Στις 24 Αυγούστου, στην Μπαγιόν, τα «Κίτρινα Γιλέκα»
διαδήλωσαν ενάντια στη σύνοδο του G7 κρατώντας
ανάποδα
πορτραίτα του Μακρόν, τα οποία είχαν αφαιρέσει από
δημόσιες υπηρεσίες!
|
Ο πρόεδρος της Γαλλίας
Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε πρόσφατα: «Κατά κάποιον τρόπο, τα “κίτρινα γιλέκα” μου
έκαναν καλό. Μου θύμισαν πώς έπρεπε να είμαι. Έδωσα πιθανόν την εντύπωση ότι
ήθελα να κάνω μεταρρυθμίσεις ενάντια στον λαό. Το στοίχημά μου είναι να ακούω
τους ανθρώπους πολύ καλύτερα, κάτι που δεν έκανα στην αρχή». Πρόκειται για μια
αποκαλυπτική δήλωση. Ο Μακρόν, βέβαια, δεν έχει αλλάξει ούτε ιδεολογία ούτε
πολιτική, αλλά το μεγάλο αυθόρμητο λαϊκό
κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων» (που ξεκίνησε στις 17 Νοεμβρίου πέρυσι και
συνεχίζεται) τον τσαλάκωσε, τον ανάγκασε να υποχωρήσει σε καίρια σημεία της
πολιτικής του, ανέκοψε τη φόρα μιας σκληρής νεοφιλελεύθερης επίθεσης.
Και
όταν αυτά συμβαίνουν στη σημαντικότερη πολιτικά χώρα της ηπείρου μας, έχουν μια
ιδιαίτερη πολιτική σημασία.
Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός ο
πολιτικός υπηρέτης των πιο αντιδραστικών μερίδων του γαλλικού και ευρωπαϊκού
κεφαλαίου δεν θα επιχειρήσει να επαναφέρει την ατζέντα των «μεταρρυθμίσεών»
του. Ωστόσο, τώρα έχει σαφώς λιγότερες πιθανότητες να το κάνει επιτυχημένα. Η ασφαλιστική «μεταρρύθμιση» που ετοιμάζει
συναντά ήδη οργισμένες αντιδράσεις, με απεργίες στα μέσα μεταφοράς, στις
εφορίες, στην ηλεκτρική ενέργεια, στην υγεία, καθώς και με κινητοποιήσεις
ελευθερο-επαγγελματιών. Είναι φανερό ότι το
κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων» ανέβασε το ηθικό και την αυτοπεποίθηση της
οργανωμένης εργατικής τάξης, η οποία τώρα μπορεί να παλέψει από καλύτερες
θέσεις.
Την ίδια στιγμή, το ίδιο το
κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων» συνεχίζει
τις δραστηριότητές του, με τις μεγάλες Σαββατιάτικες «ημέρες δράσης» (στην
45η «ημέρα δράσης», στις 21 Σεπτεμβρίου, έγιναν πάνω από 100 συλλήψεις), αλλά
και με άλλους τρόπους. Μεταξύ άλλων, το κίνημα έχει ξεκινήσει μια καμπάνια για
την απαγόρευση των πλαστικών σφαιρών που ρίχνει η αστυνομία στις διαδηλώσεις
(ευθύνονται για τουλάχιστον 2.000 τραυματίες από το ξεκίνημα του κινήματος!). Ενώ έχει συνδεθεί και με τις διαδηλώσεις
ενάντια στην «κλιματική αλλαγή». Οι θέσεις των «Κίτρινων Γιλέκων» σε όλο το
φάσμα του περιβαλλοντικού ζητήματος (υψηλότεροι φόροι στα ναυτιλιακά και τα
αεροπορικά καύσιμα και όχι στα καύσιμα που χρησιμοποιούν νοικοκυριά και
επαγγελματίες, η ενέργεια να είναι μόνο δημόσια, ενίσχυση των σιδηροδρομικών
μεταφορών, ανάπτυξη της οικονομίας του υδρογόνου, αυτόνομα φωτοβολταϊκά στα
σπίτια κ.λπ.) είναι και σωστές και
απολύτως επίκαιρες.
Πάρις Δάγλας