Οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ είναι σε θέση μάχης για την πιο κρίσιμη καμπή του αγώνα τους, που πρέπει να στηριχθεί αποφασιστικά από όλο το εργατικό κίνημα της χώρας |
Η κυβέρνηση δείχνει με κάθε τρόπο τις προθέσεις της. Έκανε αίτηση ανακοπής της απόφασης του δικαστηρίου, η οποία απορρίφθηκε.
Εκβιάζει τους εργάτες ότι, αν παγώσει η διαδικασία πώλησης, θα χάσουν τις αποζημιώσεις τους και η ίδια θα δώσει το κονδύλι των 230 εκατομμυρίων ευρώ αλλού, όπως επίσης θα χάσουν και την ένταξη σε «κοινωφελή» προγράμματα, για όσους ίσχυε κάτι τέτοιο. Τους λέει δηλαδή ωμά ότι η απόλυσή τους θεωρείται τετελεσμένο γεγονός!Στις εκκλήσεις των εργατών ότι η τιμή του νικελίου ανεβαίνει διεθνώς, άρα αν η ΛΑΡΚΟ λειτουργούσε κανονικά τώρα θα είχε κέρδη, ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας δήλωσε κυνικά ότι αν είναι έτσι τότε θα υπάρξουν σίγουρα υποψήφιοι για τον διαγωνισμό πώλησης! Τόλμησε να κατηγορήσει τους εργαζόμενους για το ότι τα μηχανήματα και οι εγκαταστάσεις δεν έχουν εκσυγχρονιστεί! Η αλήθεια είναι ότι η τελευταία τοποθέτηση καινούργιων ηλεκτροκαμίνων και άλλων μηχανημάτων έγινε το 2005. Η εγκατάλειψη της ΛΑΡΚΟ ήταν συνειδητή πολιτική της αστικής τάξης. Και υπεύθυνοι για αυτή είναι οι εκάστοτε διοικήσεις της και οι αστικές κυβερνήσεις που τις διόρισαν. Όλα αυτά τα χρόνια οι εργάτες πάλευαν να κρατήσουν την επιχείρηση όρθια, κόντρα ουσιαστικά στην επίσημη κρατική πολιτική.
Είναι ξεκάθαρο ότι σκοπός της κυβέρνησης είναι να κλείσει το εργοστάσιο και να πουλήσει σε καπιταλιστές τα μεταλλεία, που φέρνουν άμεσο κέρδος. Η κατάληψη του εργοστασίου και η λειτουργία του κάτω από δημόσιο και εργατικό έλεγχο είναι μονόδρομος για τους εργάτες. Για ένα τέτοιο βήμα θα χρειαστούν την ενεργητική συμπαράσταση και συμμετοχή του οργανωμένου εργατικού κινήματος. Η ζωή και η δουλειά των εργατών της ΛΑΡΚΟ βρίσκεται όχι μόνο στα δικά τους χέρια αλλά στα χέρια όλης της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού και κάθε συνειδητού πολίτη.
Σ. Κρόκος