 |
Τα εργατικά
«ατυχήματα»-δολοφονίες αυξάνονται, καθώς
οι εργοδότες εκμεταλλεύονται την
κατάσταση και
επιβάλλουν εξοντωτικές συνθήκες δουλειάς
|
Σε
έξαρση βρίσκονται τον τελευταίο καιρό τα εργατικά ατυχήματα. 18 εργάτες έχουν
χάσει τη ζωή τους τους τελευταίους δύο μήνες. Η βασική αιτία βέβαια είναι το
καθεστώς εργοδοτικής αυθαιρεσίας που βασιλεύει στους χώρους δουλειάς. Ανυπαρξία
μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, έλλειψη ελέγχων από τους σχετικούς κρατικούς
μηχανισμούς, εξαντλητικά ωράρια και εντατικοποίηση της δουλειάς. Όλ’ αυτά γίνονται βέβαια για το κέρδος των
εργοδοτών. Τα εργατικά «ατυχήματα» είναι στην ουσία δολοφονίες, με ένοχο τους
πάσης φύσεως κεφαλαιοκράτες.
Ένας
χώρος που σημειώνονται συχνά ατυχήματα τον τελευταίο καιρό είναι αυτός της
καθαριότητας των δήμων. Τρεις
εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους μετά την απεργία του Ιουνίου. Η αιτία
βρίσκεται στο ότι οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι που χρησιμοποιούνται δεν
διαθέτουν την απαραίτητη πείρα για μια τόσο δύσκολη δουλειά. Μετά την απεργία πολλοί δήμαρχοι, με
πρόσχημα τις αυξημένες ανάγκες –και σε κάποιες περιπτώσεις για να εκδικηθούν
τους εργαζόμενους για τον πολυήμερο αγώνα τους– επέβαλαν απίστευτα εξαντλητικά
ωράρια, που, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι του κλάδου, μοιραία θα οδηγούσαν
σε θανάτους!
Ένας
χώρος όπου κυριαρχεί η εργοδοτική αυθαιρεσία, και όπου σημειώνονται τα πιο πολλά
ατυχήματα, είναι αυτός των τεχνικών έργων, των εργολαβιών. Μια βασική αιτία εδώ
είναι βέβαια η εισαγωγή και απασχόληση παντελώς ανειδίκευτων φθηνών ξένων εργατών,
με παράλληλη απουσία οποιωνδήποτε μέτρων υγιεινής και ασφάλειας. Το καθεστώς αυτό έγινε μόνιμο σ’ αυτόν το
χώρο και πλέον και πολλοί Έλληνες
εργαζόμενοι δέχονται, με τον εκβιασμό της ανεργίας, να δουλέψουν κάτω από
τέτοιες συνθήκες. Μεταξύ άλλων, είναι πολύ συνηθισμένη η χρήση ανειδίκευτων
εργατών σε εργασίες που απαιτούν ειδίκευση, όπως ο χειρισμός ανυψωτικών
μηχανημάτων.
Οι
κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί υπολειτουργούν και αδυνατούν να έχουν
αποτελεσματικότητα. Αυτή είναι η φύση του αστικού κράτους. Αυτό που προέχει για το αστικό κράτος είναι τα εργοδοτικά συμφέροντα. Για
την εργατική τάξη, όμως, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Επειδή και τα σωματεία
βρίσκονται σήμερα στη γνωστή κατάσταση αδυναμίας, πρέπει να δημιουργηθούν από
τους ίδιους τους εργάτες επιτροπές ελέγχου, με στόχο: την τήρηση όλων των κανόνων
υγιεινής και ασφάλειας και όλων των νομικών προϋποθέσεων (χαρτιά, ειδίκευση κ.λπ.)
για την απασχόληση των εργατών. Μόνο έτσι θα πάψουμε να θρηνούμε θύματα στο
βωμό των κερδών του κεφαλαίου.
Σ. Κρόκος
