Του Γιάννη Βερούχη (1931-2010)
1) Ο κυνισμός σε όλο του το μεγαλείο
 |
| Λουκάς Παπαδήμος |
● Θέλετε μια γεύση της νέας «στροφής» στην κοινωνική πολιτική του Σημίτη; Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Λ. Παπαδήμος, ο διορισμένος σ’ αυτή τη θέση από τον ίδιο τον Σημίτη, γράφει στις 17 Μαρτίου 2001 στην επίσημη έκθεσή του, με θρασύτητα και κυνισμό: «Χρειάζεται πολλή δουλειά, μικρές εργατικές αμοιβές, και γενικά θυσίες της παρούσας γενιάς».
Γράφτηκε τον Απρίλιο του 2001
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: Έντεκα χρόνια μετά, αυτό το υποκείμενο διορίστηκε πρωθυπουργός από τους ντόπιους και ξένους τραπεζίτες, για να εφαρμόσει αυτά ακριβώς που έλεγε από τότε!
2) Η συνέπεια
● Εμείς οι Κομμουνιστές-Τροτσκιστές (που είναι αυτονόητο ότι είμαστε Μαρξιστές επαναστάτες), πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα είμαστε συνεπείς.
● Συνεπείς έναντι της οργάνωσής μας, συνεπείς έναντι της τάξης μας, των ιδεών μας και των σκοπών μας. Απέναντι στην οργάνωσή μας είμαστε απόλυτα ακριβείς και απόλυτα συνεπείς, μεταξύ λόγων και πράξεων. Δηλαδή ό,τι λέμε το κάνουμε. Διότι έχουμε πειστεί ότι χωρίς μια συνεπή προλεταριακή οργάνωση, ισχυρή, δυναμική, πολυάριθμη και αυστηρή στη λειτουργία της, δεν πρόκειται να πετύχουμε τον σκοπό μας.
● Είμαστε συνεπείς απέναντι στην τάξη μας και συμμετέχουμε και πρωτοστατούμε στους αγώνες της. Διότι ξέρουμε καλά ότι η τάξη μας –δηλαδή το προλεταριάτο– είναι η μόνη δύναμη της κοινωνίας, που όταν διά των αγώνων της και της ενότητάς της αναπτύξει την πολιτική της συνείδηση σαν τάξη: Μπορεί την κατάλληλη ιστορική στιγμή, να γκρεμίσει με μια κοινωνική επανάσταση το καπιταλιστικό σύστημα, και να επιβάλει την προλεταριακή εξουσία της σοσιαλιστικής κοινωνίας.
● Είμαστε συνεπείς απέναντι της χρονικής θητείας στην υπόθεσή μας. Δεν είμαστε ούτε περαστικοί ούτε ευκαιριακοί ούτε για μερικά φεγγάρια, αλλά είμαστε στις θέσεις μας μέχρι τη νίκη. Και όπως οι ναυτικοί δεν είναι μόνο για την καλοκαιρία αλλά και για τις φουρτούνες, έτσι και οι επαναστάτες δεν είναι μόνο για τις ήσυχες περιόδους αλλά και για τις κοινωνικές φουρτούνες. Η δουλειά των επαναστατών είναι κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να προετοιμάζουν ασταμάτητα τις προϋποθέσεις για την επανάσταση, όσο μακριά και να φαίνεται ή και να είναι.
● Όσο για τις ιδέες μας, είμαστε ολοκάθαροι και απόλυτα συνεπείς στην επιμονή μας. απορρίπτουμε τη συνεργασία των τάξεων και υποστηρίζουμε την πάλη των τάξεων. Δεν πιστεύουμε στον κοινοβουλευτισμό και πιστεύουμε στην αυτόνομη οργάνωση και δράση του προλεταριάτου, που επικεφαλής όλων των εκμεταλλευομένων στρωμάτων, θα βαδίσει προς την επαναστατική κατάληψη της εξουσίας.
● Και επίσης είμαστε κατά πολύ συνεπέστεροι από τους άλλους, εκεί που κυρίως δοκιμάζεται η συνέπεια. Και ξέρετε που δοκιμάζεται; Κυρίως στον φόβο, στο ατομικό οικονομικό συμφέρον, και επίσης στην κόπωση και στην απογοήτευση σε περιόδους πολιτικής υποχώρησης. Για το φόβο ήδη είπαμε αρκετά σε προηγούμενο φύλλο μας. Όσο για το ατομικό οικονομικό συμφέρον, θα μιλήσουμε για μια σειρά τοποθετήσεων παραδειγματικής στάσης που συνέβησαν.
▬ Στην προσπάθειά του λοιπόν ο ελληνικός καπιταλισμός να εκβιάσει και να διαφθείρει τους ηγέτες των εργατικών σωματείων (προέδρους και γραμματείς). Τους έδωσε -βάσει της θητείας ορισμένων ετών- μια αξιόλογη συνδικαλιστική σύνταξη. (Είναι αυτή των εργατοπατέρων, όπως λέγεται). Τη σύνταξη αυτή τα αστικά κόμματα και φυσικά και το ΠΑΣΟΚ την ενέκριναν. Οι ηγεσίες των κομμάτων του ΚΚΕ και του ΣΥΝ την έχουν καταδικάσει, αλλά οι συνδικαλιστές τους την έπαιρναν και την παίρνουν κανονικότατα. Την σύνταξη αυτή την παίρνουν χιλιάδες άτομα. Αυτοί όμως που την αρνήθηκαν ενώ βάσει του νόμου τη δικαιούντο, είναι κυριολεκτικά ελαχιστότατοι. Και από αυτούς, οι τέσσερις (4) που την αρνηθήκαμε για λόγους αρχών, είμαστε Κομμουνιστές-Τροτσκιστές, φτωχοί προλετάριοι, και με παραδειγματικούς αγώνες. Τα ονόματα στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου.
