Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σ.Π. Σεπτεμβρίου 2016. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σ.Π. Σεπτεμβρίου 2016. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016

Η επιθανάτια κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ελπίδα ανάτασης για το εργατικό κίνημα

Ενώ τα εργασιακά μέτρα του 3ου Μνημονίου απειλούν να μετατρέψουν τους Έλληνες εργάτες σε ιδανικούς δούλους για υποψήφιους «επενδυτές»-άρπαγες, μπροστά μας ανοίγεται μια ιστορική ευκαιρία: Είναι η βαθιά κρίση της καπιταλιστικής Ε.Ε., που πρέπει η πανευρωπαϊκή εργατική μας τάξη να την εκμεταλλευτεί για να περάσει στην αντεπίθεση.

Η εργατική μας τάξη χρειάζεται πάνω απ’ όλα μια ηγεσία. Μια ηγεσία που δεν θα την τραβάει η αστική τάξη από τη μύτη, αλλά που θα αγωνίζεται αδιάλλακτα για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Ευρετήριο Άρθρων Σοσιαλιστικής Προοπτικής Σεπτεμβρίου 2016


Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ

Του Γιάννη Βερούχη (1931-2010)

1)    Η κτηνωδία του καπιταλισμού

● « Αυξημένα κέρδη κατά 60% εξασφαλίζουν φέτος οι 20 μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας».
Αυτό δεν το λέμε εμείς. Αυτό το γράφει η εγκυρότερη εφημερίδα του ντόπιου χερσαίου ελληνικού καπιταλισμού, το ΒΗΜΑ της 2 Δεκεμβρίου, σε περίοπτο θέση της 1ης σελίδας του. Αυτοί οι μεγαλοκαπιταλιστές επιχειρηματίες με τα τεράστια κέρδη τους είναι:
Πρώτον: Είναι αυτοί που με το συνεχές ανέβασμα των τιμών, των σπιτικών λογαριασμών, και του γενικού κόστους της ζωής, μειώνουν αυτόματα και καθημερινά, τους μισθούς των εργαζομένων και τις συντάξεις των απομάχων της εργασίας.
Δεύτερον: Είναι αυτοί που αρνούνται κάθε αναπροσαρμογή μισθών και συντάξεων, με την πρόφαση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.

ΓΙΑΚΟΜΠ ΜΙΧΑΪΛΟΒΙΤΣ ΣΒΕΡΝΤΛΟΦ (1885-1919)


 Ο οργανωτικός ηγέτης των Μπολσεβίκων

Γιάκομπ Σβερντλόφ
Ο Γιάκομπ Μιχαΐλοβιτς Σβερντλόφ υπήρξε δίχως αμφιβολία η σημαντικότερη προσωπικότητα του Μπολσεβίκικου Κόμματος μετά τους Λένιν και Τρότσκυ και ο κορυφαίος οργανωτικός ηγέτης που έβγαλε το επαναστατικό κίνημα στον 20ό αιώνα. Στην πραγματικότητα, υπήρξε το πρότυπο του Μπολσεβίκου, δηλαδή του ανθρώπου που υπηρετεί αδιάλλακτα την επαναστατική υπόθεση, με τολμηρό, μαχητικό, πολυμήχανο πνεύμα. Σίγουρα η πορεία της Ρωσικής Επανάστασης θα ήταν διαφορετική αν αυτός ο πρώτης γραμμής ηγέτης δεν είχε χαθεί πρόωρα, σε ηλικία μόλις 34 ετών. Η Ιστορική μας Στήλη αυτού του μήνα ελπίζουμε να συμβάλει στο να βγει από τη λησμονιά η λαμπρή αυτή φυσιογνωμία του κινήματός μας.
Από τα δύο κείμενα, αποσπάσματα των οποίων δημοσιεύουμε, το πρώτο προέρχεται από την ιστορική εφημερίδα των Ελλήνων Κομμουνιστών-Τροτσκιστών, την «Πάλη των Τάξεων», ενώ το δεύτερο γράφτηκε από τον Τρότσκυ το 1925 και δημοσιεύτηκε την επόμενη χρονιά σε επετειακή έκδοση του Γραφείου Ιστορίας του Μπολσεβίκικου Κόμματος.

ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2016

1 Ιουλίου: Οι εργαζόμενοι στο ίδρυμα «Παιδική Στέγη» στην Αθήνα συνέχισαν την επίσχεση εργασίας τους για τα δεδουλευμένα οχτώ μηνών.

Οι εργαζόμενοι στην ιδιωτική υγεία έκαναν 24ωρη πανελλαδική απεργία ενάντια στις μειώσεις μισθών και την αφαίρεση δικαιωμάτων. Έγινε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο «Ιατρικό Κέντρο» στο Μαρούσι.

Οι εργαζόμενοι στην αλυσίδα σούπερ μάρκετ «ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ», που απειλείται με πτώχευση, έκαναν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις κεντρικές αποθήκες της εταιρείας στην Αθήνα. Συνέχισαν τον αγώνα για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους με 24ωρη απεργία στις 8/7 στη Βόρεια Ελλάδα. Στις 13 του μήνα έγινε 4ωρη στάση εργασίας σε καταστήματα της Αττικής και συγκέντρωση στο υπουργείο Εργασίας. Στις 22/7 έγινε απεργία σε πολλά καταστήματα σε όλη την Ελλάδα. Την ίδια ημέρα έγινε 24ωρη απεργία και στην αλυσίδα «ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ» στη Βόρεια Ελλάδα, που αντιμετωπίζει τα ίδια ζητήματα.

ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ

Βρετανία: Στις 8 Αυγούστου ξεκίνησαν 5ήμερη απεργία οι σιδηροδρομικοί της εταιρείας Southern – η μεγαλύτερη απεργία στους βρετανικούς σιδηροδρόμους τα τελευταία 50 χρόνια. Η εταιρεία ανακοίνωσε ότι θα λειτουργήσει τρένα με έναν μόνο εργαζόμενο, τον οδηγό, κάτι που σημαίνει μείωση θέσεων εργασίας αλλά και αυξημένο κίνδυνο για τους επιβάτες. Τελικά, στις 10 Αυγούστου το σωματείο ανέστειλε την απεργία, αφού η εργοδοσία υποχώρησε και ζήτησε διαπραγματεύσεις από μηδενική βάση. Παράλληλα, το προσωπικό της Eurostar, της γραμμής που συνδέει την Αγγλία με την ηπειρωτική Ευρώπη μέσω της υποθαλάσσιας σήραγγας της Μάγχης, προκήρυξε 7ήμερη απεργία αρχής γενομένης από τις 12 Αυγούστου.

ΤΟΥΡΚΙΑ Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΛΙΓΟ

Ο εξευτελισμός των Τούρκων στρατιωτών από τους οπαδούς του Ερντογάν
 αντικατοπτρίζει τον λανθάνοντα εμφύλιο πόλεμο που σπαράσσει
 την τουρκική κοινωνία
Η απόπειρα μιας μερίδας του τουρκικού στρατού να ανατρέψει τον Ερντογάν το βράδυ της 15ης Ιουλίου είναι ένα γεγονός καταλυτικής σημασίας για την ευρύτερη περιοχή μας, και ίσως για όλο τον κόσμο. Για το τι πραγματικά συνέβη εκείνες τις μέρες στην Τουρκία έχουν διατυπωθεί διάφορα σενάρια. Μπορεί οι οπαδοί του Γκιουλέν να κυριαρχούσαν στην ηγεσία του πραξικοπήματος, μπορεί να υπήρξε και αμερικανικός «δάκτυλος», ωστόσο οι βασικές πτυχές του ζητήματος είναι άλλες.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ «ΕΝΩΣΗΣ» ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΝΟΙΧΤΟΣ

