Τα κλειστά εργοστάσια στους εργάτες τους
και όχι στα τρωκτικά που τα χρεοκόπησαν και τα έκλεισαν!
 |
Η άμεση επαναλειτουργία των κλειστών
εργοστασίων είναι
ζήτημα ζωής και θανάτου για τον λαό μας
|
Η
σημερινή υφυπουργός Οικονομίας αρμόδια για θέματα βιομηχανίας, Θεοδώρα Τζάκρη,
δίνει απ’ ό,τι φαίνεται ηρωικό αγώνα να οδηγήσει τη χώρα μας έξω από την κρίση,
ανοίγοντας τα κλειστά εργοστάσια και δίνοντας δουλειά στους εργάτες. Παλιά
γνώριμη του ελληνικού λαού, αφού ήταν για δύο χρόνια υφυπουργός Εσωτερικών της μνημονιακής
κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου και προφανώς ανάμεσα στους υπεύθυνους για το σημερινό
χάλι. Τώρα, σαν υπουργός της «αριστερής» κυβέρνησης δηλώνει ότι όχι μόνο θα
ανοίξει τα κλειστά εργοστάσια, αλλά θα τα παραδώσει με το κλειδί στο χέρι στους
νέους ιδιοκτήτες τους!
Σαν
«αριστερή» πλέον, η κ. Τζάκρη μάς κουνάει το δάχτυλο λέγοντάς μας ότι πρέπει να
δούμε την κρίση σαν ευκαιρία, ότι οι βιομηχανίες, λέει, πρέπει να ξαναλειτουργήσουν
αλλά όχι μέσω κρατικοποιήσεων – είναι ντεμοντέ. Οι νέοι ιδιοκτήτες θα προκύψουν
μέσα από συνεννόηση με τις τράπεζες!
Πολύ
ωραίο σχέδιο! Η τωρινή «αριστερή» και «φίλη των εργατών» υπουργός δεν μπορεί να
απαλλαγεί από το ΠΑΣΟΚικό παρελθόν της. Η συνταγή είναι μία και δοκιμασμένη:
Παίρνουμε ένα εργοστάσιο που το χρεοκόπησε κάποιος καπιταλιστής, το
εξυγιαίνουμε με έξοδα του κράτους (δηλαδή, το πληρώνουν οι Έλληνες
φορολογούμενοι), χαρίζουμε τα χρέη που έχει ο καπιταλιστής (εισφορές, φόροι κ.λπ.),
επιδοτούμε τον καπιταλιστή που το χρεοκόπησε, μέχρι να τα ξαναχρεοκοπήσει και
να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία.
Οι
εργάτες στο μεταξύ πότε θα πληρώνονται και πότε όχι και φυσικά η ανάπτυξη πάει
περίπατο και το κράτος φορτώνεται νέα ιδιωτικά χρέη. Πραγματικά, σύμφωνα με τα
λεγόμενα της κ. Τζάκρη, η κρίση αξιοποιείται σαν ευκαιρία, όχι όμως για αυτούς
που την πληρώνουν μέχρι τώρα, τους εργαζόμενους, αλλά για αυτούς που τη δημιούργησαν.
Για αυτούς που είχαν πέσει με τα μούτρα και έτρωγαν από παντού, κρατικές
επιδοτήσεις, ευρωπαϊκά κονδύλια κ.λπ., για αυτούς για τους οποίους δεν ισχύει
κανένας φορολογικός νόμος, για αυτούς που ο ελληνικός λαός έχει φορτωθεί τα
χρέη τους, πληρώνοντας με το αίμα του την κατάσταση που αυτοί δημιούργησαν,
πληρώνοντας για την πολυτελή ζωή ανθρώπων που κανονικά θα έπρεπε να είναι
κατηγορούμενοι του κοινού ποινικού δικαίου για κλεψιές και απάτες.
Φτάνει πια! Η εποχή δεν συγχωρεί ούτε εφησυχασμούς
ούτε ψευδαισθήσεις ούτε ανάθεση ευθυνών σε δήθεν «αριστερούς» σωτήρες. Είναι η
εποχή της αφύπνισης, της συνειδητοποίησης, της δράσης. Η λύση βρίσκεται στα
δικά μας χέρια. Στα χέρια που μοχθούν για την καθημερινή επιβίωση. Ναι, θα
ξαναλειτουργήσουν τα κλειστά εργοστάσια, αλλά όχι με τα παράσιτα που τα
κλείσανε, αλλά με τους ανθρώπους που θα τα τιμήσουν με τη δουλειά τους. Που
μπορεί να μην έχουν τελειώσει κολέγια, να μη συνδιαλέγονται με τραπεζίτες και
υπουργούς, αλλά έχουν τη γνώση και τη δύναμη της πραγματικής δουλειάς. Τα
κλειστά εργοστάσια πρέπει να περάσουν στα χέρια των εργατών τους, είτε με τη
μορφή της κρατικοποίησης με εργατικό έλεγχο είτε με μορφή
συνεταιριστική-αυτοδιαχειριστική, και ενταγμένα σε ένα κεντρικό σχέδιο, να
υπηρετήσουν την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την επιβίωση της
εργατικής τάξης μας. Η αρχή έχει ήδη γίνει, το εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ στη
Θεσσαλονίκη λειτουργεί εδώ και καιρό με την ευθύνη των εργατών του! Τώρα είναι
η ώρα η εργατική τάξη να δείξει τη δύναμη της!
Μαρία Καράβολα
