 |
Ο Μακρόν παριστάνει
τον μεγάλο «μεταρρυθμιστή»
της Γαλλίας και της Ευρώπης. Η πολιτική του
ανυπαρξία
θα αποδειχθεί σύντομα.
|
H επίσκεψη του
Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν στην Αθήνα έδωσε αφορμή στην κυβέρνηση και τον αστικό
Τύπο να πανηγυρίσουν για τις «επενδύσεις» που δήθεν έρχονται στην Ελλάδα και τη
δήθεν στήριξη της Γαλλίας απέναντι στη «σκληρή» Γερμανία.
Όλα
αυτά δεν ανταποκρίνονται κατ’ ελάχιστον στην πραγματικότητα. Ο Μακρόν ήρθε εδώ
ως εκπρόσωπος του γαλλικού κεφαλαίου. Μόνο
που αυτό πάντα είχε μικρή παρουσία στην Ελλάδα και με την κρίση έγινε ακόμα
μικρότερη. Απ’ το 2014 έφυγαν από την Ελλάδα γαλλικές επενδύσεις και κεφάλαια
αξίας 400 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ. Η τράπεζα Societe
General (Γενική), που είχε φύγει παλιότερα, η Credit Agricole (Αγροτική Πίστεως,
που έγινε μπουχός για χάρη της «ημετέρας» Alpha
Bank), τα καταστήματα Carrefour (ναυάγιο Μαρινόπουλου) κ.ά.
Απ’
τους Γάλλους κεφαλαιοκράτες που συνόδευαν τον Μακρόν, πιο σημαντικοί είναι αυτοί που έχουν σχέση με την ύδρευση (Suez), γιατί εδώ και καιρό «μαγειρεύεται» ιδιωτικοποίηση
των εταιρειών ύδρευσης ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ. Το γαλλικό κεφάλαιο διακρίνεται ιδιαίτερα
σ’ αυτό τον τομέα.
Όσο
γι’ αυτά που λέει η φιλοκυβερνητική προπαγάνδα για «φρένο» της Γαλλίας στη
Γερμανία, είναι για γέλια. Ο γαλλικός καπιταλισμός στο σκηνικό της
καπιταλιστικής ευρωπαϊκής «ενοποίησης» πάντα προέβαλλε τον εαυτό του σαν «ηγεσία»
του Νότου. Αυτό περισσότερο για λόγους προπαγανδιστικούς. Στην πραγματικότητα,
σε σχέση με τον γερμανικό ομόλογό του, δεν παίζει παρά το ρόλο ενός «διευρυμένου
Βελγίου», όπως έλεγε κι ένας παλιός επαναστάτης. Ο γαλλικός καπιταλισμός, με
βάση την πραγματική οικονομική του δύναμη, δεν έχει άλλη επιλογή από το να
υποτάσσεται στη Γερμανία. Και το ίδιο συμβαίνει και τώρα.
Η επίσκεψη Μακρόν προβλήθηκε
απ’ τον εγχώριο αστισμό ουσιαστικά για άλλο λόγο. Ο Μακρόν ηγείται αυτή τη
στιγμή της αντεργατικής επίθεσης σε όλη την Ευρώπη, με τα μέτρα που ανακοίνωσε
για τη γαλλική εργατική τάξη (απελευθέρωση απολύσεων, ελαστικά ωράρια, κατάργηση
συλλογικών συμβάσεων κ.λπ.). Πρόκειται για πραγματική αντεργατική λαίλαπα. Ο
ίδιος, βέβαια, πολιτικά είναι ένα τίποτα. Ένα στέλεχος των γαλλικών τραπεζών
που καλύφθηκε με το περιτύλιγμα του «άφθαρτου» πολιτικού, για να καλυφθεί η χρεοκοπία
του αστικού πολιτικού προσωπικού στη Γαλλία.
Αυτή
είναι η αλήθεια για την επίσκεψη Μακρόν. Και όσο περνάει ο καιρός θα
αποδεικνύεται η ασημαντότητα του «μεγάλου» αυτού συμμάχου των εγχώριων αστών.
Σ. Κρόκος
