 |
| Ενώ το νικέλιο έχει φτάσει 100.000 δολάρια ο τόνος, η κυβέρνηση κλείνει τη μοναδική μονάδα σιδηρονικελίου της Ευρώπης και πετάει τους εργάτες στον δρόμο |
Στην κρισιμότερη φάση της βρίσκεται πλέον η υπόθεση της βιομηχανίας μετάλλου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα της Φθιώτιδας. Ο νόμος της κυβέρνησης προβλέπει από την 1η του Μάρτη απόλυση των εργατών και έξωση των οικογενειών τους από τον οικισμό της βιομηχανίας. Έχει ξεκινήσει «διαβούλευση» του «ειδικού εκκαθαριστή» με τη διοίκηση του σωματείου. Η κυβέρνηση, δείχνοντας τις προθέσεις της, έστειλε εξώδικο στη «διαβούλευση» για την εφαρμογή του νόμου της.
Είναι φανερό ότι εδώ που έφτασαν τα πράγματα δεν μπορεί να γίνει καμία «διαβούλευση», π.χ. για το ύψος των αποζημιώσεων, ή αν θα επαναπροσληφθούν οι εργάτες κάτω των 55 ετών με τρίμηνες συμβάσεις, ή αν θα γίνουν οι εξώσεις τώρα ή τον επόμενο μήνα. Μόνη επιλογή που έχουν οι εργάτες είναι η κατάληψη του εργοστασίου και η συνέχιση της λειτουργίας του από τους ίδιους! Μια τέτοια απόφαση ισοδυναμεί με έμπρακτη κατάργηση του νόμου της κυβέρνησης, άρα και σύγκρουση με τους μηχανισμούς της. Γι’ αυτό και απαιτείται η συμμετοχή και συμπαράταξη στον αγώνα των εργατών της ΛΑΡΚΟ του ευρύτερου εργατικού κινήματος και όσων μιλάνε στο όνομά του. Η λειτουργία της επιχείρησης μπορεί να περάσει κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων με μια διοίκηση απαρτιζόμενη από τεχνικούς, μηχανικούς, λογιστές κ.λπ., οι οποίοι θα είναι της εμπιστοσύνης των εργατών και θα δίνουν λόγο στους ίδιους μέσω των εκλεγμένων οργάνων τους και της γενικής τους συνέλευσης. Η πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή μιλάει για μια τέτοια διοίκηση, χωρίς να βάζει όμως τον όρο του εργατικού ελέγχου.
Το ζήτημα όμως είναι να γίνει το αποφασιστικό βήμα της κατάληψης. Μια τέτοια απόφαση πρέπει φυσικά να παρθεί από τους ίδιους τους εργάτες στη γενική τους συνέλευση. Η διοίκηση του σωματείου θα πρέπει να υλοποιεί τις αποφάσεις της γενικής συνέλευσης και να δίνει λόγο σε αυτήν για τις πράξεις της. Όμως φυσικά για ένα τέτοιο βήμα όπως η κατάληψη απαιτείται η έμπρακτη συμμετοχή όλων των εργατών και ένα μαζικό κίνημα αλληλεγγύης και συμπαράστασης. Η κυβέρνηση μόνο μπροστά σε ένα τέτοιο κίνημα μπορεί να υποχωρήσει. Η ώρα της τελικής μάχης για τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ έφτασε. Εμπρός!
Σ. Κρόκος