● Να διευκρινίσουμε όμως. Δεν γεννιούνται οι άνθρωποι συνεπείς. Αλλά διαμορφώνονται μέσα στην επίμονη υπηρεσία μεγάλων ανθρώπινων σκοπών, όπου η αλλαγή της ανθρώπινης κοινωνίας είναι ο μεγαλύτερος και ο ιερότερος που μπορεί να υπάρξει.
Γράφτηκε τον Νοέμβριο του 1999
3) Για τον διεθνισμό
● Γι’ αυτήν την τόσο κακοποιημένη λέξη της εποχής μας, θέλουμε να πούμε δύο λόγια.
▬ Η διαίρεση του κόσμου, δεν είναι σε έθνη όπως εξωτερικά φαίνεται, αλλά στην πραγματικότητα ο κόσμος είναι διαιρεμένος σε δύο παγκόσμιες κοινωνικές τάξεις. Την τάξη των κεφαλαιοκρατών εκμεταλλευτών και την τάξη των εργαζομένων εκμεταλλευομένων του κεφαλαίου.
▬ Έτσι ο κόσμος δεν είναι χωρισμένος όπως φαίνεται σε κακούς Αμερικανούς και καλούς Ρώσους, σε κακούς Εβραίους και καλούς Παλαιστίνιους, ή ακόμα σε κακούς Τούρκους και σε καλούς Έλληνες. Αλλά είναι χωρισμένος απ’ τη μια σε κακούς κεφαλαιοκράτες εκμεταλλευτές, Αμερικάνους, Ρώσους, Εβραίους, Παλαιστίνιους, Τούρκους κι Έλληνες, που έχουν συμφέρον να διατηρήσουν το παγκόσμιο κοινωνικό σύστημα της εκμετάλλευσης: Και από την άλλη σε καλούς εκμεταλλευόμενους του κεφαλαίου, Αμερικάνους, Ρώσους, Εβραίους, Παλαιστίνιους, Τούρκους κι Έλληνες, που έχουν συμφέρον να γκρεμίσουν το παγκόσμιο σύστημα της εκμετάλλευσης.
▬ Γι’ αυτό και ο διεθνισμός δεν συνταυτίζει σε καμιά περίπτωση, τους εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους οποιουδήποτε έθνους.
▬ Αυτή η αντίληψη είναι εντελώς αναγκαία για να κατανοήσουμε το περιεχόμενο του διεθνισμού. Θα επανέλθουμε.
Γράφτηκε τον Σεπτέμβριο του 2001
4) Η καταγωγή του κεφαλαίου
● Η κυρία Κουάντ, η πλουσιότερη γυναίκα της Γερμανίας, αγόρασε τη μεγάλη Αγγλική αυτοκινητοβιομηχανία ROVER.
Διαθέτει μια από τις ισχυρότερες οικονομικές αυτοκρατορίες της Ευρώπης. Τη μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία BMW, την εταιρεία τροφίμων Milupa, μια σειρά από μεγάλες χημικές και φαρμακευτικές επιχειρήσεις, την εταιρεία μπαταριών Varta και πολλές άλλες.
Ιδρυτής της αυτοκινητοβιομηχανίας BMW ήταν ο πατέρας του συζύγου της κυρίας Κουάντ. Αυτός ο κύριος ήταν στέλεχος των εθνικοσοσιαλιστών και διετέλεσε επικεφαλής των οικονομικών συμβούλων του Χίτλερ.
Στη θέση αυτή ο κύριος Κουάντ είχε οπωσδήποτε και κέρδη και ζημίες. Η ζημία του ήταν ότι του έκλεψε τη γυναίκα του ο υπουργός προπαγάνδας του Χίτλερ, ο Γκέμπελς. Είχε όμως και φοβερά κέρδη ο εφευρετικότατος κύριος Κουάντ.
Μήπως έχετε δει φωτογραφίες από στρατόπεδα συγκέντρωσης του Χίτλερ, που οι κρατούμενοι είχαν το κεφάλι σαν γουλί; Τους κούρευαν όλους, άνδρες και γυναίκες με την ψιλή μηχανή κατ’ εντολή του, και τα μαλλιά τους τα χρησιμοποιούσαν για τζίβα στα καθίσματα των αυτοκινήτων της εταιρείας του.
Αυτή είναι η καταγωγή των κεφαλαίων της κυρίας Κουάντ, η οποία κατά τον γερμανικό Τύπο είναι μια αξιαγάπητη κυρία, που της αρέσει να ζει απλά…!
Αν μπορούσαμε να ψάξουμε και να βρούμε την καταγωγή των κεφαλαίων των περισσότερων μεγάλων Ελλήνων καπιταλιστών, που η συσσώρευσή τους άρχισε στη γερμανική κατοχή, να είμαστε βέβαιοι ότι θα αισθανόμαστε φρίκη.
Γράφτηκε τον Μάρτιο του 1994
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ
Συνεχίζουμε, με αναδημοσίευση παλιών κομματιών (που διατηρούν όλη τους την επικαιρότητα και την πολιτική σημασία), τη σπουδαιότητα και την πολιτική σημασία), τη σπουδαία αυτή στήλη που έγραφε αλησμόνητος σύντροφος δάσκαλος και ηγέτης Γιάννης Βερούχης.
