 |
| Η εικονιζόμενη δυστοπία δείχνει ότι το σύστημα βρίσκεται σε τέτοια διαδρομή βαρβαρότητας που θα επιχειρήσει ακόμα και την απόλυτη αλλοτρίωση: την αποκοπή του ανθρώπου από τη βιολογική βάση της ύπαρξής του, θα επιχειρήσει, αλλά νομίζουμε ότι δεν θα τα καταφέρει... |
«Στη σχέση μητέρας-παιδιού σχηματίζεται όλη η κοινωνία». Αυτό αναφέρει ο Παναγής Λεκατσάς, ιστορικός και μελετητής, στο έργο του «Η Μητριαρχία». Φαίνεται πως οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του συστήματος έχουν μελετήσει αρκετά τον εν λόγω ιστορικό, και άλλους με παρόμοιες διαπιστώσεις (Λεμπουαγιέ, Τοματίς κτλ.). Δεν εξηγείται διαφορετικά η εμμονή να σπάσουν τον δεσμό μητέρας-παιδιού, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να δημιουργήσουν μωρά εκτός του γυναικείου σώματος, κατασκευάζοντας τεχνητές μήτρες! Αυτό το απολύτως εφιαλτικό σενάριο είχαμε την ευκαιρία να το ακούσουμε ως επιχείρημα και μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο. Στη διάρκεια της συζήτησης για το νομοσχέδιο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ο βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας Σπύρος Μπιμπίλας ανέφερε στην ομιλία του ότι «η συζήτηση για την παρένθετη μητρότητα είναι ήδη ξεπερασμένη, γιατί σε 10 χρόνια θα υπάρχει η τεχνητή μήτρα και έτσι τα ομόφυλα ζευγάρια απλά θα παραγγέλνουν το μωρό τους με αυτόν τον τρόπο».
Εταιρεία βιοτεχνολογίας στη Γερμανία, που έχει αναπτύξει την πρώτη τεχνητή μήτρα στον κόσμο, υποστηρίζει ότι έχει ήδη έτοιμες 400 τεχνητές μήτρες, που μπορούν να παράγουν 30.000 μωρά τον χρόνο. Άλλες «επιστημονικές ομάδες» σε ΗΠΑ, Αυστραλία, Ιαπωνία εφαρμόζουν παρόμοιες πρακτικές, κάνοντας μάλιστα πειράματα σε ζώα, που κρίνονται επιτυχημένα. Όλα αυτά υπολογίζεται ότι θα εφαρμοστούν σε τουλάχιστον 10 χρόνια από τώρα, με το πρόσχημα του ανθρωπισμού πάντα! Έτσι θα κάνουν παιδιά οι γυναίκες που μέχρι τώρα δεν μπορούσαν, ή θα σώζονται τα πρόωρα μωρά. Όσο καλοπροαίρετος κι αν είναι κανείς έναντι των προθέσεων των επιστημόνων που εργάζονται σε αυτό το «έργο», είναι μάλλον δύσκολο να εξηγηθεί πώς το σύστημα διαθέτει τόσους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους για τη δημιουργία παιδιών, την ίδια στιγμή που σκοτώνει χωρίς κανέναν ενδοιασμό παιδιά σε διάφορα πολεμικά μέτωπα, π.χ. Γάζα, ή αφήνει παιδιά να πεθαίνουν από την πείνα και τις αρρώστιες. Ας ξεχάσουμε λοιπόν την αγαθή πρόθεση, που σίγουρα δεν υπάρχει.
Άλλη μια αντίφαση που πρέπει να δούμε είναι ότι όλοι οι παγκόσμιοι οργανισμοί ανησυχούν για την αύξηση του πληθυσμού της γης και την έλλειψη πόρων για τη συντήρησή του και ξαφνικά αρχίζουν να γκρινιάζουν για τη μείωση του ρυθμού των γεννήσεων και την υπογεννητικότητα (πρόσφατες δηλώσεις Έλον Μασκ).
Ας γυρίσουμε, όμως, στον Λεκατσά και ας δούμε τη σημασία της αναπαραγωγικής διαδικασίας όχι μόνο για το άτομο αλλά για την κοινωνία συνολικά. Έρευνες έχουν δείξει ότι η διαδικασία σύλληψης και κύησης παίζει έναν ιδιαίτερα καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση και εξέλιξη του ανθρώπου. Για αυτό και οι παλιότερες κοινωνίες (που ήταν λιγότερο ανταγωνιστικές) έδιναν μεγάλη σημασία, φροντίδα και σεβασμό στην έγκυο γυναίκα. Το σύστημα, στη σημερινή κατάσταση παρακμής που βρίσκεται, το μόνο που δεν επιθυμεί είναι να έχει απέναντί του τις νέες γενιές που έρχονται. Θέλουν ανθρώπους υποταγμένους, συναισθηματικά και ψυχικά άδειους και άρα ακίνδυνους.
Η εφαρμογή αυτών των εφιαλτικών πρακτικών θα είναι το μεγαλύτερο χτύπημα που θα δεχτούν οι γυναίκες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η κυοφορία και ο δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ μάνας και παιδιού, η δυναμική που μπορεί να αναπτύξει μια γυναίκα απέναντι σε οποιονδήποτε κίνδυνο για να υπερασπιστεί το παιδί της, η αγάπη, η αποδοχή, η αυτοθυσία είναι ποιότητες που είναι λυτρωτικές και ευεργετικές όχι μόνο για το παιδί αλλά και για όλη την κοινωνία – και που φυσικά δεν τις διαθέτουν οι μηχανές.
Ό,τι και να σκαρφιστούν τα «φωτεινά επιστημονικά μυαλά» που υπηρετούν το σύστημα, τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τη νομοτέλεια της επανεκκίνησης της ανθρωπότητας σε μια άλλη κατάσταση. Ας μην ξεχνάμε την ελληνική μυθολογία, με τον μύθο του Κρόνου που τρώει τα παιδιά του για να μη χάσει την εξουσία, αλλά τελικά δεν γλυτώνει από την πτώση και την καταστροφή του.
Μαρία Καράβολα
