Γαλλία: Απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις
πραγματοποιήθηκαν στις 17 Σεπτεμβρίου
σε όλη τη χώρα, με αιτήματα επαρκή μέτρα προστασίας από την επιδημία στους
μαζικούς εργασιακούς χώρους, αποφασιστική στήριξη των εργαζομένων που
πλήττονται και ενίσχυση των νοσοκομείων ώστε να μπορούν να αντεπεξέλθουν.
Μεταξύ άλλων, κινητοποιήθηκαν δυναμικά οι σιδηροδρομικοί και οι εργάτες της
χημικής βιομηχανίας.
Πορτογαλία:
Στις 26 Σεπτεμβρίου
πραγματοποιήθηκαν μεγάλες εργατικές
διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα, με αιτήματα 35ωρο, αύξηση του κατώτατου μισθού
στα 850 ευρώ (από 740 σήμερα), προστασία των συλλογικών συμβάσεων, κατάργηση
αντεργατικών διατάξεων και αυξήσεις στις συντάξεις.
Νορβηγία:
Σε απεργία διαρκείας από τις 21
Σεπτεμβρίου κατέβηκαν οι 3.800
οδηγοί λεωφορείων του Όσλο, στους οποίους προστέθηκαν από τις 26 Σεπτεμβρίου και 4.500
ακόμα οδηγοί από την υπόλοιπη χώρα. Η απεργία έληξε την 1η Οκτωβρίου, μετά
από μια μικρή αύξηση του μισθολογικού πακέτου που είχε αρχικά προτείνει η
διοίκηση των αντίστοιχων συγκοινωνιακών φορέων.
Ισραήλ:
Χιλιάδες πολίτες διαδήλωσαν το
Σαββατοκύριακο 19 και 20 Σεπτεμβρίου
απαιτώντας την παραίτηση του πρωθυπουργού Νετανιάχου, τον οποίο καθιστούν
υπεύθυνο για την αποτυχημένη διαχείριση της επιδημίας και τις συνέπειες αυτής
στα λαϊκά νοικοκυριά.
Κολομβία:
Άλλη μια γενική απεργία, με μαζική
συμμετοχή, πραγματοποιήθηκε στις 21
Σεπτεμβρίου από τους εργαζόμενους της χώρας, με αιτήματα ενάντια στην
πολιτική λιτότητας, ενάντια στην κρατική αδιαφορία όσον αφορά την προστασία από
την επιδημία και ενάντια στις μαζικές δολοφονίες συνδικαλιστών και πρώην
ανταρτών από τις παρακρατικές συμμορίες.
Από τη σύνταξη
