Η κινητοποίηση κατά του πολέμου και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων είναι καθήκον όλων των συνειδητών εργαζόμενων, όλων των δημοκρατικών πολιτών. Και ειδικά στη χώρα μας, που βρίσκεται κοντά και στα δύο κύρια πολεμικά μέτωπα.
1. Οι νέες μαζικές συγκεντρώσεις για το έγκλημα των Τεμπών στις 6 Σεπτέμβρη έρχονται να προσθέσουν το στοιχείο της αυθόρμητης λαϊκής παρέμβασης σε μια σειρά από σημαντικές εξελίξεις της τελευταίας περιόδου. Εξελίξεις οι οποίες ανοίγουν τον δρόμο για να τελειώνουμε με το μαύρο αντιδημοκρατικό-αντιλαϊκό-μαφιόζικο καθεστώς του Μητσοτάκη. Για ένα ζήτημα που είχε «θαφτεί» συστηματικά από τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς του καθεστώτος, και με αναγγελία μόλις 48 ώρες πριν, μαζεύτηκαν χιλιάδες κόσμου στο κέντρο της Αθήνας και άλλων πόλεων – και μάλιστα κόσμου ως επί το πλείστον μη οργανωμένου πολιτικά. Το έγκλημα των Τεμπών και η συγκάλυψή του συνεχίζει να αποτελεί ένα βασικό στοιχείο αφύπνισης και κινητοποίησης του λαού. Ταυτόχρονα, όμως, δυναμώνει και η διάχυτη αγανάκτηση απέναντι στην κυβέρνηση της διαφθοράς, της ακρίβειας, του αυταρχισμού.
Πριν πάμε στα μεγάλα παγκόσμια γεγονότα –με επίκεντρο την Ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή αλλά και τη Γαλλία–, υπάρχουν και άλλοι εσωτερικοί παράγοντες που μπορεί να πυροδοτήσουν σύντομα σημαντικές πολιτικές εξελίξεις.
– Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί ξεδιάντροπα να το κουκουλώσει και αυτό, οι πληροφορίες για τις νέες δικογραφίες της Ευρωπαίας εισαγγελέα (ανακύκλωση, ταμείο ανάκαμψης κ.ά.) και η εμπλοκή της κυβέρνησης με τη λεγόμενη μαφία της Κρήτης καθιστούν κεντρικό ζήτημα τη διαφθορά. Και εδώ δεν μιλάμε για κλασική καπιταλιστική διαφθορά αλλά για ένα καθεστώς τύπου μαφίας.
– Η ακρίβεια, το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα του ελληνικού λαού αυτή τη στιγμή, δεν δείχνει το παραμικρό σημάδι υποχώρησης. Ρεύμα, τρόφιμα, ενοίκια, έξοδα παιδιών κ.ά. παραμένουν σε ένα απαγορευτικό επίπεδο. Κι εδώ να πούμε ότι στη ΔΕΘ ο Μητσοτάκης δεν ανακοίνωσε ούτε μισό μέτρο κατά της ακρίβειας.
– Μια κυβέρνηση που, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, δεν εκφράζει περισσότερο από 20%-25% του ελληνικού λαού επιμένει μέχρι τέλους να μετατρέψει την αγορά εργασίας σε τέλεια ζούγκλα. Μιλάμε φυσικά για το κατάπτυστο νομοσχέδιο της Κεραμέως, που καθιερώνει και ενθαρρύνει τη 13ωρη εργασία, τις προσλήψεις μίας ημέρας, τις δοκιμαστικές προσλήψεις, τις γρήγορες απολύσεις, την κατάτμηση-εξαφάνιση της θερινής άδειας, και άλλα πολλά. Αλλά και το νέο «πειθαρχικό δίκαιο» στο δημόσιο αφ’ ενός θα κάνει το δημόσιο ακόμα πιο κομματικό και ακόμα πιο υποταγμένο σε ιδιωτικά συμφέροντα και αφ’ ετέρου αποτελεί μια ευθεία επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τον συνδικαλισμό.
–Τέλος, αυξάνονται οι αποτυχίες της εξωτερικής πολιτικής του Μητσοτάκη: κίνδυνος ματαίωσης του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου, ένταση των τουρκικών διεκδικήσεων στις θαλάσσιες ζώνες Ανατολικής Μεσογείου και Αιγαίου, σύγκλιση Λιβύης και Αιγύπτου με την Τουρκία. Όσον αφορά τη φιλο-ισραηλινή και φιλο-ουκρανική πολιτική της κυβέρνησης, έχει καταρρεύσει στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Και κανείς δεν πιστεύει ότι με αυτή την εξωτερική πολιτική «αναβαθμίστηκε η θέση της χώρας μας στην περιοχή», όπως διατυμπάνιζε η κυβέρνηση.
