Νέο χτύπημα στην αργία της Κυριακής

Και όπως πολύ σωστά λένε οι εμποροϋπάλληλοι,
όποιος ψωνίζει Κυριακή, ας ετοιμάζεται και να δουλέψει 
Κυριακή

 Σύμφωνα με τροπολογία που περιλαμβάνει το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, προστίθενται 2 ακόμη Κυριακές με ανοιχτά καταστήματα (από 6 δηλαδή γίνονται 8), επεκτείνεται το ωράριο λειτουργίας (από 11.00-20.00 σε 06.00-21.00), καταργείται για τους εμποροϋπαλλήλους η αργία της Δευτέρας του Πάσχα, ενώ αυξάνονται τα «παραθυράκια» για να μπορούν τα μαγαζιά να είναι ανοιχτά ακόμα περισσότερες Κυριακές.

Ο ψευτο-νταής της κυβέρνησης Άδωνις Γεωργιάδης, λειτουργώντας σαν κοινός άνθρωπος του υποκόσμου, εκτελεί το συμβόλαιο που έχει κάνει με τους εντολοδόχους του, στη προκειμένη περίπτωση τους ιδιοκτήτες των μεγάλων εμπορικών κέντρων, δίνοντας ένα ακόμη χτύπημα, μετά τη μνημονιακή κρίση, αλλά και τον εγκλεισμό λόγω κορωνοϊού, στο λιανεμπόριο και στα δικαιώματα των εργαζομένων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην επέκταση της κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων διαφωνούν σύσσωμοι οι εμπορικοί σύλλογοι, ακριβώς επειδή ξέρουν ότι αυτό συμφέρει μόνο τα μεγάλα εμπορικά κέντρα. 

Ο Μαρξ έλεγε ότι η πολύωρη συνεχόμενη εργασία αποκτηνώνει τον άνθρωπο. Η διαπίστωση αυτή έγινε το σύνθημα για τους ηρωικούς αγώνες της εργατικής τάξης για το 8ωρο και την κυριακάτικη αργία. Αγώνες που έγιναν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και δυστυχώς σήμερα γίνονται πάλι επίκαιροι. Οι εμποροϋπάλληλοι ήταν και είναι ένα από τα πιο δυναμικά κομμάτια εργαζομένων. Έχοντας καταγράψει ηρωικούς αγώνες σε πολύ δύσκολες συνθήκες και εποχές (στην Ελλάδα του μεσοπολέμου συχνά με τροτσκιστικές ηγεσίες), πέτυχαν σημαντικές κατακτήσεις για τον κλάδο τους. Η επίθεση που δέχονται δεν αφορά μόνο αυτούς, αλλά όλη την κοινωνία. Γιατί η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, αν ολοκληρωθεί, είναι αυτονόητο ότι θα επεκταθεί και στους υπόλοιπους κλάδους. Κάτι που θα γυρίσει το ρολόι για την κοινωνία πολύ πίσω. 

Οι ηρωικές παραδόσεις του κλάδου μπορούν να γίνουν οδηγός, όχι μόνο για να μην περάσουν τα σχέδια του υπουργείου αλλά και για παραπάνω κατακτήσεις. Ο αγώνας αυτός όμως δεν πρέπει να περιοριστεί στον συγκεκριμένο κλάδο, αλλά πρέπει να γίνει αφορμή για τη δημιουργία καταναλωτικής συνείδησης σε όλους τους εργαζόμενους. Καμία αγορά την Κυριακή, δεν ψωνίζουμε από μεγάλα εμπορικά κέντρα, ενισχύουμε την τοπική αγορά και τα μαγαζιά που σέβονται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η καταναλωτική συνείδηση πρέπει να είναι μέρος της ταξικής συνείδησης και να γίνει και αυτή ένας μοχλός πίεσης για τα εργατικά συμφέροντα.

 

Μαρία Καράβολα