Η πειθάρχηση εκπαιδευτικών-μαθητών-φοιτητών πάει χέρι χέρι με την εμπορευματοποίηση της παιδείας
Ο κόσμος της εκπαίδευσης έχει μεγάλη εμπειρία από αγώνες, και αντιστέκεται
σθεναρά στην πολιτική εμπορευματοποίησης-ιδιωτικοποίησης της παιδείας.
Εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, μαθητές πρέπει τώρα να συντονίσουν
τις κινητοποιήσεις τους!
Σε ένα απίστευτο κρεσέντο αυταρχισμού έχει περάσει η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα απέναντι στον κόσμο της εκπαίδευσης προκειμένου να επιβάλει την αντιδραστική αντι-εκπαιδευτική πολιτική της.
Κατ’ εντολή του Υπουργείου Παιδείας, Διευθύνσεις Εκπαίδευσης προχωρούν σε πειθαρχικές διώξεις νεοδιόριστων εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στην απεργία-αποχή των ομοσπονδιών τους (ΔΟΕ, ΟΛΜΕ) ενάντια στην ατομική αξιολόγηση, ενώ προχωρούν και στην καρατόμηση διευθυντών και προϊσταμένων σχολικών μονάδων επειδή συμμετέχουν και αυτοί στην απεργία-αποχή και αρνούνται να αξιολογήσουν. Στην Αττική, μάλιστα, διευθυντής εκπαίδευσης καθαίρεσε μέσα σε μία ημέρα 14 διευθυντές δημοτικών και προϊσταμένες νηπιαγωγείων!
Είναι τέτοια η λύσσα της κυβέρνησης επειδή δεν έχει καταφέρει εδώ και τρία χρόνια –κάτω από την αντίσταση του εκπαιδευτικού κλάδου– να επιβάλει την αξιολόγηση, που όχι μόνο εντείνει την τρομοκρατία αλλά αμφισβητεί ξεκάθαρα και το δικαίωμα στην απεργία. Έφτασε δε στο σημείο να κηρύξει παράνομη (διαμέσου των δικαστηρίων) και την 24ωρη απεργία των δασκάλων στις 23 Οκτωβρίου. Η απεργία όμως πραγματοποιήθηκε, με την κάλυψη της ΑΔΕΔΥ.Σε αυτό το πλαίσιο του συνεχούς εκφοβισμού, εκπαιδευτικοί διώκονται πειθαρχικά και για άλλα ζητήματα: γιατί ασχολήθηκαν στο μάθημα με το θέμα του πολέμου στην Παλαιστίνη και της ειρήνης (στον Ταύρο), γιατί προσπάθησαν να μπλοκάρουν αξιολόγηση εκπαιδευτικού (στον Πειραιά), γιατί ενημέρωσαν γονείς ενάντια στις εξετάσεις Pisa (στην Αργυρούπολη), ακόμα και γιατί άσκησαν δημόσια κριτική στο Υπουργείο Παιδείας (στον Πειραιά)! Μιλάμε για πρωτοφανή γεγονότα!
Αλλά και οι μαθητές που αγωνίζονται βρίσκονται στο στόχαστρο της κυβέρνησης. Δεν είναι μόνο το σπάσιμο καταλήψεων με την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης, αλλά πλέον στέλνονται και αστυνομικοί να αναλάβουν αυτό το έργο. Στο ΕΠΑΛ Καλαμάτας, αστυνομικοί εισέβαλαν στον χώρο του σχολείου, που τελούσε υπό κατάληψη, και κυνήγησαν μαθητές, ενώ σε γυμνάσιο στον Πειραιά τέσσερις 14χρονοι μαθητές προσήχθησαν γιατί… θα έκαναν κατάληψη!
Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, η πολιτική της ιδιωτικοποίησης, της μετατροπής του πανεπιστημίου σε επιχείρηση, της εμπορευματοποίησης της φοιτητικής μέριμνας, της σύνδεσης των σχολών με το κεφάλαιο πάει χέρι χέρι με την καταστολή: με την εφαρμογή –για πρώτη φορά μετά τη Χούντα– πειθαρχικών για φοιτητές που αγωνίζονται, με τραμπουκισμούς «γαλάζιων» πρυτάνεων και κοσμητόρων εις βάρος φοιτητών, με τη δρομολόγηση της μαζικής διαγραφής των «αιώνιων» φοιτητών (για να δημιουργηθεί πελατεία για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια), και φυσικά με τις επεμβάσεις των ΜΑΤ μέσα στις σχολές.
Σε 4 φοιτητές του Πολυτεχνείου Πάτρας επιβλήθηκε αποκλεισμός από τις εαρινές εξετάσεις γιατί συμμετείχαν στην κατάληψη της σχολής τους ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και απέκλεισαν την είσοδο σε καθηγητές. Φοιτήτρια-συνδικαλίστρια του Πολυτεχνείου της Αθήνας προπηλακίστηκε από κοσμήτορα και παραπέμπεται και στο πειθαρχικό γιατί κρέμασε πανό στον χώρο της σχολής της. Έπεσε ασανσέρ στις εστίες του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, διαμαρτυρήθηκαν οι φοιτητές στον πρύτανη και αυτός κάλεσε τις δυνάμεις των ΜΑΤ να τους πλακώσουν στο ξύλο. Τόλμησαν μεταπτυχιακοί φοιτητές στον χώρο της έρευνας να διαμαρτυρηθούν στη «βραδιά του ερευνητή» στο Πολυτεχνείο της Αθήνας και τους επιτέθηκε η αστυνομία, προχωρώντας σε 22 προσαγωγές. Και φυσικά, η κυβέρνηση βρήκε και άλλον «εχθρό» στα πανεπιστήμια, τα φοιτητικά στέκια, και στέλνει τελεσίγραφα για να εκκενωθούν!
Όλες αυτές οι ενέργειες της κυβέρνησης είναι ομολογία της ήττας της. Αφού δεν κατάφερε με την γκαιμπελική προπαγάνδα της –με την αγαστή πάντα συνεργασία των φιλικών της ΜΜΕ– να πείσει κανέναν για το «θεάρεστο» έργο της, καταφεύγει στο μόνο μέσο που ξέρει για να επιβάλει την ολέθρια πολιτική της και να πειθαρχήσει τον κόσμο της εκπαίδευσης: αυτό της τρομοκρατίας. Όμως και εδώ τρώει τα μούτρα της. Παρά τον αυταρχισμό, τις διώξεις, τους εκφοβισμούς, εκπαιδευτικοί, φοιτητές, μαθητές αντιστέκονται – και θα συνεχίσουν να αντιστέκονται.
Μ. Σάκος
