Σημαντικοί αστοί αναλυτές
εντοπίζουν τα τελευταία χρόνια ένα ζωτικής σημασίας πρόβλημα στον παγκόσμιο
καπιταλισμό: δεν προκύπτει με τίποτα πληθωρισμός! Ο πληθωρισμός, εκτός από τους
μισθούς, τρώει και τα χρέη. Όταν το χρήμα χάνει την αξία του, υποτιμούνται τα
χρέη επιχειρήσεων, ιδιωτών και κρατών. Χωρίς έναν –ελεγχόμενο–πληθωρισμό, το
χρηματοπιστωτικό σύστημα μπλοκάρει· δεν είναι εύκολο να χορηγήσει νέα δάνεια αν
δεν έχουν «φαγωθεί» κάπως τα παλιά. Κανείς δεν αποταμιεύει, αφού μηδενικός
πληθωρισμός σημαίνει μηδενικά επιτόκια καταθέσεων. Πολλές επενδύσεις που
συνδέονται με τα επιτόκια καθίστανται ασύμφορες. Τέλος, οι καταναλωτές δεν
πιέζονται ιδιαίτερα να αγοράσουν (δεν φοβούνται ότι θα αυξηθεί η τιμή).
Οι εν λόγω αναλυτές αποδίδουν
την απουσία πληθωρισμού, πρώτον, στην πλημμύρα φτηνών κινεζικών προϊόντων και,
δεύτερον, στη μείωση της ισχύος των συνδικάτων και τη διάλυση των συλλογικών
συμβάσεων, που δεν επιτρέπουν την αύξηση του εισοδήματος των μισθωτών, επομένως
δεν αυξάνεται η ζήτηση. Λίγο ακόμα και θα… υιοθετήσουν εργατικά αιτήματα για να
λειτουργήσει το σύστημά τους! Υπάρχει και μια τρίτη αιτία, την οποία όμως δεν
τολμούν να παραδεχθούν: ότι ο καπιταλισμός ιστορικά έχει φάει τα ψωμιά του και
δεν μπορεί να δημιουργήσει κανένα μακρύ κύμα ανάπτυξης. Η όποια ανάπτυξη είναι
πάντα παρασιτική, ασταθής και προσωρινή.
Π.Δ.