Οι εξελίξεις μετά το δημοψήφισμα του Brexit επιβεβαιώνουν πλήρως τις προβλέψεις των επαναστατών μαρξιστών
Η χωρίς γιατρειά κρίση της Ε.Ε. είναι μια ιστορική ευκαιρία να βγάλουμε τη 
θηλιά από τον δικό μας λαιμό και να την περάσουμε στους καπιταλιστές
Η αναγκαιότητα να αντιμετωπίσει η Ευρώπη τον αμερικανικό ανταγωνισμό μετά τον Πόλεμο έριξε ξανά στο τραπέζι την ιδέα της ένωσης των κρατών της, κάτω από ένα ενιαίο νόμισμα, παραβλέποντας όμως το πιο σημαντικό: τους ανταγωνισμούς των εθνικών αστικών τάξεων, που με ένα κοινό νόμισμα η ισχυρότερη θα υποδούλωνε τις πιο αδύναμες.
Το Brexit ήρθε να επιβεβαιώσει τις αναλύσεις των μαρξιστών και τη δικιά μας πρόβλεψη από το 1993 για τη διάλυση της ουτοπίας που ονομάζεται «ενωμένη Ευρώπη». Έτσι σήμερα, η Αγγλία –που, βλέποντας τη διαλυμένη της βιομηχανία και οικονομία να υποτάσσεται στη γερμανική εξαγωγική ατμομηχανή, αποσχίστηκε– υποτιμά τη λίρα της και δείχνει να στέκεται στα πόδια της αρκετά καλά, με μείωση της ανεργίας και ελαφρά αύξηση της εσωτερικής κατανάλωσης, παρά την καταστροφολογία των διαφωνούντων με το Brexit.

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ, «ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ» ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ

Δικαίωμα είναι μόνο ό,τι πηγαίνει μπροστά την ανθρωπότητα

Από πότε η αριστερά θεωρεί «ατομικό δικαίωμα» την επιστροφή στον μεσαίωνα;

Χρόνια τώρα ο παρηκμασμένος καπιταλισμός, ιδίως στη δυτική «φιλελεύθερη» εκδοχή του, πλασάρει μέσα από δημόσιους και ιδιωτικούς μηχανισμούς –ΜΜΕ, εκπαίδευση, πολιτιστικοί θεσμοί– τα ιδεολογήματα του πολυπολιτισμού, του «αντιεθνικισμού» και των «ανοιχτών συνόρων», του επιδοτούμενου «αντιρατσισμού» και των «ατομικών ελευθεριών». Νοιώθοντας να κλυδωνίζεται το σαθρό του πια κοινωνικοοικονομικό οικοδόμημα από τις όλο και διογκούμενες ταξικές αντιθέσεις, προσπαθεί να εκτονώσει τη δυσαρέσκεια του κόσμου, να διασπάσει την εργατική τάξη και τα καταπιεζόμενα στρώματα, να ενσωματώσει στη νεοφιλελεύθερη πολιτική τον κόσμο της αριστεράς και να χειραγωγήσει την κοινωνία με την αρχή του «διαίρει και βασίλευε».

ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ «ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ» ΜΙΑ ΔΥΣΟΣΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Πολιτισμός και εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι έννοιες ασύμβατες

Δια της παρουσίας του ίδιου του πρωθυπουργού, η κυβέρνηση έδωσε κάλυψη 
στη σκανδαλώδη υπόθεση του Κέντρου Πολιτισμού «Σταύρος Νιάρχος», που 
το «δώρισε» το ίδρυμα του διαβόητου εφοπλιστή Νιάρχου αλλά θα το πληρώνει
 εσαεί ο ελληνικός λαός
Όσο για το οικονομικό κομμάτι της υπόθεσης, που αφορά άμεσα τον ελληνικό λαό, η «δωρεά» του ιδρύματος δεν θα οδηγούσε πουθενά χωρίς τις τεράστιες δαπάνες που ανέλαβε το ελληνικό κράτος, δηλαδή φορτώθηκε ο ελληνικός λαός. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός βρέθηκε στη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, δηλώνοντας έτσι απόλυτη υποταγή στα οικονομικά συμφέροντα του ιδρύματος. Θα αναφέρουμε μερικά μόνο σημεία της σύμβασης του έργου που μόνο κατ’ όνομα θα είναι δημόσιο.Ο αστικός Τύπος πρόβαλε με διθυράμβους την έναρξη της λειτουργίας του Κέντρου Πολιτισμού «Σταύρος Νιάρχος» στο Φάληρο. Μιλώντας για «εθνικούς ευεργέτες» και σωτήρες του ελληνικού πολιτισμού, προσπαθούν να κρύψουν άλλη μια κλεψιά δημόσιου χρήματος, αντίστοιχη με το σκάνδαλο του Μεγάρου Μουσικής, του άλλου υποτιθέμενου ευεργέτη Λαμπράκη, επί κυβέρνησης Σημίτη. Αν σταθούμε ακόμα και στην ηθική πλευρά του θέματος, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί φορέας πολιτισμού ένα ίδρυμα που συνδέεται με ένα από τα πιο αρπακτικά κομμάτια του κεφαλαίου της χώρας μας, το εφοπλιστικό, και με ένα όνομα που έχει πάνω του ακόμα και υπόθεση φόνου. (Ο Σταύρος Νιάρχος είναι πασίγνωστο ότι σκότωσε την ίδια του τη γυναίκα και απαλλάχθηκε σκανδαλωδώς από την τότε δικαιοσύνη).

