Η υπεράσπιση των
σημερινών και μελλοντικών συνταξιούχων είναι καθήκον για όλο τον εργαζόμενο
ελληνικό λαό
 |
Οι συνταξιούχοι
βρίσκονται μπροστά σε νέες μεγάλες περικοπές,
που τους απειλούν με εξαθλίωση.
Γι’ αυτό δεν θα κάτσουν με
σταυρωμένα χέρια. Και όχι μόνο αυτό, αλλά μπορούν να
παρακινήσουν
και τα παιδιά και τα εγγόνια τους σε αντίσταση.
|
Από
τις 13/05/2016 έχουν να λάβουν το επικουρικό τμήμα της σύνταξής τους αυτοί που
βγήκαν στη σύνταξη μετά την 01/01/2016 (127.000 περίπου), λόγω ενός λάθους που
έγινε με τα δεδομένα της Στατιστικής Υπηρεσίας (ζητούνταν ένας δείκτης ο οποίος
δεν υπήρχε καν). Υπάρχει ολόκληρη κατηγορία νέων συνταξιούχων (αυτοί της
διαδοχικής ασφάλισης, γύρω στους 20.000 σε ΙΚΑ και ΟΑΕΕ), των οποίων έχει
μπλοκαριστεί εντελώς η σύνταξη από τη συγκεκριμένη ημερομηνία.
Αυτές
είναι μόνο μερικές από τις επιβαρυντικές περιπτώσεις στην ήδη δύσκολη κατάσταση
που βιώνουν οι απόμαχοι της δουλειάς. Βρισκόμαστε λίγο διάστημα πριν τις
μεγάλες περικοπές στις συντάξεις που ψηφίστηκαν πέρυσι τον Αύγουστο. Πολλοί θα απολέσουν έως και 3 συντάξεις ετησίως.
Αυτό θα γίνει λόγω της μείωσης της «προσωπικής διαφοράς» και του αφορολόγητου
ορίου. Η μείωση της «προσωπικής διαφοράς» θα είναι στο 18% της κύριας
σύνταξης και στο σύνολο της επικουρικής. Θα υπάρξει μεγάλη μείωση στα επιδόματα.
140.000, απ’ τους 210.000 που είναι τώρα, χαμηλοσυνταξιούχοι θα απολέσουν το εναπομείναν
επίδομα του ΕΚΑΣ και οι υπόλοιποι θα έχουν μείωση. Όσοι εργαζόμενοι βγουν από
εδώ και εμπρός στη σύνταξη, θα έχουν αυτόματες μειώσεις από 220 έως 300 ευρώ.
Ακόμα, από 01/01/2019 καταργείται οποιαδήποτε ονομαστική αύξηση στις συντάξεις.
Οι συνταξιούχοι που παίρνουν πάνω από 1.000 ευρώ, υποχρεωτικά θα πέσουν κάτω
απ’ αυτό το όριο.
Τα βαριά αυτά
χτυπήματα στους απόμαχους της δουλειάς είναι χτυπήματα εις βάρος όλου του
ελληνικού λαού.
Όχι μόνο γιατί οι συνταξιούχοι είναι απ’ τα πιο αδύναμα τμήματα της κοινωνίας
και δεν έχουν τη βιολογική δυνατότητα να αντεπεξέλθουν σε τέτοιες καταστάσεις.
Αλλά και γιατί, απ’ τα χρόνια των πρώτων μνημονίων, οι συνταξιούχοι στήριξαν
τις χειμαζόμενες απ’ την ανεργία, την άγρια φοροεπιδρομή και τις μειώσεις
μισθών οικογένειες των παιδιών και εγγονιών τους. Οι γενιές αυτές θα απολέσουν
τώρα αυτό το στήριγμα σε μεγάλο βαθμό και
αυτός είναι ένας βασικός στόχος των περικοπών. Οι συντάξεις πάνω απ’ τα
1.000 ευρώ μπορεί να χαρακτηρίζονταν υψηλές απ’ τα «παπαγαλάκια» των μνημονιακού
καθεστώτος, ήταν αυτές όμως που στήριζαν
την άνεργη ή χαμηλόμισθη οικογένεια των παιδιών και τα εγγόνια. Η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που ψήφισε αυτά τα μέτρα γράφεται στον κατάλογο των μνημονιακών
δημίων του ελληνικού λαού. Τα «ισοδύναμα» μέτρα της είναι σκέτη κοροϊδία. Όσοι
συνταξιούχοι πήραν πέρυσι το έκτακτο βοήθημα, ανέβηκε η φορολογική τους κλίμακα
και είδαν να τους έρχεται αυξημένη η εφορία. Τα πλεονάσματα του ΕΦΚΑ (Ενιαίος
Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης), τα οποία ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι υπάρχουν,
δεν έχουν κανένα ουσιαστικό αντίκρυσμα, τη στιγμή που συνεχίζονται οι βάρβαρες
περικοπές στις συντάξεις και τα όρια συνταξιοδότησης έχουν ανέβει από 5 έως 17
χρόνια.
Κάτω απ’ το βάρος
αυτών των εξελίξεων το κίνημα των συνταξιούχων έδειξε σημάδια ζωντανιάς το
τελευταίο διάστημα. Έγιναν μαζεμένα δύο διαδηλώσεις συνταξιούχων μέσα στον
Οκτώβριο.Οι απόμαχοι της εργασίας δεν είναι απόμαχοι της κοινωνικής πάλης. Όσο το επιτρέπουν οι δυνάμεις τους, με την
πίεση τους, με συνεχή παρουσία στους δρόμους, σε κρατικές υπηρεσίες, σε
υπουργεία κ.λπ., μπορούν να δημιουργήσουν κλίμα ευνοϊκό για τα δικά τους
αιτήματα αλλά και για το υπόλοιπο κίνημα των εργαζομένων. Ποτέ δεν είναι αργά
για τίποτε. Τα μέτρα της εξαθλίωσης μπορούν να ανατραπούν στην πράξη απ’ τη
συνεχή οργανωμένη δράση του λαού στους δρόμους, στις γειτονιές, στην δουλειά,
σε κάθε χώρο κοινωνικής ζωής και δράσης.
Σ. Κρόκος