2. Όσον αφορά τις διεθνείς εξελίξεις, διαμορφώνεται μια εκρηκτική κατάσταση που ενέχει τεράστιους κινδύνους για όλους τους λαούς. Στο «σύνορο» Ε.Ε.-ΝΑΤΟ και Ρωσίας η ένταση αυξάνεται, με την κατάρριψη ρωσικών drones από την Πολωνία, τη συγκέντρωση ευρω-ΝΑΤΟικών στρατευμάτων και την πρόθεση του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού να κρατήσει ανοιχτό το μέτωπο της Ουκρανίας προκειμένου να μην καταγραφεί η ξεκάθαρη ήττα του. Δεν υπάρχει περιθώριο για αναμονή: οι ευρωπαϊκοί λαοί, η νεολαία, τα πιο πρωτοπόρα τμήματα της εργατικής τάξης πρέπει να κινητοποιηθούν άμεσα ενάντια στην παράνοια του πολέμου και της πολεμοκαπηλίας, ενάντια στο σχέδιο επανεξοπλισμού της Ευρώπης.
Στη Μέση Ανατολή όχι μόνο συνεχίζεται η φρικώδης εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων και η ισοπέδωση της Γάζας, αλλά το Ισραήλ, υπό την ηγεσία της ακροδεξιάς-μεσσιανικής κυβέρνησης Νετανιάχου, επιτέθηκε στο έδαφος του Κατάρ, με βομβαρδισμούς που στόχευαν την ηγεσία της Χαμάς. Δηλαδή, επιτέθηκε στη χώρα η οποία είναι αναγνωρισμένη από όλες τις πλευρές ως ο διαμεσολαβητής για να λήξει ο πόλεμος! Αυτό και μόνο δείχνει ότι έννοιες όπως «διεθνές δίκαιο», «δίκαιο του πολέμου» κ.λπ. έχουν πλέον καταρρακωθεί πλήρως, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις σχέσεις μεταξύ κρατών, μεταξύ εθνών. Το μεγάλο διεθνές κίνημα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό που έχει αναπτυχθεί (και που έχει αρχίσει να επηρεάζει και τις κυβερνήσεις σε πολλές δυτικές χώρες) είναι μια ελπίδα. Ωστόσο χρειάζεται ένα ακόμα πλατύτερο και ισχυρότερο κίνημα, που θα καταφέρει να κινητοποιήσει ευρύτερες λαϊκές μάζες.
Σε κοντράστ με αυτές τις δραματικές εξελίξεις, έχουμε όμως και άκρως ελπιδοφόρες κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες σε ορισμένες χώρες, όπως στην πιο σημαντική πολιτικά χώρα της ηπείρου μας, τη Γαλλία. Μια ακόμα κυβέρνηση που είχε διορίσει ο πρόεδρος Μακρόν κατέρρευσε μέσα σε λίγους μήνες, κλιμακώνοντας την πολιτική κρίση στην οποία έχει βυθιστεί από καιρό η χώρα. Η κυβέρνηση Μπαϊρού κατέρρευσε ουσιαστικά λόγω της λαϊκής κατακραυγής για τον προϋπολογισμό άγριας λιτότητας που ήθελε να περάσει. Ακολούθησε στις 10 Σεπτεμβρίου μια ομοβροντία κινητοποιήσεων, με διαδηλώσεις, μπλοκαρίσματα δρόμων και κτιρίων και σκληρές συγκρούσεις με την αστυνομία, στο πλαίσιο του κινήματος “Bloquons tout” – «Μπλοκάρουμε τα πάντα»! Ο δρόμος είναι ανοιχτός για τη γαλλική εργατική τάξη, τη νεολαία, τα λαϊκά στρώματα να καταφέρουν μια αποφασιστική νίκη εις βάρος του αγριανθρωπικού νεοφιλελεύθερου προγράμματος στην καρδιά της Ευρώπης!
3. Ξαναγυρίζοντας στην εσωτερική κατάσταση: στη Θεσσαλονίκη, στη ΔΕΘ, ο Μητσοτάκης προχώρησε σε κάποιες εξαγγελίες, με τις οποίες πίστευε ότι θα κέρδιζε πόντους στους ψηφοφόρους του που έχουν αποστασιοποιηθεί, στην αστική τάξη αλλά και στο ίδιο του το κόμμα. Εκτιμούμε ότι δεν το πέτυχε. Η ψευδεπίγραφη «φορολογική μεταρρύθμιση» δεν «ευνοεί όλους», όπως είχε αναγγελθεί. Ευνοημένα είναι κυρίως τα μεγάλα εισοδήματα. Για τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους αγρότες και το πολύ μεγάλο μέρος των ελεύθερων επαγγελματιών το «καλάθι» της ΔΕΘ ήταν άδειο.
