Σε αντιδραστική κατεύθυνση οι νέες «αλλαγές» του υπουργού Πιερρακάκη
Η νέα σχολική χρονιά ξεκίνησε με λουκέτο σε 1.000 τμήματα και
με... δακρυγόνα στους εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς που πήγαν
να διαμαρτυρηθούν στο υπουργείο. Επείγει η μαζική αντίσταση στην
πολιτική που αποδομεί τη δημόσια παιδεία.
Μέσα στο κατακαλόκαιρο το Υπουργείο Παιδείας προχώρησε σε σαρωτικές συμπτύξεις-συγχωνεύσεις τμημάτων. Πάνω από 1.000 τμήματα σε όλη τη χώρα έκλεισαν (ισοδυναμούν με περίπου 100 σχολεία!). Πρόκειται για κατάφωρη καταπάτηση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών. Τμήματα στα οποία φοιτούσαν κυρίως μαθητές με αναπηρίες ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και στα οποία προβλέπεται μειωμένος αριθμός μαθητών για να επιτελεστεί με τον καλύτερο τρόπο το εκπαιδευτικό έργο, συμπτύχθηκαν, ενώ σε πολλές περιπτώσεις καταργήθηκαν ειδικότητες στα ΕΠΑΛ ή μαθητές αναγκάστηκαν να μετακινηθούν σε άλλα σχολεία για να γίνει «εξορθολογισμός», δηλαδή, περικοπές. Αυτή είναι η κυβερνητική πολιτική «πάνω στο εθνικό και εκπαιδευτικό συμφέρον», όπως δήλωσε ο Πιερρακάκης. Μια πολιτική που συνοδεύεται με κλομπ και χημικά, με τα οποία «υποδέχτηκε» στο υπουργείο του στις 4 Σεπτεμβρίου τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και τους γονεϊκούς φορείς που αντιδρούν στις συγχωνεύσεις.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση της καταστολής οξύνει την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς απέναντι στους εκπαιδευτικούς που αγωνίζονται ενάντια στην αντιδραστική ατομική αξιολόγηση. Και πάλι μέσα στο καλοκαίρι, κατ’ εντολήν του Υπουργείου Παιδείας, μεμονωμένες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης ξεκίνησαν πειθαρχικές διώξεις ενάντια σε νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς που συμμετέχουν στην απεργία-αποχή των ομοσπονδιών τους. Η κίνηση αυτή αποτελεί την απάντηση του υπουργείου στην πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, που δικαιώνει νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς, αναφέροντας ότι θα έπρεπε να είχαν ήδη μονιμοποιηθεί χωρίς αξιολόγηση, διότι έχει παρέλθει η διετής περίοδος «δοκιμασίας» τους, που ισχύει σε όλο τον δημόσιο τομέα. Μια απόφαση που αποτελεί το πρώτο βήμα δικαίωσης του αγώνα των εκπαιδευτικών, οι οποίοι εδώ και τέσσερα χρόνια, απέναντι στις συνεχείς απειλές και διοικητικές αυθαιρεσίες, απέναντι στις συνεχείς προσπάθειες για απαγόρευση της απεργίας-αποχής τους με απανωτές δικαστικές αποφάσεις, όχι μόνο συνεχίζουν αποφασιστικά, αλλά έχουν φέρει σημαντικά εμπόδια στην εφαρμογή της αξιολόγησης-χειραγώγησης.
Από κει και πέρα, η κυβέρνηση προχωράει σε μια νέα σειρά αντιδραστικών αλλαγών στο δημόσιο σχολείο. Μπαίνει τη φετινή χρονιά σε εφαρμογή η λεγόμενη «ψηφιακή παιδεία», με τον ψηφιακό έλεγχο της καθημερινής εκπαιδευτικής πράξης και το «φακέλωμα» μαθητών και εκπαιδευτικών από πλατφόρμες, καθώς και με τα «ψηφιακά φροντιστήρια» και την αντικατάσταση της διά ζώσης εκπαιδευτικής διαδικασίας από τηλεκπαίδευση. Πρόκειται για πολιτική που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για την ύπαρξη και το περιεχόμενο του δημόσιου σχολείου και θα έχει ολέθριες συνέπειες στην παιδεία και τη μόρφωση της νέας γενιάς. Αποτελεί δε μεγάλη υποκρισία, την ίδια ώρα που οι ιθύνοντες του υπουργείου εφαρμόζουν τέτοια μέτρα ενίσχυσης του εθισμού των μαθητών στις οθόνες, να θεσμοθετούν μέτρα για αποβολές και αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος για χρήση των κινητών τηλεφώνων στον χώρο του σχολείου!
Παράλληλα, η κυβέρνηση προωθεί την περαιτέρω παράδοση σχολικών χώρων και κτιρίων στους ιδιώτες. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε στη ΔΕΘ ότι η αναβάθμιση και ανακαίνιση των σχολείων θα γίνει με βασική συμβολή του ιδιωτικού τομέα!
Όλες αυτές οι αντιδραστικές «αλλαγές» εντάσσονται στη γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης για να αλλάξει άρδην τη φυσιογνωμία και το περιεχόμενο του δημόσιου σχολείου. Συνδέονται απόλυτα με την κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων, την «αυτονομία» τους, την αξιολόγηση, την ιδιωτικοποίηση, το εξετασιοκεντρικό σύστημα, την ενίσχυση των κάθε είδους καπιταλιστών της εκπαίδευσης. Η πολιτική αυτή βρίσκει ήδη αντιδράσεις στους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, τους φοιτητές, τους γονείς. Η αντίσταση όμως πρέπει να γενικευτεί. Η υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης αφορά όλη την εργαζόμενη κοινωνία. Η ταφόπλακα που θέλουν να επιβάλουν στο δημόσιο σχολείο δεν πρέπει να περάσει!
Μ. Σάκος