ΕΝΟΤΗΤΑ – ΑΓΩΝΑΣ – ΤΟΛΜΗ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

Αν η κυβέρνηση τολμήσει να κατεβάσει τα φρικώδη αντεργατικά μέτρα που ζητούν
 οι ντόπιοι και ξένοι κεφαλαιοκράτες, οι δρόμοι πρέπει να ξαναγεμίσουν από 
οργισμένους απεργούς
Με προειδοποιητικές βολές στον φιλικό της Τύπο και με δηλώσεις υπουργών η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι έδειξε ότι ετοιμάζει επίθεση στα εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Την επίθεση αυτή ζητούν λυσσομανώντας η αστική τάξη και οι «δανειστές» εδώ και καιρό. Ο στόχος τώρα δεν είναι τόσο οι μισθοί, που με τα μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων έχουν φτάσει σε εξευτελιστικά επίπεδα (490 ευρώ επίσημος κατώτατος μισθός, 385 ευρώ μισθός μαθητείας). Ο στόχος τώρα είναι τα ωράρια, η επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Το οκτάωρο, η μεγάλη ιστορική κατάκτηση της εργατικής τάξης, έχει καταργηθεί σε διάφορους τομείς μέσω των ουσιαστικά απλήρωτων υπερωριών. Τώρα θέλουν να επιβάλουν ωράρια εντελώς λάστιχο, όπου οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν κατά τη βούληση του εργοδότη και όποια ώρα και ημέρα θέλει αυτός και θα πληρώνονται ανάλογα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι το 35% των εργαζομένων δουλεύει κάτω από 35 ώρες την εβδομάδα και το 17% κάτω από 20 (με ανάλογες αποδοχές βέβαια). Το 22,45% πληρώνεται με μισθούς κάτω των 500 ευρώ και το 41% από 500 έως 1.000 ευρώ.

Ο Γενάρχης της ιδεολογίας μας

Κάρολος Μαρξ

«Μας κατηγορείτε ότι θέλουμε να καταργήσουμε την αστική σας ιδιοκτησία. Αλήθεια αυτό το θέλουμε.
Μας κατηγορείτε ακόμα, ότι με την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής θα λείψει κάθε ενεργητικότητα και ότι θα βασιλέψει σ’ όλον τον κόσμο η τεμπελιά.
Αν όμως ήταν έτσι, τότε η αστική κοινωνία θα είχε ρέψει από την τεμπελιά, διότι αυτοί που στην αστική κοινωνία δουλεύουν δεν κερδίζουν τίποτα, και εκείνοι που κερδίζουν είναι εκείνοι που δεν δουλεύουν…».


Από το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο»

Αρχή κινεζοποίησης της χώρας το κινεζικό λιμάνι

Το «κινεζικό όνειρο» του Τσίπρα σκοντάφτει στην εν εξελίξει 
κατάσταση στην Ευρώπη, όπου τα κινεζικά προϊόντα 
εκλαμβάνονται όλο και περισσότερο ως απειλή
Ο νέος Κινέζος πρόεδρος του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) έκανε…  «άνοιγμα φιλίας» στους εργαζόμενους. Θα ήταν παιδαριώδης απερισκεψία να πιστέψουν οι εργαζόμενοι του ΟΛΠ τα «γλυκόλογα» του Κινέζου. Σε άλλες δηλώσεις τους οι Κινέζοι είπαν ότι σχεδιάζουν αναδιάταξη των υπηρεσιών στον ΟΛΠ και ότι υπάρχουν περισσευάμενοι υπάλληλοι. Τον εργασιακό κώδικα τον θεωρούν «απαρχαιωμένο». Όλ’ αυτά σημαίνουν ότι προετοιμάζουν τον εργασιακό μεσαίωνα στον οποίο είναι μαθημένοι και τον οποίο ήδη εφαρμόζουν στις δύο εμπορικές προβλήτες που κατέχουν ήδη (άθλιοι μισθοί, απαγόρευση οργάνωσης, εργοδοτική δικτατορία, ωράρια λάστιχο, απουσία ακόμα και υγειονομικής περίθαλψης για δουλειά δύσκολη και επικίνδυνη).

