 |
Μετά τα ναυπηγεία της Σύρου, οι
Αμερικανοί βάζουν στο
στόχαστρο και τα ναυπηγεία της Ελευσίνας
|
Για πολλά χρόνια, η
αμερικανική παρουσία στη χώρα μας ήταν κυρίως στρατιωτική, στο πλαίσιο του
ΝΑΤΟ. Όμως τα τελευταία χρόνια ο ελληνικός καπιταλισμός έχει έρθει πιο κοντά με
τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, ιδίως στο πλαίσιο της πολιτικής της τελευταίας
κυβέρνησης και εξαιτίας των ανακατατάξεων που συντελούνται στην Ανατολική
Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Μπορεί η στρατιωτική
συνεργασία να ενισχύεται κι άλλο, αλλά φαίνεται πως οι Αμερικανοί δεν μένουν πια
μόνο σε αυτή και προχωρούν σε στοχευόμενες επενδύσεις.
Έχουν μπει στην
επενδυτική ομάδα της Ελληνικής
Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) αλλά και στα σχέδια επέκτασης του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης. Και τα
δυο βρίσκονται στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης,
ενώ το λιμάνι συνδέεται με τα σχέδια
μεταφοράς αμερικανικού υγροποιημένου αερίου στην Ευρώπη. Έχει δε έντονο
συμβολισμό, αφού το ρυμοτομικό σχέδιο της Αλεξανδρούπολης έγινε από τον ρωσικό
στρατό στα τέλη του 19ου αιώνα, ενώ η πόλη είναι και πολύ κοντά στα σύνορα με
την Τουρκία. Επίσης, τα ναυπηγεία Σύρου
εξαγοράστηκαν από την εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων ΟΝΕΧ, η οποία στις
αρχές Ιουνίου κατέθεσε επίσημη πρόταση και για τα ναυπηγεία Ελευσίνας. Ετοιμάζεται
δηλαδή στο Αιγαίο ένα θαλάσσιο αμερικανικό οικονομικό «τρίγωνο», και δυνάμει
στρατιωτικό, με τον μελλοντικό ελλιμενισμό για συντήρηση αμερικανικών
πλοίων, εμπορικών και πολεμικών. Ο πάντα «δραστήριος» Αμερικανός πρέσβης Τζέφρυ
Πάιατ (η θητεία του στην Ελλάδα πήρε παράταση ένα έτος ακόμη) αναφέρει ότι,
τρία χρόνια πριν, οπότε και ανέλαβε τα καθήκοντά του, «ούτε μία αμερικανική
επιχείρηση δεν ήθελε να επενδύσει στην Ελλάδα, λόγω της πολιτικής αστάθειας και
του πιθανού Grexit, ενώ τώρα 50 αμερικανικές εταιρείες ετοιμάζονται να
επενδύσουν». Οι επενδύσεις από τις ΗΠΑ έφτασαν τα 1,8 δισ. δολάρια το 2018, από
1,2 δισ. το 2017 και 1,06 δισ. το 2016, με
σαφή προτίμηση στα ενεργειακά και στα ναυπηγεία.
Η ενίσχυση της αμερικανικής παρουσίας
στην Ελλάδα αποτελεί μια μορφή πίεσης στα γερμανικά, κινεζικά και ρωσικά
συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή και μια προσπάθεια ανάδειξης του ελληνικού
καπιταλισμού στον κρισιμότερο σύμμαχο των ΗΠΑ στη νοτιο-ανατολική Ευρώπη. Αυτό,
όμως, σίγουρα θα προκαλέσει ένταση με τον ευρωπαϊκό (κυρίως γερμανικό) και τον
κινεζικό ιμπεριαλισμό, που έχουν ήδη ισχυρές θέσεις στη χώρα, και σίγουρα θα
έχει και πολιτικές προεκτάσεις.
Γιάννης Τριανταφύλλου