Κατά δεύτερον, είναι αστείο ακόμα και να συζητάμε ότι αυτά τα μέτρα μπορούν να έχουν κάποια επίπτωση στο δημογραφικό. Τι επίπτωση να έχει το αφορολόγητο για όσους έχουν από 4 παιδιά και πάνω όταν η Ελλάδα σήμερα έχει σοβαρό πρόβλημα στο 1ο παιδί;
Αλλά και γενικότερα στην οικονομία τα μέτρα θα έχουν ασήμαντη επίπτωση. Και εδώ ακριβώς είναι ένα βασικό σημείο. Το ότι η καρέκλα του Μητσοτάκη τρίζει δεν έχει να κάνει μόνο με τη λαϊκή δυσαρέσκεια· η δυσαρέσκεια απλώνεται τώρα και στην αστική τάξη. Πολλοί μεγαλοκαπιταλιστές (π.χ. εφοπλιστές και καπιταλιστές των καυσίμων) δεν είναι καθόλου ευχαριστημένοι από το κόψιμο των σχέσεων με τη Ρωσία. Τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχουν αυτοί δεν «γλείφουν» πια τον Μητσοτάκη, που χάνει σταδιακά την επικοινωνιακή παντοδυναμία που απολάμβανε. Η ακρίβεια πλήττει και τις επιχειρήσεις (ρεύμα, πρώτες ύλες, ενοίκιο επιχείρησης κ.λπ.). Οι επιχειρηματίες που ζουν από την εσωτερική κατανάλωση επίσης δεν είναι ευχαριστημένοι. Σκάνδαλα σαν αυτό του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι λογικό να δημιουργούν δυσαρέσκεια σε αστικά στρώματα που αισθάνονται ότι έμειναν «στην απ’ έξω».
4. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες τα μαχόμενα κομμάτια της εργατικής τάξης και γενικά του εργαζόμενου λαού οφείλουν και μπορούν να ανεβάσουν την αντίστασή τους. Το ηθικό, η διάθεση για κινητοποίηση, μετά από μια πολύ δύσκολη περίοδο, ανεβαίνει και πάλι. Το είδαμε με τις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη, το είδαμε πιο πριν με την απεργία των ναυτεργατών, αλλά και σε αρκετές μικρές απεργίες που έχουν πετύχει κέρδη τελευταία.
Να ρίξουμε τώρα το βάρος μας στην πάλη ενάντια στα αντεργατικά μέτρα, με απεργίες και μαχητικές διαδηλώσεις. Ακόμα και αν το κατάπτυστο νομοσχέδιο της Κεραμέως περάσει, να συνεχίσουμε με οργάνωση και προετοιμασία για ακόμα πιο αποφασιστικούς αγώνες. Το ίδιο και στο δημόσιο, όσον αφορά τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση και τα πειθαρχικά.
Ο αγώνας για δικαιοσύνη για τα θύματα των Τεμπών είναι ανοιχτός, παρότι το καθεστώς έκανε ό,τι μπορούσε να τον κλείσει. Νέες αποκαλύψεις πάνω στην αισχρή εκστρατεία συγκάλυψης θα έρθουν και νέες αφορμές για να ξανακατέβουμε σύντομα στους δρόμους θα δοθούν.
Να μην υποτιμήσουμε τα ζητήματα της διαφθοράς, των ιδιωτικοποιήσεων, τα μέτωπα που προκύπτουν από την ψευδεπίγραφη «πράσινη μετάβαση» και τον ψηφιακό ολοκληρωτισμό.
Η πάλη ενάντια στον πόλεμο μας αφορά όλους. Κάθε ανοχή σε σφαγές, εθνοκαθάρσεις, καταπάτηση δικαιωμάτων λαών φουσκώνει τα πανιά των πλέον αντιδραστικών δυνάμεων στο εσωτερικό της κάθε χώρας και απειλεί άμεσα τις δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις μας.
Όλα τα παραπάνω μέτωπα πάλης θα πρέπει να συγκλίνουν και να ενοποιηθούν στη βάση της ανατροπής της πιο μαύρης κυβέρνησης του τελευταίου μισού αιώνα. Μια πρόωρη πτώση της νεοφιλελεύθερης μαφίας του Μητσοτάκη θα ξαναφέρει την ελπίδα στον εργαζόμενο ελληνικό λαό. Εμπρός λοιπόν στον δρόμο του αγώνα, με απεργίες, διαδηλώσεις και κάθε μορφή πάλης που μπορεί να εκφράσει τη λαϊκή αγανάκτηση!
11-9-2025
Η Συντακτική Επιτροπή