Η ΔΕΗ στο έλεος των αρπακτικών

Η κυβέρνηση στηρίζει στον ζωτικής σημασίας χώρο της ενέργειας τα
 συμφέροντα των πιο αρπακτικών καπιταλιστών  
Η γενική συνέλευση των μετόχων της ΔΕΗ αποφάσισε την απόσχιση του ΑΔΜΗΕ (του κεντρικού διαχειριστή ρεύματος) από την υπόλοιπη εταιρεία. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ιδιωτικοποίηση. Θα δοθεί προς πώληση το 24% του ΑΔΜΗΕ, που η κυβέρνηση το παρουσιάζει ως μειοψηφικό ποσοστό. Όμως, επειδή η ΔΕΗ είναι κατά 51% δημόσια και 49% ιδιωτική, το 49% προστίθεται στο 24% και η πλειοψηφία του ΑΔΜΗΕ (73%) είναι πλέον στο έλεος των αρπακτικών της ενέργειας. Συριζέικες κουτοπονηριές, για να δοθεί «φύλλο συκής» στο ξεπούλημα.

Νέα υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου

Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να ετοιμαστούν για αποφασιστικούς
 αγώνες,με τους εργαζόμενους γονείς στο πλευρό τους
Σε αναβρασμό βρίσκεται και πάλι η εκπαιδευτική κοινότητα, με αιτία τις πρόσφατες αλλαγές σε δημοτικά και νηπιαγωγεία στις οποίες προχώρησε το υπουργείο Παιδείας. Οι αλλαγές αυτές διαλύουν τα ολοήμερα προγράμματα δημοτικών και νηπιαγωγείων, τα οποία πλέον χάνουν τον παιδαγωγικό και αντισταθμιστικό ρόλο τους, καθώς μετατρέπονται κυριολεκτικά σε παιδοφυλακτήρια, ενώ χτυπάνε τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.

Τηλεφωνία: η απάτη του «ελεύθερου ανταγωνισμού»

Ο «ανταγωνισμός» στην κινητή τηλεφωνία ήταν τόσο…
 επιτυχημένος, που πάμε πάλι για μονοπώλιο του ΟΤΕ – 
μόνο που αυτός είναι πια γερμανικός
Ο χώρος της τηλεφωνίας στη χώρα μας αποτελούσε και αποτελεί το μοντέλο για την εφαρμογή κάθε είδους νεοφιλελεύθερων ιδεολογημάτων και πολιτικών (ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ.) και σε άλλους τομείς (π.χ. ενέργεια). Σήμερα, που στην κινητή τηλεφωνία υπάρχουν τρεις μόνο εταιρείες, εκ των οποίων η Vodafone είναι υπό χρεοκοπία, όλο αυτό το νεοφιλελεύθερο μοντέλο καταρρέει και αποδεικνύεται ότι δεν ήταν παρά μια απάτη.

Τα «μαγειρέματα» των ευρωπαϊκών τραπεζών

«Οι άνθρωποι πάνω από τις τράπεζες»: Ένα σύνθημα που ενώνει
 τις εργατικές τάξεις όλων των ευρωπαϊκών χωρών. 
Ανακοινώθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού τα αποτελέσματα των τελευταίων «τεστ αντοχής» (stress tests) από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), όπου δοκιμάζεται η ανθεκτικότητα των ευρωπαϊκών τραπεζών σε μεταβολές της οικονομίας. Το ενδιαφέρον σε αυτή τη διαδικασία, όμως, ήταν ο τρόπος που παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα, ώστε να δημιουργήσουν στο κοινό την εντύπωση ότι, ύστερα από αρκετά δύσκολα χρόνια, το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης ξεπερνά τις συνέπειες του παγκόσμιου σεισμού που ξεκίνησε με την κατάρρευση της αμερικάνικης τράπεζας Lehman Brothers το 2008. Η αλήθεια, όμως, είναι εντελώς διαφορετική!

