάουν, το οργανωμένο έγκλημα έπιασε και πάλι «δουλειά». 

Το θέμα έχει πάρει αναπόφευκτα και πολιτικές διαστάσεις, πόσω μάλλον όταν έχουμε μια κυβέρνηση που εξελέγη έχοντας ως ένα από τα βασικά της συνθήματα το «νόμος και τάξη». Αποδείχθηκε βέβαια ότι στο στόχαστρό της ήταν οι φοιτητές και η νεολαία, οι διαδηλωτές και οι απεργοί, οι δημοκρατικοί πολίτες που υπερασπίζονται το δικαίωμα στη διαμαρτυρία, οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι (καταλήψεις) κ.λπ. Απέναντι σε όλους αυτούς, ο Χρυσοχοΐδης και γενικά η κυβέρνηση έχουν κινητοποιήσει όλο τον κατασταλτικό και διωκτικό μηχανισμό του κράτους. Απέναντι όμως στην πραγματική εγκληματικότητα, επί της ουσίας σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Ας στείλουν, τελικά, την πανεπιστημιακή αστυνομία, τις «ομάδες διαχείρισης συναθροίσεων» και τους ΔΕΛΤΑδες να συλλάβουν τους μαφιόζους…  

Οι εκλογές για Συντακτική Συνέλευση στη Χιλή

 

Οι Χιλιανοί πανηγυρίζουν, και δικαιολογημένα. 
Η Συντακτική Συνέλευση ήταν μια δικαίωση
της εξέγερσης τους.

Στις 15-16 Μαΐου έγιναν στη Χιλή οι εκλογές για τη Συντακτική Συνέλευση που θα συντάξει το νέο σύνταγμα της χώρας. Πρόκειται για μια εξέλιξη με παγκόσμια σημασία, και αυτό για τρεις λόγους: 

Πρώτον, γιατί η κατάργηση του συντάγματος που είχε μείνει από τη χούντα του Πινοτσέτ και η σύνταξη ενός νέου επιβλήθηκε από μια γνήσια λαϊκή εξέγερση, που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2019. Και η οποία, με διάφορες μορφές, συνεχίστηκε ακόμα και μέσα στην επιδημία.

Δεύτερον, γιατί η Χιλή ήταν μέχρι τώρα το «εργαστήριο» και το υπόδειγμα του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού, κάτι που στον ένα ή τον άλλο βαθμό θα αλλάξει με το νέο σύνταγμα. Και αυτό είναι μια ξεκάθαρη ήττα για την πιο αντεργατική και επικίνδυνη τάση του σύγχρονου καπιταλισμού.