 |
Θέατρο η επίσκεψη
Τσίπρα στα Λιπάσματα, την ίδια ώρα που
το λιμάνι ξεπουλιέται όσο όσο στους
Κινέζους
|
Το
ξεπούλημα του λιμανιού του Πειραιά μπήκε στην τελική ευθεία, με το άνοιγμα των
προσφορών των υποψήφιων αγοραστών, που είναι τρεις, οι εξής δύο: η κινέζικη COSCO. O Τύπος των εφοπλιστών (ΣΚΑΪ,
«Καθημερινή») έχει προαναγγείλει προκλητικά την εξέλιξη αυτή.
Η
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει το «έργο» των προηγούμενων, αυτό της κινεζοποίησης της
χώρας και του λαού. Προσπαθεί να το δικαιολογήσει
με μια άθλια θεατρινίστικη απάτη, εμπλέκοντας στο όλο ζήτημα το χώρο των
Λιπασμάτων Δραπετσώνας. Η έκταση αυτή, 670 στρέμματα, βρίσκεται δίπλα από
το λιμάνι. 100 απ’ αυτά τα στρέμματα ανήκουν στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς
(ΟΛΠ).
Η κυβέρνηση –ισχυρίζεται ότι– εξαίρεσε αυτά τα στρέμματα από τη σύμβαση
παραχώρησης και ότι θα παραδώσει όλη την έκταση στους γύρω δήμους, να κάνουν ό,τι
θέλουν (χώρους αναψυχής κ.λπ.). Αυτό,
όμως, είναι το «παράλληλο» ισοδύναμο του ξεπουλήματος του λιμανιού!
Εμείς
λέμε ότι: ακόμα κι αν είναι έτσι όπως τα λέει η κυβέρνηση με τα «Λιπάσματα», το
ξεπούλημα του λιμανιού δεν αντισταθμίζεται με τίποτα, γιατί αποτελεί βαρύτατο πλήγμα για τους εργαζομένους του και τον
ελληνικό λαό γενικότερα (κινεζοποίηση εργασιακών σχέσεων, καταστροφή
εγχώριας παραγωγής κ.λπ.). Και έπειτα, δεν εμπιστευόμαστε την κυβερνητική
προπαγάνδα για τα «Λιπάσματα». Οι Κινέζοι δεν έχουν συμφωνήσει στην αφαίρεση
των 100 στρεμμάτων από τη σύμβαση. Το υπάρχον καθεστώς (τα υπόλοιπα στρέμματα
ανήκουν: 254 στην Εθνική Τράπεζα, 100 στον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας και τα
υπόλοιπα στη γαλλική τσιμεντοβιομηχανία LAFARGUE –πρώην ΤΙΤΑΝ– και στον καπιταλιστή
Μελισσανίδη) δεν έχει αλλάξει και ούτε είναι εύκολο να γίνει κάτι τέτοιο.
Το
όλο σκηνικό έχει στηθεί –και με την επίσκεψη Τσίπρα στη Δραπετσώνα– προκειμένου
να δικαιολογηθεί η υποταγή όλου του μηχανισμού (κυβερνητικού, κομματικού,
συνδικαλιστικού) του ΣΥΡΙΖΑ στις θελήσεις των εφοπλιστών και της μεγαλοαστικής
τάξης. Τα ξεπούλημα του λιμανιού δεν
πρέπει να περάσει. Τον λόγο έχουν κατ’ αρχήν οι εργαζόμενοί του, που πρέπει
άμεσα να βγουν σε αποφασιστικό αγώνα διαρκείας, με απεργίες, καταλήψεις χώρων κ.λπ.
Αλλά είναι και ευθύνη κάθε δημοκρατικού πολίτη να συμμετάσχει στον αγώνα και να
μην επιτρέψει μια τέτοια καταστροφική εξέλιξη.
Σ. Κρόκος