Η αιμορραγία της μετανάστευσης στο εξωτερικό

Η λύση είναι στους αγώνες και όχι να «ρίξουμε μαύρη
 πέτρα πίσω μας»
Μέσα στα μεγάλα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα στα χρόνια της κρίσης είναι και αυτό της μετανάστευσης Ελλήνων στο εξωτερικό. Οι συνέπειες αποτυπώθηκαν σε έρευνα που διεξήγαγε η Endeavor Greece, όπου καταγράφονται η προστιθέμενη αξία και τα φορολογικά έσοδα που δημιουργούν στις χώρες υποδοχής οι Έλληνες που έφυγαν για το εξωτερικό κατά τη διάρκεια της κρίσης (2008-2016).
Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα, οι Έλληνες που μετανάστευσαν από τον Ιανουάριο του 2008 μέχρι σήμερα είναι μεταξύ 350.000 (εκτίμηση Endeavor) και 427.000 (εκτίμηση Τραπέζης της Ελλάδος) και οι άνθρωποι αυτοί, κυρίως ανώτερης/ανώτατης εκπαίδευσης, συνεισφέρουν ετησίως 13 δις ευρώ στο ΑΕΠ των χωρών υποδοχής (κυρίως Γερμανία και Αγγλία) και 9 δις ευρώ σε φορολογικά έσοδα, εκ των οποίων 8 δις ευρώ σε φόρους εισοδήματος και ασφαλιστικές εισφορές και 1 δις ευρώ σε ΦΠΑ!

Γιώργος Βιτσώρης (1889-1954)

Ο Γιώργος Βιτσώρης υπήρξε ο πολιτικός ηγέτης των Ελλήνων Κομμουνιστών-Τροτσκιστών της περιόδου του Μεσοπολέμου. Δηλαδή της περιόδου που οι σύντροφοί μας πρωταγωνιστούσαν στο εργατικό κίνημα της χώρας μας, ελέγχοντας 50 εργατικά σωματεία, καθώς και μεγάλα κινήματα της εποχής (Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου, Φυματικών, Ανέργων κ.λπ.). Σε όλες αυτές τις κατακτήσεις, ο Γιώργος Βιτσώρης είχε βάλει ανεξίτηλα τη σφραγίδα του. Τον συνέδεε μια σχέση βαθιάς αλληλοεκτίμησης με τον ίδιο τον Τρότσκυ, ενώ ήταν το πολιτικό, ηθικό και ανθρώπινο πρότυπο των 2.500 περίπου προλεταρίων μαχητών της ελληνικής τροτσκιστικής οργάνωσης (ΚΟΜΛΕΑ). Η λαμπρή επαναστατική πορεία του θάφτηκε συστηματικά από τον αντεπαναστατικό σταλινισμό αλλά, δυστυχώς, και από ορισμένους άμαχους ηγετίσκους που καπηλεύτηκαν στη συνέχεια το κίνημά μας. Εμείς, όμως, δεν θα σταματήσουμε ποτέ να δίνουμε τον αγώνα της μνήμης ενάντια στη λήθη!

Παγκόσμια φτώχεια και καπιταλιστική προπαγάνδα

Από τη μια οι παραγκουπόλεις, από την άλλη τα γήπεδα τένις 
 και οι πισίνες. Έτσι… καταπολεμά τη φτώχεια ο καπιταλισμός.
Όσο μεγάλη κι αν είναι η παρακμή του κυρίαρχου καπιταλιστικού συστήματος, αυτό δεν παύει στιγμή να προωθεί ιδεολογήματα που αποσκοπούν στον αποπροσανατολισμό των καταπιεζόμενων τάξεων. Έτσι, οι απολογητές του καπιταλισμού μας λένε τώρα: «Εντάξει, τα πράγματα είναι δύσκολα για τους μισθωτούς των ανεπτυγμένων χωρών, αλλά με την πολιτική του “ανοίγματος των αγορών” εκατομμύρια άνθρωποι στον τρίτο κόσμο βγήκαν από το φάσμα της φτώχειας». Υποστηρίζουν δηλαδή πως ό,τι χάνουν οι εργαζόμενοι στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική το κερδίζουν, κατά κάποιον τρόπο, οι εργαζόμενοι της καπιταλιστικής περιφέρειας! Πρόκειται για ένα τεράστιο ψέμα!