 |
Η αστική τάξη ήρθε στο προσκήνιο της ιστορίας με το
σύνθημα «Ελευθερία-Ισότητα-Αδελφότητα». Τώρα ο «φιλελεύθερος» Μητσοτάκης υπερασπίζεται τον μεσαίωνα. |
Ο αρχηγός της ΝΔ, Κυριάκος
Μητσοτάκης, φρόντισε σε ομιλία του στη φετινή Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, να
κάνει σαφές τι κοινωνία ονειρεύεται. Είπε συγκεκριμένα ότι δεν τρέφει αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες και ότι κάτι
τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση! Τόνισε, μάλιστα, ότι αυτό που
πρέπει να εξασφαλίζει το κράτος στους πολίτες είναι «ευκαιρίες», εννοώντας
προφανώς ευκαιρίες για «επιχειρείν» – κι όσοι κονομήσουν κονόμησαν, οι
υπόλοιποι στον κοινωνικό Καιάδα.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Την άρνηση και αυτής ακόμα της ιδρυτικής
πράξης του σύγχρονου αστισμού, της Γαλλικής Επανάστασης, που κεντρικό της
σύνθημα ήταν το Ελευθερία-Ισότητα-Αδελφότητα; Την άρνηση και αυτής ακόμα της
ιδρυτικής διακήρυξης του ΟΗΕ, που ξεκαθαρίζει ότι «όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι
σε δικαιώματα και αξιοπρέπεια»; Την αποθέωση του αγριανθρωπισμού και της
κοινωνίας-ζούγκλας; Τον μεσαιωνικό
ανορθολογισμό περί «ανθρώπινης φύσης»; Λες και η «ανθρώπινη φύση» είναι
ίδια σε όλες τις εποχές και δεν εξελίσσεται παράλληλα με την κοινωνική εξέλιξη!
Θα πρέπει, όμως, να
αναγνωρίσουμε στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι είναι φιλαλήθης. Αυτές οι κανιβαλικές
ιδέες που εξέθεσε είναι αυτές στις οποίες αληθινά πιστεύει ο
νεοφιλελευθερισμός, τον οποίο ο ίδιος πρεσβεύει. Απλώς, εκτός Αγγλίας (επί
Θάτσερ) και ΗΠΑ (επί Ρίγκαν), δεν υπήρξε αστός πολιτικός που να τολμήσει να τις
παραδεχθεί τόσο ανοιχτά. Το ψέμα είναι η ίδια η ουσία της αστικής πολιτικής,
γι’ αυτό και κάθε αστός πολιτικός που προβαίνει σε τέτοιου είδους δηλώσεις
δημιουργεί εύλογες αμφιβολίες για τη νοημοσύνη του. Δεν έχουν άδικο όσοι
σχολιάζουν ότι, με τέτοιες δηλώσεις, ο Μητσοτάκης κάνει αβάντα στον Τσίπρα!
Επιπλέον, οι δηλώσεις αυτές είναι κυριολεκτικά… εκτός
τόπου και χρόνου. Εκτός τόπου γιατί ο λαός που κατοικεί αυτή τη χώρα, την
Ελλάδα, είναι πασίγνωστος διεθνώς για την πίστη του στην ισότητα και την
κοινωνική δικαιοσύνη, ήδη από την Επανάσταση του ’21. Και εκτός χρόνου, γιατί
οι ακραίες νεοφιλελεύθερες ιδέες περί μιας κοινωνίας «ανταγωνισμού» και
«ατομικιστικού πνεύματος» βρίσκονται σε υποχώρηση ακόμα και στις κοινωνίες
εκείνες που είχαν επικρατήσει, στιγματίζονται όλο και πιο συχνά ως ιδέες που
τροφοδοτούν την ακροδεξιά και θα ηττηθούν και οριστικά μέσα από τις μεγάλες
πολιτικές και κοινωνικές ανακατατάξεις που σημειώνονται ήδη στην Ευρώπη.
Πάρις Δάγλας
