Εγκληματικό χτύπημα εις βάρος της εργατικής τάξης η προώθηση της 6ήμερης εργασίας
Η προσπάθεια των νεοφιλελεύθερων δήμιων του λαού να καταργήσουν
το 5ήμερο-8ωρο ξεκίνησε μέσα στην επιδημία με τον νόμο Χατζηδάκη.
Τώρα θέτουν σε ισχύ το εξαήμερο. Ξεκινώντας από τους πιο οργανωμένους
κλάδους της τάξης μας, μπορούμε να το σταματήσουμε στην πράξη.
Η τοποθέτηση Κεραμέως στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης προμηνύει νέα επίθεση στα εναπομείναντα δικαιώματα της εργατικής τάξης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η Κεραμέως είναι πιστός θιασώτης του «νεοφιλελεύθερου» μοντέλου. Στην τετραετή θητεία της στο Υπουργείο Παιδείας επιτέθηκε με σφοδρότητα στη δημόσια εκπαίδευση και στους εκπαιδευτικούς (κατηγοριοποίηση σχολείων, αξιολόγηση, ηλεκτρονική εξ αποστάσεως ψευτο-διδασκαλία κ.ά.).
Ήδη από τον Ιούλιο ξεκίνησε η εφαρμογή ενός σκληρού αντεργατικού μέτρου που είχε ψηφιστεί από την κυβέρνηση. Πρόκειται για την εξαήμερη εργασία, με μονομερή απόφαση του εργοδότη και προσαύξηση 40% για την έκτη ημέρα, η οποία θα μπορεί να ισχύσει για το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων, με εξαίρεση τους κλάδους επισιτισμού-τουρισμού, το δημόσιο και τις πρώην ΔΕΚΟ.
Η εξαήμερη εργασία αποτελεί μεγάλη ανατροπή για τις εργασιακές σχέσεις. Προωθεί τη γενικευμένη «ελαστικοποίηση» του ωραρίου, αυξάνει την εποχικότητα της εργασίας, αποθαρρύνει ουσιαστικά τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό εκ μέρους των επιχειρήσεων. Σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες συζητιέται ήδη η μείωση και όχι η αύξηση των ωρών εργασίας. Απλά εδώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιμένει στη «γραμμή» της αστικής τάξης για τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας.
Οι νόμοι Χατζηδάκη, υπουργού Εργασίας στην προηγούμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη, χτύπησαν το 8ωρο, με τη δυνατότητα του εργοδότη να επιβάλλει 10ωρη εργασία, χωρίς πληρωμή υπερωριών, σε περίοδο αιχμής των εργασιών μιας επιχείρησης. Τώρα η εξαήμερη εργασία καταργεί στην ουσία το 5ήμερο-40ωρο. Η δε προσαύξηση 40% είναι κοροϊδία, με δεδομένους τους χαμηλούς μισθούς της τελευταίας δεκαπενταετίας. Άλλωστε, πριν τα μνημόνια, η προσαύξηση για εργασία σε αργίες και για υπερωρίες ήταν 75%. Οι κλάδοι επισιτισμού-τουρισμού εξαιρούνται απ’ το μέτρο γιατί εκεί έχει εκ των πραγμάτων καταργηθεί κάθε έννοια αργιών και σταθερής εργασίας. Στην ουσία η εργασιακή αυτή ζούγκλα μεταφέρεται σε όλο το φάσμα της εργασίας.
Η ψηφιακή κάρτα παρουσιάζεται σαν φιλεργατικό μέτρο, με το σκεπτικό ότι προστατεύει τον εργαζόμενο από την παραβίαση των ωραρίου του. Στην πράξη, όμως, με τις επιμέρους ρυθμίσεις του μέτρου, δίνεται στον εργοδότη αυτή η δυνατότητα. Στη βιομηχανία και βιοτεχνία θα υπάρχει «ευελιξία» στο χτύπημα της κάρτας για μισή ώρα πριν και μισή ώρα μετά το 8ωρο. Αυτό σημαίνει ότι η εργοδοσία θα μπορεί να παραβιάζει το ωράριο έως και κατά μία ώρα την ημέρα. Αυτή η «ρύθμιση» ήταν πάγιο αίτημα των εργοδοτών.
Την ίδια στιγμή «συζητιέται» η αλλαγή στο καθεστώς χορήγησης των επιδομάτων ανεργίας, δοκιμαστικά απ’ τον Σεπτέμβριο σε 10.000 ανέργους, και από το 2025 με γενίκευση του μέτρου. Αυτό που σχεδιάζεται είναι η σύνδεση του επιδόματος με τον μισθό και τα έτη ασφάλισης. Το επίδομα θα ξεκινάει από πιο ψηλά, αναλογικά με τον μισθό που έπαιρνε ο εργαζόμενος όταν δούλευε, αλλά στη συνέχεια, με την πάροδο των μηνών, θα πέφτει. Όσοι δεν έχουν πολλά ένσημα ή δούλευαν με μερική απασχόληση θα παίρνουν ένα γλίσχρο επίδομα πείνας. Με αυτή την κατηγοριοποίηση των επιδομάτων η αδικία εις βάρος των πιο αδύναμων εργαζομένων διευρύνεται. Όσον αφορά την κοινωνική ασφάλιση, από τώρα ρίχνονται «βολές» (δηλώσεις υφυπουργού Εργασίας Π. Τσακλόγλου) για αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης μετά από τρία χρόνια.
Η συγκεκριμένη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας (Κεραμέως και Τσακλόγλου – αρχιτέκτονας της ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης, προερχόμενος απ’ τον χώρο του ΠΑΣΟΚ) σημαίνει ένταση της αντεργατικής επίθεσης. Η ελληνική εργατική τάξη διαθέτει σημαντικές αγωνιστικές παρακαταθήκες, τις οποίες όμως πρέπει να ξαναζωντανέψει. Χρειάζεται εγρήγορση, οργάνωση και μαζικότητα για να αποκρουστεί η νέα αντεργατική επίθεση. Η ανεργία, η αποβιομηχάνιση, η εργασιακή κόλαση δεν μπορεί να είναι το μέλλον της χώρας και του λαού. Με ενότητα και αγωνιστική θέληση μπορούμε να δώσουμε στις νεοφιλελεύθερες ύαινες, στις οποίες κατέχει εξέχουσα θέση η τωρινή υπουργός Εργασίας, την απάντηση που τους αξίζει.
Σ. Κρόκος
