Του Γιάννη Βερούχη (1931-2010)
1) Η κτηνωδία του καπιταλισμού
● «Αυξημένα κέρδη κατά 60% εξασφαλίζουν φέτος οι 20 μεγαλύτερες
επιχειρήσεις της χώρας».
Αυτό δεν το
λέμε εμείς. Αυτό το γράφει η εγκυρότερη εφημερίδα του ντόπιου χερσαίου
ελληνικού καπιταλισμού, το ΒΗΜΑ της 2 Δεκεμβρίου, σε περίοπτο θέση της 1ης
σελίδας του. Αυτοί οι μεγαλοκαπιταλιστές επιχειρηματίες με τα τεράστια κέρδη
τους είναι:
Πρώτον: Είναι αυτοί που με το συνεχές ανέβασμα των τιμών, των σπιτικών λογαριασμών,
και του γενικού κόστους της ζωής, μειώνουν αυτόματα και καθημερινά, τους
μισθούς των εργαζομένων και τις συντάξεις των απομάχων της εργασίας.
Δεύτερον: Είναι αυτοί που αρνούνται κάθε αναπροσαρμογή μισθών και συντάξεων, με την
πρόφαση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Τρίτον: Είναι αυτοί που με το κρυφό και κτηνώδες σύνθημά τους «Από τη δουλειά στο
νεκροταφείο» ζητάνε επίμονα την αύξηση του ορίου ηλικίας προς συνταξιοδότηση,
και νέο υπολογισμό των συντάξεων δυσμενέστερο για τους εργαζόμενους.
Και τέταρτον: Είναι αυτοί που συνειδητά αυξάνουν την τεράστια ανεργία του
υποαπασχολούμενου ελληνικού λαού, με τη συνεχή και προγραμματισμένη εισαγωγή
αναρίθμητων μαζών, πρωτόγονων ασιατών εργατών, πάμφθηνων, ανασφάλιστων και
υποτακτικών.
▬ Στο
καπιταλιστικό σύστημα, η απληστία του κέρδους μεταβάλλει τα μέλη της άρχουσας
καπιταλιστικής τάξης, σε αδίστακτα, βάρβαρα και απάνθρωπα.
▬ Κατά τα άλλα,
οι 20 αυτές μεγαλύτερες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, οπωσδήποτε σύντομα θα μας
ευχηθούν: Καλά Χριστούγεννα και ευτυχές το νέο έτος…!
▬ Το
καπιταλιστικό κοινωνικό σύστημα πρέπει ν’ αλλάξει. Και όπως έλεγε και ο Κάρολος
Μαρξ: Εμείς οι εργαζόμενοι δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα άλλο, παρά μόνο τις
αλυσίδες μας…
Γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 2006
3)
Η προσωποποίηση
αρετής και κακίας
● Οι λέξεις
Ζήμενς, ΟΤΕ, κ.λπ. κ.λπ. Και διαφθορά, εξαγορά, ατιμία, αρπαχτή, και μίζα:
καθώς και τα ονόματα μερικών πολιτικών εκπροσώπων έχουν εισβάλει στο καθημερινό
λεξιλόγιο του ελληνικού λαού.
Και για τους αντιμαχόμενους,
το θέμα επικεντρώνεται στην κυριαρχία των «αδιάφθορων»,… και τη συντριβή των
«διεφθαρμένων»…
▬ Κατ’ αυτήν την
φαινομενικά κυρίαρχη σημερινή λογική, εάν απομακρύνοντο π.χ. 10 «ανέντιμοι»
πολιτικοί εκπρόσωποι και αντικαθίσταντο από ισάριθμους «τίμιους» εκπροσώπους,
τότε θα πλησιάζαμε στον εξαγνισμό της πολιτικής εκπροσώπησης…
Μπορεί όμως να
συμβεί κάτι τέτοιο; Ασφαλώς όχι, διότι εάν προσέξουμε καλά όλους αυτούς τους
αντιμαχόμενους, που ανακάλυψαν στον εαυτό τους όλες τις «αρετές»… και στους αντιπάλους
τους όλες τις «κακίες»,… τότε θα δούμε ότι όλοι τους είναι πολιτικοί
εκπρόσωποι της ίδιας κοινωνικής τάξης. Δηλαδή της άρχουσας αστικής τάξης από
την οποία έχουν την πολιτική ανατροφή και τη διαπαιδαγώγησή τους.
▬ Και αυτή η
αστική κοινωνική τάξη, στη σημερινή φάση της πλήρους ιστορικής παρακμής της,
είναι η πλέον συμπυκνωμένη έκφραση της γενικής σήψης και διαφθοράς. Οπότε,
χωρίς να σημαίνει ότι το άτομο είναι ανεύθυνο των πράξεών του, η κύρια ευθύνη
βαρύνει τις κοινωνικές συνθήκες που διαμόρφωσαν το άτομο.
● Κατά συνέπεια
τα φαινόμενα της διαφθοράς που ζούμε καθημερινά, δεν είναι μόνο ζητήματα
μερικών διεφθαρμένων προσώπων όπως φαίνονται εξωτερικά, αλλά κυρίως είναι
ζητήματα του διεφθαρμένου αστικού κοινωνικού συστήματος που καθημερινά μολύνει
και διαβρώνει και τις άλλες κοινωνικές τάξεις, και ολόκληρη την ανθρώπινη
κοινωνία.
