Το αντιεκπαιδευτικό σχέδιο της αξιολόγησης

 

Η αξιολόγηση-πειθάρχηση, που πάει πακέτο με όλη τη
 νεοφιλελεύθερη επίθεση στην παιδεία, μπορεί να σταματήσει
 μόνο με αγώνες

Το Υπουργείο Παιδείας, αντί σε όλο αυτό το διάστημα της επιδημίας να ασχοληθεί στα σοβαρά και να πάρει μέτρα για ανοιχτά αλλά ασφαλή σχολεία (μείωση των μαθητών ανά τμήμα, προσωπικό καθαριότητας καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας τους, μαζικά και επαναλαμβανόμενα τεστ, προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού κ.λπ.), το μόνο που κάνει είναι να ψηφίζει αντιεκπαιδευτικούς νόμους (π.χ. επαγγελματική εκπαίδευση) και να επεξεργάζεται ολοένα και καινούργια σχέδια για να χτυπήσει κατακτήσεις και δικαιώματα μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών, καθώς και τη δημόσια εκπαίδευση γενικά.

Μέσα λοιπόν στα επόμενα, άμεσα σχέδιά του είναι και η αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών. Η υπουργός παιδείας, Κεραμέως, έχει ήδη προαναγγείλει ότι το αντίστοιχο νομοσχέδιο θα κατατεθεί άμεσα, αξιοποιώντας φυσικά την επιδημία, ώστε η αξιολόγηση να ξεκινήσει από τον Σεπτέμβριο του 2021. Το ζήτημα αυτής της αξιολόγησης έχει αναδειχθεί σε βασικό στοίχημα του νεοφιλελεύθερου μπλοκ εξουσίας.

Ήδη οι πρώτες διαρροές μιλάνε για σκληρή αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, με τη συμμετοχή γονέων, διευθυντών, σχολικών συμβούλων, για «βαθμολόγηση» σχολικών μονάδων, για δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας αξιολόγησης, ενώ είναι πολύ πιθανό αυτή να συνδυαστεί με τη σχολική επίδοση των μαθητών, π.χ., μέσω τράπεζας θεμάτων.

Με την αξιολόγηση προσπαθούν να ενοχοποιήσουν τους εκπαιδευτικούς για τα προβλήματα της εκπαίδευσης, να προωθήσουν την πειθάρχησή τους και την υποταγή τους στην εκάστοτε κρατική πολιτική, να επιτύχουν τη μισθολογική τους καθήλωση, να δικαιολογήσουν ακόμα και μελλοντικές απολύσεις. Αλλά και να προχωρήσουν στην «αυτονομία των σχολικών μονάδων», στην κατηγοριοποίησή τους σε καλές και κακές και στη σύνδεση της κρατικής χρηματοδότησής τους με την αξιολόγηση, πράγμα που έχει ήδη ψηφιστεί για τα πανεπιστήμια. Η εφαρμογή της αξιολόγησης θα αποτελέσει την ταφόπλακα του δημόσιου σχολείου, όπως έχουν άλλωστε δείξει και αντίστοιχα παραδείγματα στο εξωτερικό (π.χ. Αγγλία), ενώ θα πλήξει και τους μαθητές, και ιδιαίτερα αυτούς από τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα, αυτούς με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες κ.λπ.

Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, παρά τις αδυναμίες και τα πολλά προβλήματά του, είναι από τα λιγότερο ταξικά εκπαιδευτικά συστήματα παγκοσμίως. Για τους Έλληνες καπιταλιστές, αυτό πρέπει να τελειώσει. Τα σημερινά αντιεκπαιδευτικά μέτρα της Κεραμέως, όπως και η προώθηση της αξιολόγησης, εκεί στοχεύουν.

 

Μ. Σάκος