Μεγαλοαστική τάξη, επιδημία και μέσα ενημέρωσης

 

Τα ΜΜΕ παίζουν και στην επιδημία τον βρόμικο ρόλο
που είχαν παίξει με τα μνημόνια

Πριν από δέκα χρόνια, την περίοδο των μνημονίων, είχαμε πει από τις στήλες της εφημερίδας μας ότι τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ είναι «τα τανκς της μνημονιακής χούντας». Σήμερα οφείλουμε να συμπληρώσουμε αυτόν τον χαρακτηρισμό και να τα καταγγείλουμε ως «τανκς της κορωνο-χούντας».

Γενικά η αστική τάξη έχει πάντα τα μέσα να ελέγχει την πληροφόρηση, την ενημέρωση του λαού, ώστε να αποπροσανατολίζει, να αποκοιμίζει, να τρομοκρατεί. Αυτό συμβαίνει λίγο πολύ σε όλες τις χώρες.

Στη χώρα μας όμως αυτό ισχύει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου, λόγω της κυριαρχίας των γνωστών μεγαλοαστικών συμμοριών (εφοπλιστές, τραπεζίτες, μεγαλοκατασκευαστές) μέσα στην αστική τάξη. Αυτές οι συμμορίες ελέγχουν πλήρως τα ΜΜΕ και τα χρησιμοποιούν απροκάλυπτα υπέρ των οικονομικών τους συμφερόντων, που συνίστανται κυρίως στη λεηλασία του δημόσιου ταμείου. Γι’ αυτό έχουν μηδενική ανοχή στη διαφορετική άποψη. Το βιώνουμε και πάλι μέσα στην επιδημία, όπου όποιος δεν υποτάσσεται πλήρως στην καθεστωτική «υγειονομική» πολιτική παρουσιάζεται ως «συνωμοσιολόγος», «αρνητής του ιού», «ανεύθυνος», «εγκληματίας» κ.λπ. Όσο για το χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων που γίνεται με πρόσχημα την επιδημία, εκεί τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ δίνουν τα ρέστα τους, παρουσιάζοντας την εικόνα ότι ο ελληνικός λαός επιθυμεί διακαώς να τον βάλουν στον «γύψο»!

Δεν είναι τυχαίο ότι ξένοι φορείς κοινωνικών ερευνών κατατάσσουν όλο και πιο συχνά τη χώρα μας στις χώρες «ελλειμματικής δημοκρατίας». Ένα από τα σημαντικότερα κριτήρια που αναφέρουν είναι η αδιαφάνεια και μονοφωνία της ενημέρωσης.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, οφείλουμε να αντισταθούμε με κάθε μέσο. Κατ’ αρχάς, να μη βλέπουμε τα δελτία ειδήσεων των συστημικών καναλιών. Τίποτε χρήσιμο δεν μαθαίνουμε από αυτά, και ρίχνουμε μόνοι μας το ηθικό μας και την ψυχολογία μας – αυτό ακριβώς θέλουν να πετύχουν. Να είμαστε απόλυτα καχύποπτοι σε οτιδήποτε προβάλλεται ως «είδηση» από συστημικά μέσα. Να ελέγχουμε μόνοι μας τι ισχύει για διάφορα θέματα, π.χ., μέσω ανεξάρτητων εντύπων και ιστοσελίδων, ελληνικών ή ξένων. Να συμμετέχουμε ενεργά στην αντι-πληροφόρηση, μέσω του διαδικτύου και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Τέλος, τα σωματεία των εργαζομένων στα ΜΜΕ και τον Τύπο έχουν υποχρέωση να υπερασπιστούν το δικαίωμα του ελληνικού λαού στην ελεύθερη ενημέρωση, κάτι που είναι και όρος εργασιακής αξιοπρέπειας για τα μέλη τους.

 

Πάρις Δάγλας