Εγκλήματα, αποπροσανατολισμός και προπαγάνδα

 

Η υπερπροβολή ιδίως των στυγερών εγκλημάτων
αποπροσανατολίζει από άλλα προβλήματα και 
ευνοεί την κοινωνική απαισιοδοξία

Η δολοφονία των τριών μικρών κοριτσιών στην Πάτρα (όπως και άλλα εγκλήματα πρόσφατα) έχει προβληθεί και αναπαραχθεί τόσο πολύ, που καταντάει, εκτός από αρρωστημένο, και εντελώς ύποπτο. Τα συστημικά ΜΜΕ και τα φιλοκυβερνητικά σάιτ, εφημερίδες και κανάλια, με μια απίστευτη εμμονή, «αναλύουν» και προβάλλουν συνεχώς και με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες ό,τι αφορά την υπόθεση, μετατρέποντας τους εμπλεκόμενους σε τηλεοπτικούς αστέρες. Η εκτίναξη της ακρίβειας, η διάλυση της δημόσιας υγείας, το ξεπούλημα των ενεργειακών πηγών της χώρας και γενικά ό,τι αφορά την επιβίωση του ελληνικού λαού έχει ως διά μαγείας εξαφανιστεί από τα πρωτοσέλιδα. Μετά την τρομολαγνεία γύρω από τον κορωνοϊό ήρθε και αυτό για να δείξει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τι σημαίνει «ενημέρωση» στον καπιταλισμό και κυρίως σε εποχές κρίσης και παρακμής.

«Ενημέρωση» λοιπόν είναι ό,τι προκαλεί αποτροπιασμό, φόβο, ενοχή, ανασφάλεια και γενικότερα ό,τι εγκλωβίζει τον άνθρωπο σε μια ψυχική και πνευματική φυλακή. Η υπερπροβολή τέτοιων καταστάσεων όχι μόνο δεν εξυπηρετεί την πρόληψη και εξάλειψή τους, αλλά αντίθετα δημιουργεί την πεποίθηση ότι πρόκειται για κάτι που έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση, που περιλαμβάνει και ένα σκοτεινό κομμάτι. Η συστηματική καλλιέργεια αυτής της πεποίθησης δημιουργεί συνθήκες εξάπλωσης των εγκληματικών φαινομένων και όχι περιορισμού τους. Από την άλλη, ό,τι θα έφερνε σε δύσκολη θέση την εξουσία αποκρύπτεται, π.χ. οι δολοφονίες εργατών που βαφτίζονται «εργατικά ατυχήματα»· όπως και ό,τι αφορά πρόσωπα της αστικής τάξης, π.χ. «εθνικός ευεργέτης» που φέρεται να σκότωσε και τις δύο συζύγους του όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε ποτέ αλλά υπάρχει και χώρος πολιτισμού στο όνομά του.

Το σύστημα για να συνεχίσει να κυριαρχεί χρειάζεται με κάθε τρόπο να εμποδίσει την έμφυτη τάση του ανθρώπου για εξέλιξη. Τον υποτάσσει όχι μόνο με τη φυσική βία και καταστολή, αλλά και με την ψυχική και πνευματική καθήλωση. Καθήκον των επαναστατών μαρξιστών είναι να καλλιεργήσουν και να ενθαρρύνουν τις ποιότητες αυτές που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη και την εξύψωση της συνείδησης. Η προσήλωση σε ιδανικά, η αίσθηση σκοπού ζωής που δεν έχει να κάνει μόνο με την προσωπική αλλά και με την κοινωνική ευημερία και εξέλιξη, η δημιουργία δεσμών κοινωνικών που βασίζονται στην αλληλεγγύη και την αλληλοϋποστήριξη είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε απέναντι στον προωθούμενο σκοταδισμό.

 

Μαρία Καράβολα