Γράφτηκε τον Μάιο του 2008
3)
Η προσωποποίηση
αρετής και κακίας
● Οι λέξεις
Ζήμενς, ΟΤΕ, κ.λπ. κ.λπ. Και διαφθορά, εξαγορά, ατιμία, αρπαχτή, και μίζα:
καθώς και τα ονόματα μερικών πολιτικών εκπροσώπων έχουν εισβάλει στο καθημερινό
λεξιλόγιο του ελληνικού λαού.
Και για τους αντιμαχόμενους,
το θέμα επικεντρώνεται στην κυριαρχία των «αδιάφθορων»,… και τη συντριβή των
«διεφθαρμένων»…
▬ Κατ’ αυτήν την
φαινομενικά κυρίαρχη σημερινή λογική, εάν απομακρύνοντο π.χ. 10 «ανέντιμοι»
πολιτικοί εκπρόσωποι και αντικαθίσταντο από ισάριθμους «τίμιους» εκπροσώπους,
τότε θα πλησιάζαμε στον εξαγνισμό της πολιτικής εκπροσώπησης…
Μπορεί όμως να
συμβεί κάτι τέτοιο; Ασφαλώς όχι, διότι εάν προσέξουμε καλά όλους αυτούς τους
αντιμαχόμενους, που ανακάλυψαν στον εαυτό τους όλες τις «αρετές»… και στους αντιπάλους
τους όλες τις «κακίες»,… τότε θα δούμε ότι όλοι τους είναι πολιτικοί
εκπρόσωποι της ίδιας κοινωνικής τάξης. Δηλαδή της άρχουσας αστικής τάξης από
την οποία έχουν την πολιτική ανατροφή και τη διαπαιδαγώγησή τους.
▬ Και αυτή η
αστική κοινωνική τάξη, στη σημερινή φάση της πλήρους ιστορικής παρακμής της,
είναι η πλέον συμπυκνωμένη έκφραση της γενικής σήψης και διαφθοράς. Οπότε,
χωρίς να σημαίνει ότι το άτομο είναι ανεύθυνο των πράξεών του, η κύρια ευθύνη
βαρύνει τις κοινωνικές συνθήκες που διαμόρφωσαν το άτομο.
● Κατά συνέπεια
τα φαινόμενα της διαφθοράς που ζούμε καθημερινά, δεν είναι μόνο ζητήματα
μερικών διεφθαρμένων προσώπων όπως φαίνονται εξωτερικά, αλλά κυρίως είναι
ζητήματα του διεφθαρμένου αστικού κοινωνικού συστήματος που καθημερινά μολύνει
και διαβρώνει και τις άλλες κοινωνικές τάξεις, και ολόκληρη την ανθρώπινη
κοινωνία.
Γράφτηκε τον Μάιο του 2008
4) Η μάστιγα των εφοπλιστών
 |
Ο μεγαλοεφοπλιστής Αλαφούζος,
πολιτικός
εκπρόσωπος του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου και ιδιοκτήτης της «Καθημερινής», του «Σκάι» κ.λπ. |
▬ Οι συνέπειες
αυτής της συμφωνίας ήδη εμφανίστηκαν στην Ελλάδα και είναι η χρεοκοπία της
μεγάλης και παραδοσιακής κλωστοϋφαντουργίας, και γενικότερα της βιοτεχνίας, με
μοναδικό αντάλλαγμα την αύξηση των τεραστίων κερδών του ελληνικού εφοπλιστικού
χουντικού και εγκληματικού κεφαλαίου.
▬ Μια παρόμοια
συμφωνία για την προνομιακή προτίμηση των ελλήνων εφοπλιστών από την Κίνα, είχε
υπογραφεί την εποχή της Χούντας –την οποία ουσιαστικά εστήριξε και διεύθυνε το
εφοπλιστικό κεφάλαιο– που επισημοποιήθηκε τότε κατά το ειδικό ταξίδι του
Μακαρέζου στο Πεκίνο.
● Και τώρα το
εφοπλιστικό χουντικό κεφάλαιο προετοιμάζει συστηματικά την επιστροφή του στην
παλιά χουντική του δόξα, διαμέσου της πολιτικής στήριξης της σημερινής
κυβέρνησης, πάνω στην οποία η ασφυκτική του πίεση μεγαλώνει καθημερινά.
Γι’ αυτό και
ελπίζει ότι θα επιστρέψει στον παλιό χουντικό εγκληματικό του ρόλο, κάτω από
ένα ιδιόμορφο κοινοβουλευτικό περικάλυμμα.
Γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 2004
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ
Συνεχίζουμε, με αναδημοσίευση παλιών κομματιών (που διατηρούν όλη τους την
επικαιρότητα και την πολιτική σημασία), τη σπουδαία αυτή στήλη που έγραφε ο
αλησμόνητος σύντροφος, δάσκαλος και ηγέτης Γιάννης Βερούχης.
