Η κυβέρνηση της δεξιάς, πέντε μόλις μήνες μετά την εκλογή της, έχει
περάσει σε μια έξαρση αυταρχισμού και αντεργατισμού, μέσα από την
κατασταλτική εκστρατεία "νόμος και τάξη", το χτύπημα συνδικαλιστικών και
δημοκρατικών δικαιωμάτων, αλλά και μέσα από τη γενικότερη πολιτική της.
Στήνοντας σκηνικό αστυνομοκρατίας στο κέντρο της Αθήνας, χτυπώντας
βίαια και αναίτια νεολαιίστικες κινητοποιήσεις, δίνοντας το ελεύθερο
στην αστυνομία να παραβιάζει και αυτή ακόμα την αστική νομιμότητα (βλ.
εισβολές σε σπίτια χωρίς άδεια εισαγγελέα, ξεβρακώματα και ξυλοδαρμοί,
χρήση πλαστικών σφαιρών κ.λπ.), επιχειρεί να επιβάλει ένα κλίμα φόβου
και ταυτόχρονα να πολώσει υπέρ της ό,τι πιο αντιδραστικό και συντηρητικό
υπάρχει στην κοινωνία. Την ίδια στιγμή που στη δίκη της Χρυσής Αυγής
υπάρχει κίνδυνος η δολοφονική φασιστική συμμορία όχι μόνο να αθωωθεί
αλλά να βγει και πολιτικά "δικαιωμένη", απεργοί, διαδηλωτές, αγωνιστική
νεολαία, ακτιβιστές –και όχι μόνο– αντιμετωπίζονται περίπου ως
τρομοκράτες!
Παράλληλα, με αφορμή μια στάση εργασίας στο μετρό, η κυβέρνηση οργίασε κατά των απεργιών "που ταλαιπωρούν τους πολίτες" και ετοιμάζει δραστικό περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία –όχι μόνο με το 50%
συν 1, αλλά τώρα και με την επιβολή "προσωπικού ασφαλείας"–, πολλαπλό περιορισμό των διαδηλώσεων και επέμβαση στα εσωτερικά των συνδικάτων (βλ. ηλεκτρονικό μητρώο-ηλεκτρονικές ψηφοφορίες).
Τέλος, ενώ για το κεφάλαιο τα προνόμια και η ασυδοσία αυξάνονται γεωμετρικά (φοροελαφρύνσεις, νέες ιδιωτικοποιήσεις, διάλυση ΔΕΗ υπέρ των ιδιωτών κ.λπ.), οι κοινωνικές παροχές πετσοκόβονται και οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι.
Η
κατάσταση δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που προσπαθεί να παρουσιάσει η
κυβέρνηση, ότι δήθεν ο ελληνικός λαός επικροτεί αυτές τις πολιτικές. Η
αγανάκτηση για τη μεταχείριση πολιτών από την αστυνομία φουντώνει· στον
ΟΤΕ, την Τράπεζα Πειραιώς και αλλού έχουμε σημαντικές απεργίες μετά από
καιρό· στη νεολαία ο αναβρασμός για τα αντι-εκπαιδευτικά μέτρα θα
συνεχιστεί. Από την άλλη, στον βασικό στόχο της, την υλοποίηση
επενδύσεων που θα "απογειώσουν" την ανάπτυξη, η κυβέρνηση είναι τόσο
πίσω που η γκρίνια έχει αρχίσει ακόμα και στο εσωτερικό της.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, τώρα
είναι η ώρα τα μαχόμενα κοινωνικά και πολιτικά πρωτοπόρα κομμάτια των
εργαζομένων και της νεολαίας να ταχύνουν το βήμα τους, να προετοιμάσουν και να ανοίξουν μέτωπα αντίστασης, με τις κατάλληλες διεκδικήσεις και μορφές πάλης. Να
τονωθεί και να διαδοθεί η οργή κατά της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, να
συντονίσουμε και να κλιμακώσουμε τις αντιδράσεις, να προωθήσουμε ένα
ενιαίο μέτωπο πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και τον αυταρχισμό!
21/12/2019
Η Διοίκηση της Κομμουνιστικής-Τροτσκιστικής Ένωσης (4η Διεθνής)