 |
Οι αστοί πολιτικοί διαπληκτίζονται συνέχεια για τη
«μεσαία τάξη», όμως κανείς δεν λέει την αλήθεια για την
πραγματική διάρθρωση
της κοινωνίας μας
|
Ακούμε μέσα σε αυτή την
εκλογική περίοδο πολλά περί του θυμού της «μεσαίας τάξης», της ψήφου της
«μεσαίας τάξης» κ.λπ. Σε ένα δημοσιογραφικό επίπεδο έχουμε χρησιμοποιήσει τον
όρο ακόμα και εμείς, ωστόσο από μια
επιστημονική κοινωνιολογική σκοπιά, δηλαδή από μια μαρξιστική σκοπιά, μεσαία
τάξη δεν υπάρχει!
Αν προσπαθήσουμε να ορίσουμε
τις κοινωνικές τάξεις με βάση το εισόδημα, τότε κανονικά θα έπρεπε να
τοποθετήσουμε στη μεσαία τάξη παλιούς ειδικευμένους εργάτες μεγάλων
επιχειρήσεων, που ασφαλώς βγάζουν περισσότερα απ’ ό,τι π.χ. ένας νεαρός
δικηγόρος, τον οποίο θα έπρεπε να τοποθετήσουμε στην κατώτερη τάξη. Αν πάλι
ορίσουμε τις τάξεις με βάση τη μόρφωση και το «κοινωνικό στάτους», πού θα
τοποθετούσαμε τα χιλιάδες νέα παιδιά με καλά πτυχία και μεταπτυχιακά στο
εξωτερικό τα οποία σκοτώνονται στη δουλειά σε επιχειρήσεις-κάτεργα για 700
ευρώ; Άρα λοιπόν οι τάξεις μπορούν να
οριστούν αξιόπιστα μόνο έτσι όπως τις ορίζει ο μαρξισμός, δηλαδή, με βάση τη
σχέση τους με τα μέσα παραγωγής. Έτσι, στον σύγχρονο καπιταλισμό υπάρχουν
δύο βασικές τάξεις: η αστική, που διαθέτει
μέσα παραγωγής ή γενικά κεφάλαιο και ζει από το κέρδος· και η εργατική, που δεν διαθέτει μέσα
παραγωγής και ζει κατά κύριο λόγο ή αποκλειστικά από τη μίσθωση της εργατικής
της δύναμης, σωματικής ή πνευματικής. Σήμερα,
πρακτικά όλοι οι μισθωτοί ιδιωτικού και δημόσιου τομέα (πλην αστυνομικών,
στρατιωτικών, δικαστικών, παπάδων και διευθυντικών στελεχών) ανήκουν στην εργατική τάξη.
Η μικροαστική τάξη (που ειδικά στην Ελλάδα είναι αρκετά μεγάλη) αποτελεί τμήμα της
αστικής τάξης, ωστόσο το κέρδος από τη δραστηριότητα που ασκεί είναι συνήθως τόσο μικρό που την τοποθετεί,
από απόψεως όρων διαβίωσης, πιο
κοντά στην εργατική τάξη παρά στην αστική. Άρα στην πραγματικότητα η
μικροαστική τάξη βρίσκεται πολύ μακριά από το μέσον της απόστασης
αστικής-εργατικής τάξης, και γι’ αυτό είναι εντελώς παραπλανητικό να
χαρακτηρίζεται «μεσαία τάξη».
Τελικά, τον όρο «μεσαία τάξη» τον χρησιμοποιεί η
αστική τάξη για να συσκοτίζει το γεγονός ότι η ίδια είναι εξαιρετικά ολιγάριθμη
και παρ’ όλα αυτά ληστεύει και καταπιέζει όλη την υπόλοιπη κοινωνία. Και επίσης,
για να απομακρύνει τη μικροαστική τάξη από την εργατική και να διασπά τη
δεύτερη, κολακεύοντας τις μικροαστικές αυταπάτες του πιο καλοπληρωμένου ή πιο
μορφωμένου τμήματός της.
Πάρις Δάγλας
