Τα μεγάλα συγκροτήματα Τύπου αλλάζουν χέρια αλλά
τα νέα
αφεντικά δεν διαφέρουν σε διαπλοκή
και αντεργατικότητα απ’ τα παλιά
|
Αντιμέτωποι με την πιο
δραματική κατάσταση της τελευταίας 8ετίας βρίσκονται οι χιλιάδες εργαζόμενοι
στον χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ (συντάκτες, τεχνικοί, διοικητικοί, αλλά και
λιθογράφοι, εργαζόμενοι στα πρακτορεία Τύπου κ.ά.). Σαν να μην έφταναν οι
μαζικές περικοπές και απολύσεις από την αρχή των μνημονίων, η πτώση κυκλοφορίας
των εντύπων, τα λουκέτα σε πάλαι ποτέ κραταιές επιχειρήσεις, η διάλυση του
ασφαλιστικού (π.χ. κατάργηση αγγελιοσήμου), ήρθε και η «αλλαγή φρουράς»
ιδιοκτητών να αποτελειώσει την κατάσταση.
Οι
νέοι «παίκτες» του χώρου (Μαρινάκης-ΔΟΛ, Σαββίδης-«Πήγασος», MEGA, «Ε») αποδεικνύονται
ακόμα μεγαλύτερα αρπακτικά και ακόμα πιο διαπλεκόμενοι και από τους
απερχόμενους (Ψυχάρης, Μπόμπολας κ.λπ.). Αυτοί που υποτίθεται θα «έσωζαν»
τα ιστορικά συγκροτήματα ΜΜΕ εγκαινίασαν την παρουσία τους στον Τύπο με αποψίλωση
του προσωπικού και ατομικές συμβάσεις με μισθούς πείνας. Κόλαφος για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που τους έστρωσε «κόκκινο χαλί»,
ελπίζοντας ότι θα αποκτήσει φιλικά ΜΜΕ. Καμία από αυτές τις εξαγορές δεν θα
μπορούσε να γίνει αν τηρούνταν οι νόμιμες διαδικασίες, μια και οι παλιές
εταιρείες χρωστάνε εκατοντάδες εκατομμύρια στις τράπεζες, το κράτος και τα
ασφαλιστικά ταμεία. Και φυσικά οι τραπεζίτες το δέχονται, αφού οι ίδιοι συγκροτούν,
μαζί με τις κυβερνήσεις και τους εκδότες, το τρίγωνο της διαπλοκής.
MEGA, «Πήγασος», συγκρότημα Real (Χατζηνικολάου),
Ναυτεμπορική, μεγάλα λιθογραφεία όπως η «Ίριδα»… έχουν αφήσει το προσωπικό τους
απλήρωτο και ξεκρέμαστο εδώ και μήνες. Το πρακτορείο Τύπου «Ευρώπη» έβαλε
λουκέτο με σκανδαλώδεις διαδικασίες. Ενώ σε απολύσεις έχουν προχωρήσει STAR, «Ελευθερία του Τύπου» (ιδιοκτησίας Μαρινάκη), Γιαννακόπουλος
(DPG), Ριζοσπάστης, Documento κ.ά. και συζητιούνται και στον ΣΚΑΪ.
Οι Ενώσεις Συντακτών έχουν παίξει τον πιο επαίσχυντο
ρόλο, γλείφοντας τους νέους
ιδιοκτήτες, σκορπώντας αυταπάτες για το νέο τοπίο στα ΜΜΕ και αρνούμενες να
προκηρύξουν έστω και μια 24ωρη απεργία.
Απομονώνοντας τους μεγαλοδημοσιογράφους-όργανα των
εκδοτών και τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, με αυτοοργάνωση και καλά
προετοιμασμένες απεργίες, οι εργαζόμενοι στον Τύπο και τα ΜΜΕ οφείλουν να διεκδικήσουν
τα αυτονόητα: θέσεις εργασίας, αξιοπρεπείς μισθούς με συλλογικές συμβάσεις,
κοινωνική ασφάλιση, στοιχειώδη ελευθερία του Τύπου. Ούτως ή άλλως, σε
εφημερίδες και κανάλια τυφλά όργανα του μνημονιακού συστήματος και της
επιχειρηματικής διαπλοκής των εκδοτών δεν υπάρχει καμιά προοπτική για αξιοπρεπή
εργασία.
Πάρις Δάγλας