Μέσα στον Οκτώβριο έγιναν σημαντικές απεργίες σε κλάδους εργαζομένων (ναυτεργάτες ακτοπλοΐας, μεταλλεργάτες και λιμενεργάτες στον Πειραιά, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στον επισιτισμό-τουρισμό). Επίκειται να γίνουν μέσα στον Νοέμβριο και άλλες: των εργαζομένων στην οικοδομή, των οδηγών δικύκλων-διανομέων, ενώ υπάρχει και η γενική απεργία στις 20 του Νοέμβρη.
Ο Οκτώβρης έδειξε δείγματα αγωνιστικής ανάτασης του
εργατικού κινήματος. Να συνεχίσουμε πιο μαζικά, πιο τολμηρά.
Οι περισσότερες απ’ αυτές τις κινητοποιήσεις είναι αλήθεια ότι εντάσσονται στον σχεδιασμό του ΠΑΜΕ, του συνδικαλιστικού βραχίονα του ΚΚΕ. Παρ’ όλα αυτά έδειξαν έναν δυναμισμό και μια συμμετοχή, ιδιαίτερα αυτές των ναυτεργατών, όπως βέβαια και των εκπαιδευτικών. Τα στοιχεία αυτά, μαζί με το γενικότερο κλίμα, δείχνουν ότι οργανωμένα τμήματα εργαζόμενων έχουν τη θέληση να αντισταθούν στον νεοφιλελεύθερο οδοστρωτήρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Τα βασικά αιτήματα των κινητοποιήσεων ήταν για αυξήσεις μισθών, βελτίωση των εργασιακών συνθηκών, αντίσταση στην εργοδοτική ασυδοσία στους χώρους δουλειάς και την κυβερνητική αυθαιρεσία. Όμως στη σημερινή συγκυρία αυτά τα αιτήματα δεν φτάνουν για να κινητοποιηθούν ευρύτερες μάζες εργαζομένων.Το εργατικό εισόδημα τσακίζεται καθημερινά από τη θηριώδη ακρίβεια. Η δημόσια περιουσία λεηλατείται, με ολέθριες συνέπειες για όλη την κοινωνία (ηλεκτρικό ρεύμα, σιδηρόδρομος, ύδρευση). Χρειάζεται, μαζί με τα παραπάνω αιτήματα, να μπούνε και άλλα, όπως: πάταξη της ακρίβειας με καθιέρωση υποχρεωτικής διατίμησης σε όλα τα βασικά είδη, επανακρατικοποίηση των δημόσιων υποδομών και οργανισμών(ηλεκτρισμός, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες) κάτω από τον κοινωνικό έλεγχο των εργαζομένων, κατάργηση των αντεργατικών νόμων για τα σωματεία που δένουν χειροπόδαρα κάθε μορφή οργανωμένης πάλης, αποτροπή της «κεφαλαιοποίησης»-ιδιωτικοποίησης της δημόσιας ασφάλισης και της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας. Τα αιτήματα αυτά απαντάνε άμεσα στην εξοντωτική επίθεση που δέχεται αυτή τη στιγμή ο εργαζόμενος λαός. Η ιστορική πείρα του εργατικού κινήματος δείχνει ότι οι μάζες μπορούν να κινητοποιηθούν αρκεί να μπουν και στόχοι πάλης που να τις πείσουν ότι αξίζει τον κόπο.
Το καθήκον για την ανάπτυξη ενός τέτοιου περιεχομένου αγώνα πέφτει πάνω στα πλέον συνειδητά και οργανωμένα τμήματα εργαζομένων. Οι εργατικοί αγώνες μπορούν και πρέπει να δυναμώσουν. Η ελληνική εργατική τάξη έχει δείξει ανεξάντλητες αγωνιστικές δυνάμεις στο παρελθόν, όταν βρήκε τις κατάλληλες προϋποθέσεις να τις εκφράσει. Η αντίσταση στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που διαλύει την κοινωνία και εξαθλιώνει τον λαό είναι αδήριτη ανάγκη!
Σ. Κρόκος
