Η Αργεντινή έπεσε και πάλι
στα νύχια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Την τελευταία φορά που συνέβη
αυτό, τη δεκαετία του ’90, η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με μια καταστροφική κρίση.
Εκείνη η κρίση κατέληξε στην εξέγερση του Δεκεμβρίου του 2001. Δεκάδες
διαδηλωτές δολοφονήθηκαν από τις κατασταλτικές δυνάμεις, ενώ ο πρόεδρος Ντε λα
Ρούα διέφυγε με ελικόπτερο από το προεδρικό μέγαρο. Δυο χρόνια αργότερα, η
κυβέρνηση Κίρχνερ επανέφερε τη χώρα στην ανάπτυξη, αφού αρνήθηκε να πληρώσει
ένα μέρος του εξωτερικού χρέους. Τώρα ο νεοφιλελεύθερος πρόεδρος Μάκρι, ο
οποίος είχε δεσμευτεί να σταθεροποιήσει το νόμισμα και να ρίξει τον πληθωρισμό,
οδήγησε και πάλι σε κατάρρευση την οικονομία, αφού απέλυσε χιλιάδες δημοσίους
υπαλλήλους, ιδιωτικοποίησε μαζικά και έκανε το ρεύμα και το αέριο απρόσιτα για
τους φτωχούς.
Το πρώτο μέτρο που απαιτεί το
ΔΝΤ για να δανείσει τη χώρα είναι να καταργηθούν τα υπουργεία Εργασίας και
Υγείας! Μιλάμε για στυγνούς εγκληματίες, που έχουν βάλει μπροστά ένα πρόγραμμα
μαζικής φτωχοποίησης του πληθυσμού και αφαίρεσης των πιο στοιχειωδών
δικαιωμάτων του. Είμαστε σίγουροι, όμως, ότι η αργεντίνικη εργατική τάξη δεν θα
μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Εξυπακούεται ότι οι εξελίξεις στην Αργεντινή μάς
αφορούν άμεσα, καθώς είμαστε κι εμείς εδώ στην Ελλάδα θύματα της ίδιας
γενοκτονικής πολιτικής της διεθνούς καπιταλιστικής τοκογλυφίας.
Π.Δ.
