Να μην περάσουν οι απλήρωτες υπερωρίες

 

Η επιδημία του κορονοϊού και τα μέτρα που τη συνοδεύουν γίνονται μια πολύ καλή αφορμή για την κυβέρνηση για να χτυπήσει τα εργασιακά δικαιώματα. Στο στόχαστρο της εργοδοσίας είναι πάντα οι υπερωρίες, ώστε αυτές να γίνουν απλήρωτες. Με δικαιολογία την πιθανή καραντίνα που θα μπαίνουν όσοι εργαζόμενοι διαγιγνώσκονται με κορονοϊό, η κυβέρνηση προωθεί διάταξη με την οποία: θα αναπληρώνουν τις χαμένες ώρες εργασίας κατά τη διάρκεια όλης της εργάσιμης χρονιάς με απλήρωτες τρίωρες καθημερινές υπερωρίες. Το σύνολο των υπερωριών θα είναι στο μισό των εργατοωρών που χάθηκαν λόγω της καραντίνας. Η διάταξη θα ισχύει για όσους εργαζόμενους δεν μπορούν να δουλέψουν από απόσταση. Η αρχική διάταξη ήταν οι απλήρωτες υπερωρίες να καλύπτουν όλες τις χαμένες ώρες, αλλά στην πορεία έγινε τροποποίηση λόγω των αντιδράσεων. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το μέτρο δεν είναι αντιδραστικό. Ανοίγει το δρόμο για να γίνουν οι υπερωρίες, για πρώτη φορά, και επισήμως απλήρωτες.

Οι απλήρωτες υπερωρίες είναι γενικά αγαπημένος στόχος της εργοδοσίας και των κυβερνήσεών της. Απ’ το 2005 υπάρχουν οι διατάξεις για την ελαστικοποίηση του οχτάωρου, που ανάλογα με το φόρτο εργασίας γίνεται 6ωρο ή 10ωρο. Το αποτέλεσμα αυτής της «πρακτικής» είναι βέβαια απλήρωτες υπερωρίες και κατάργηση του σταθερού ωραρίου. Τώρα, με αφορμή την πανδημία και τις ιδιαίτερες συνθήκες που δημιουργήθηκαν, οι προσπάθειες αυτές των καπιταλιστών και των πολιτικών τους υπηρετών θα απογειωθούν και θα πάρουνε διάφορες μορφές. Γι’ αυτό σαν εργαζόμενοι σε κάθε τόπο δουλειάς πρέπει να αντιπαλέψουμε κάθε προσπάθεια καταστρατήγησης των δικαιωμάτων μας, με πίεση στο σωματεία να κινηθούν, με επιτροπές αγώνα, με άμεση συνεννόηση με τους συναδέλφους μας για οργανωμένη αντίδραση.

Ενάντια στη φιλο-κυβερνητική ξεπουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ, οι πρωτοπόρες δυνάμεις του εργατικού κινήματος πρέπει να καταγγείλουν το αντεργατικό μέτρο και να καλέσουν σε μαζική αντίδραση. Τα μέτρα αντιμετώπισης της επιδημίας δεν πρέπει να εξελιχθούν σε όχημα ισοπέδωσης των εργασιακών δικαιωμάτων. Ακόμα και αν πρόκειται για «προσωρινές» αντεργατικές ρυθμίσεις, το σίγουρο είναι ότι οι εργοδότες θα επιχειρήσουν να τις μονιμοποιήσουν και να αλλάξουν οριστικά τον χάρτη των εργασιακών σχέσεων εις βάρος των εργαζομένων. Να είμαστε σε ετοιμότητα για αποφασιστική αντίσταση.

 

Σ. Κρόκος