Μέσα στις σημερινές συνθήκες,
που η εργατική μας τάξη, για πολλούς λόγους, δεν είναι εύκολο να προβάλει
μαζική, οργανωμένη αντίσταση, τα καθήκοντα της επαναστατικής πρωτοπορίας είναι
βαριά. Πρέπει να μάθει να κολυμπάει ενάντια στο ρεύμα. Και ταυτόχρονα να
προετοιμάζεται εντατικά για τις ευνοϊκότερες συνθήκες που θα έρθουν.
Πρέπει να κάνουμε πολιτική
πάνω στη βάση της αλήθειας, αποφεύγοντας τις ωραιοποιήσεις της κατάστασης, αλλά
και το να τα παρουσιάζουμε όλα μαύρα – κάτι που μόνο μεγαλύτερη απογοήτευση
φέρνει. Με υπομονή πρέπει να υποδεικνύουμε στο πιο συνειδητό κομμάτι της
εργατικής τάξης από πού μπορεί να προκύψει αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, σε
ποια μέτωπα έχουμε ελπίδα να πετύχουμε έστω κάποιες πρώτες μικρές νίκες, ποιες
πολιτικές βοηθούν στη διάσπαση του αντιπάλου.
Οι μάχες των προηγούμενων
χρόνων δεν πήγαν χαμένες. Ένα υπολογίσιμο κομμάτι πρωτοπόρων αγωνιστών έχει
βγάλει πολύτιμα συμπεράσματα. Πρέπει να μάθουμε να το εντοπίζουμε και να το
διαπαιδαγωγούμε ιδεολογικά και πολιτικά. Η πίστη στις αθάνατες μαρξιστικές μας
ιδέες και στην εργατική μας τάξη θα είναι τα πιο βασικά στηρίγματα.
Π.Δ.