Η κρίσιμη μάχη των λιμενεργατών του Πειραιά

Οι λιμενεργάτες στις προβλήτες εμπορευματοκιβωτίων 2 και 3 (Σ.ΕΜΠΟ.) στον Πειραιά

Το να κοπεί ο τσαμπουκάς των Κινέζων στον Πειραιά
θα παρακινήσει την εργατική μας τάξη να τα βάλει ακόμα
και με τους πιο ισχυρούς εργοδότες

συνεχίζουν τον αγώνα για αξιοπρεπείς αποδοχές και στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, ενώ μέχρι στιγμής έχουν καταφέρει την ένταξή τους στα Βαρέα Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ). Η εργοδοσία των Κινέζων δείχνει το κτηνώδες αντεργατικό της πρόσωπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η τελευταία απεργία του σωματείου βγήκε παράνομη απ’ τα δικαστήρια με το αιτιολογικό ότι πρόκειται για επιχείρηση κοινής ωφέλειας (!) και με το ίδιο σκεπτικό βγήκε παράνομη και η απεργία που προκήρυξε το Εργατικό Κέντρο Πειραιά για να καλύψει τους λιμενεργάτες. Πρόκειται για πολύ επικίνδυνες εξελίξεις, που απειλούν ευθέως το δικαίωμα στην απεργία και η κυβέρνηση έχει βαρύτατες ευθύνες για αυτές. Ο πρόεδρος του σωματείου της ΕΝΕΔΕΠ δέχθηκε επίθεση από «επόπτη ασφαλείας», δηλαδή, μπράβο της εργοδοσίας.

Οι εργάτες διεκδικούν σύμβαση εργασίας με αμοιβή των υπερωριών και υπερημεριών (εργασία τα Σαββατοκύριακα), σταθερά ωράρια, αύξηση του προσωπικού στα πόστα

(βάρδιες) από 4 σε 6, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.

Η COSCO έχει δώσει τη διαχείριση του λιμανιού στην εργολαβική εταιρεία D-Port και αυτή με τη σειρά της τις διάφορες λειτουργίες σε υπεργολαβίες. Αυτή είναι η πρακτική των σύγχρονων ιμπεριαλιστικών εταιρειών, ώστε οι εργάτες να μην ξέρουν σε ποιον να απευθυνθούν. Όμως, ο αγώνας των εργατών θορύβησε την εργοδοσία, που κάνει απόπειρα διάσπασής τους με δεύτερο σωματείο, προφανώς εξαρτώμενου από την ίδια.

Στον αγώνα που δίνουν οι λιμενεργάτες θα πρέπει να διασφαλίσουν πάνω απ’ όλα την ενότητά τους. Πρέπει να γίνει πάλη για ενιαίο σωματείο, που να εκφράζει όλους τους εργαζόμενους, να στηρίζεται στη θέληση της βάσης και να υπηρετεί τα πραγματικά συμφέροντα των εργατών. Το κάτεργο που έχουν φτιάξει οι Κινέζοι, με τις χαμηλότερες αποδοχές λιμενεργατών πανευρωπαϊκά και τις τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας (ανεπαρκείς σε αριθμό εργατών βάρδιες, ακανόνιστα ωράρια, έλλειψη στοιχειωδών μέτρων υγιεινής και ασφάλειας) πρέπει να ανατραπεί. Η πάλη των λιμενεργατών να γίνει υπόθεση όλου του πειραιώτικου λαού και όλης της ελληνικής εργατικής τάξης, για να σπάσουμε τη μέγγενη της ασιατοποίησης της ζωής και της εργασίας μας, με την οποία μας περισφίγγει το εγχώριο κεφάλαιο και οι ξένοι συνεταίροι του.

Σ. Κρόκος