Στο νεοφιλελεύθερο εκπαιδευτικό μοντέλο
της Αγγλίας,
το σχολείο λειτουργεί ως επιχείρηση, με επίκεντρο την απόδοση,
την
αξιολόγηση και τη χρηματοδότηση, και όχι τη μόρφωση…
|
Κυρίαρχη λογική του αγγλικού
εκπαιδευτικού συστήματος είναι η σχολική αυτονομία. Αυτή επιτυγχάνεται διαμέσου
της σχολικής επίδοσης των μαθητών, βάσει της οποίας γίνεται ουσιαστικά η
αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, και αντίστοιχα η χρηματοδότηση και η κατηγοριοποίησή
τους σε «καλές» ή όχι.
Βασικός λοιπόν στόχος των
αγγλικών σχολείων είναι να πετύχουν καλή βαθμολογία στην κλίμακα Ofstead, του οργανισμού
εξωτερικής αξιολόγησης των σχολικών μονάδων (επιθεωρητές).
Αν το σχολείο πετύχει καλή βαθμολογία σ’ αυτή την κλίμακα, τότε έχει
επιπλέον προνόμια και χρηματοδότηση. Αν όχι, τότε το σχολείο παύει να είναι
αποκλειστικά κρατικό, και –αν δεν κλείσει!– περνάει σε ιδιωτικές εταιρείες,
ΜΚΟ κ.λπ, με αποτέλεσμα να τροποποιείται
το αναλυτικό του πρόγραμμα (προς όφελος των ιδιωτών), αλλά και να αλλάζουν προς το χειρότερο οι εργασιακές σχέσεις των
εκπαιδευτικών.
Η βαθμολογία στην κλίμακα Ofstead είναι κυρίως
αποτέλεσμα των ποσοστών επιτυχίας (επιδόσεις) των μαθητών. Τα ποσοστά όμως αυτά
είναι ανεξάρτητα από το αν οι μαθητές μπορούν να τα πετύχουν. Για παράδειγμα, αν το σχολείο έχει παιδιά
της εργατικής τάξης ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες κ.λπ., τα ποσοστά
επιτυχίας δεν είναι εύκολο να είναι υψηλά, και τότε το σχολείο δεν παίρνει καλή
βαθμολογία άρα ούτε επαρκή χρηματοδότηση. Δηλαδή, τα αγγλικά σχολεία δεν
ενδιαφέρονται για το πώς θα ανταποκριθούν στις εκπαιδευτικές ανάγκες των
μαθητών τους, αλλά για το πώς θα πιάσουν τους στόχους που θέτουν το σύστημα και
οι αξιολογητές!
Τα ποσοστά επιτυχίας των μαθητών, με τη σειρά τους, επηρεάζουν τη
μισθολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών. Οι εκπαιδευτικοί υποχρεούνται να
φτιάχνουν καθημερινά πλάνα διδασκαλίας ανά μάθημα, πλάνα τριμήνων κ.λπ., τα
οποία ελέγχονται συνέχεια από τους από πάνω, με αποτέλεσμα η εργασία τους να γίνεται
αφόρητη και να αποβαίνει τελικά εις βάρος της διδασκαλίας.
Επίσης, επειδή η αγγλική
εκπαίδευση έχει άμεση σύνδεση με την αγορά εργασίας, η έμφαση στη διδασκαλία δίνεται
σε συγκεκριμένα μαθήματα, με ποσοτικοποιημένη, μετρήσιμη γνώση, π.χ. Φυσική,
Μαθηματικά, μέσα από τα οποία οι μαθητές
«χτίζουν» τις δεξιότητες που χρειάζονται οι μελλοντικοί εργοδότες τους.
Αυτό είναι ένα νεοφιλελεύθερο μοντέλο εκπαίδευσης, με κυρίαρχα και
αλληλένδετα στοιχεία την αξιολόγηση και τη σχολική αυτονομία. Στοιχεία τα οποία
η τωρινή κυβέρνηση της ΝΔ τα θεωρεί αναγκαιότητα για την εκπαίδευση στη χώρα μας!
Μ. Σάκος