Μέχρι και τα πρόσφατα γεγονότα στην Παλαιστίνη, επικρατούσε η εικόνα ότι το παλαιστινιακό ζήτημα δεν απασχολεί πια τη «διεθνή κοινή γνώμη» και ότι το Ισραήλ είναι μια σωβινιστική και ρατσιστική κοινωνία, όπου δεν πρόκειται να εμφανιστεί καμία φωνή υπέρ της συνεννόησης με τους Παλαιστινίους. Από τις στήλες της εφημερίδας μας προσπαθήσαμε να δείξουμε ότι υπάρχουν μεγάλες αντιθέσεις μέσα στην ισραηλινή κοινωνία και ότι η συνεννόηση των προοδευτικών κομματιών των δύο λαών είναι μια υπόθεση που δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί. Νομίζουμε ότι οι εξελίξεις μας δικαιώνουν.
Κατ’ αρχάς, είχαμε μεγάλες κινητοποιήσεις υπέρ των Παλαιστινίων στις ΗΠΑ, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί, όπως και διαφοροποίηση ορισμένων Αμερικανών πολιτικών από την πάγια φιλο-ισραηλινή στάση των ΗΠΑ. Οι «αναλυτές» που έλεγαν ότι οι μόνοι ευνοημένοι από αυτή τη σύγκρουση θα είναι ο Νετανιάχου και η Χαμάς διαψεύστηκαν. Ήταν οι δυναμικές κινητοποιήσεις της παλαιστινιακής νεολαίας της Ιερουσαλήμ που ανάγκασαν το Ισραήλ να κάνει πίσω, και όχι οι ρουκέτες (κατά αμάχων) της Χαμάς. Στην ισραηλινή πλευρά, ο Νετανιάχου έχασε την εξουσία, και τώρα ανέλαβε μια νέα κυβέρνηση, εντελώς ετερόκλητη μεν, αλλά που για πρώτη φορά περιλαμβάνει και ένα από τα κόμματα των Αράβων του Ισραήλ. Είναι σημαντικό να βλέπουμε ότι πολιτικά καμιά κατάσταση δεν είναι τόσο αδιέξοδη όσο φαίνεται.
Π.Δ.
