Ταμείο Ανάκαμψης Καθυστερήσεις και παρασιτισμός

Η κυβέρνηση έχει εναποθέσει τις ελπίδες για ανάκαμψη
στα ευρωπαϊκά κονδύλια, αλλά και αυτά δυσκολεύεται
να τα απορροφήσει

 Ακόμα και το πολυδιαφημισμένο σωσίβιο της Ε.Ε για την –όποια– οικονομική ανάκαμψη των ευρωπαϊκών οικονομιών μετά την πανδημία δεν μπορεί να το αξιοποιήσει το «επιτελικό κράτος» του Μητσοτάκη. Ο λόγος για το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ). Όπως επισημαίνει και η Τράπεζα της Ελλάδος στην Έκθεση Νομισματικής Πολιτικής 2023-2024, από τα χρήματα που δικαιούται συνολικά η Ελλάδα από το ΤΑΑ (36 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 17,7 δισ. σε δάνεια και 18,22 δισ. σε επιχορηγήσεις), έχει εκταμιευθεί το 42% και από αυτό έχει φθάσει στην αγορά μόνο το 45%, με το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων να είναι «παρκαρισμένα» είτε στο Υπουργείο Οικονομικών, είτε σε φορείς της Γενικής και Κεντρικής Κυβέρνησης. 

Αν και η Τράπεζα της Ελλάδος κάνει λόγο για υπο-εκτέλεση του ΤΑΑ τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες της Ε.Ε., πρέπει να τονιστεί ότι οι άλλες χώρες δεν αντιμετώπισαν την επενδυτική κρίση που γνώρισε η Ελλάδα τη δεκαετία του 2010, χάνοντας τουλάχιστον το 25% του ΑΕΠ. Με άλλα λόγια, αν αποτύχει το ΤΑΑ στη Δανία πολύ μικρή σημασία έχει για τη χώρα αυτή, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στη χώρα μας. Σύμφωνα με αναλυτές του Ευρωσυστήματος, πιθανές αιτίες αυτής της καθυστέρησης είναι η έλλειψη εργατικού δυναμικού, οι ακριβές πρώτες ύλες αλλά σίγουρα και η έλλειψη σχεδιασμού από την κυβέρνηση και από τις επιδοτούμενες εταιρείες, οι οποίες μάλλον βλέπουν την όλη ιστορία ως μια ακόμα «αρπαχτή».

Πρέπει βεβαίως να τονιστεί ότι όλη αυτή η ιστορία του ΤΑΑ το μόνο που καταφέρνει πραγματικά είναι να μεγαλώσει την οικονομική και πολιτική εξάρτηση της χώρας μας από την Ε.Ε, της οποίας το παραγωγικό μοντέλο έχει πάει περίπατο εδώ και χρόνια λόγω της υπεροχής ΗΠΑ και Κίνας. Επίσης, η στόχευση του ΤΑΑ είναι ούτως ή άλλως σε λάθος κατεύθυνση, αφού τα χρήματα πηγαίνουν στους λίγους και γνωστούς κρατικοδίαιτους ολιγάρχες, ενώ το κύριο βάρος δίνεται στη γνωστή «καραμέλα» της «πράσινης και ψηφιακής μετάβασης». Τα εγκεκριμένα έργα είναι κυρίως άμεσου συμφέροντος του κατασκευαστικού και ενεργειακού κεφαλαίου και όχι υπέρ της πραγματικής παραγωγής αγαθών, από την οποία πονάει η χώρα. Για τέτοια «ανάπτυξη» μιλάμε…

 

Γιάννης Τριανταφύλλου