Τρεις νέοι εργάτες, ηλικίας 32 έως 44 ετών, από τα Γρεβενά και την Κοζάνη, τινάχτηκαν κυριολεκτικά στον αέρα στο εργατικό ατύχημα που έγινε στο εργοστάσιο της ΕΛ.Τ.ΕΚ (Ελληνική Τεχνολογία Εκρηκτικών) στην περιοχή των Γρεβενών. Η έκρηξη στο εργοστάσιο ήταν τόσο δυνατή που ακούστηκε στα 50 χιλιόμετρα μακριά.Η εργατική τάξη της χώρας πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος
στα Γρεβενά
Οι πρώτες έρευνες που έγιναν δείχνουν ότι η έκρηξη σημειώθηκε όταν οι εργάτες επιχειρούσαν να φτιάξουν εκρηκτικό γαλάκτωμα στο ανάλογο μηχάνημα με ανάμειξη κράματος υαλοσφαιριδίων. Το μηχάνημα έπρεπε κανονικά να έχει ψυχθεί κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου (το δυστύχημα έγινε τη Δευτέρα 21/3), ώστε να είναι χαμηλή η θερμοκρασία του κατά την αρχή της λειτουργίας του. Στον χώρο της έκρηξης βρέθηκαν πυροκροτητές και αποθηκευμένα πυρομαχικά, γεγονός απαράδεκτο για τέτοιο εργοστάσιο. Το πόρισμα της έρευνας αναμένεται. Είναι απαίτηση όλης της εργατικής τάξης και της ελληνικής κοινωνίας να δοθούν πλήρεις και αληθινές απαντήσεις για τα αίτια του δυστυχήματος.
Το να βρίσκεται μια βιομηχανία εκρηκτικών υλών σε απομακρυσμένη περιοχή είναι φυσικό. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να μην ελέγχεται για τους κανόνες ασφαλείας. Σε ένα τέτοιο εργοστάσιο θα πρέπει να υπάρχουν σίγουρα μηχανικοί και τεχνικοί σχετικοί με το αντικείμενο, πέρα από τους εργάτες, που πρέπει να είναι και αυτοί ειδικευμένοι. Εργαζόμενοι τέτοιων ειδικοτήτων δεν υπήρχαν στο εργοστάσιο, τουλάχιστον τη μέρα που έγινε το δυστύχημα.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπηρετεί πιστά την «ελευθερία» του κεφαλαίου, που σημαίνει πλήρη ασυδοσία σε όλες του τις δραστηριότητες. Από τα κλασικά εργατικά ζητήματα (μισθοί, ωράρια, συμβάσεις, ασφάλιση) μέχρι ό,τι αφορά τη στελέχωση μιας επιχείρησης με τις κατάλληλες ειδικότητες εργαζομένων, την επαρκή ειδίκευση των εργατών κ.λπ. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι προς διάλυση και ιδιωτικοποίηση, ώστε να γίνουν όργανο βοηθητικό –και όχι ελεγκτικό– της εργοδοσίας. Σε αυτή τη βάση η κυβέρνηση και η αστική τάξη είναι υπεύθυνες για κάθε εργαζόμενο που χάνει τη ζωή του ή σακατεύεται στους χώρους δουλειάς.
Η υπεράσπιση της ζωής και της ακεραιότητας όλων των εργατών είναι καθήκον της ίδιας της εργατικής τάξης. Μέσα από την οργανωμένη πάλη των σωματείων να επιβάλουμε όρους προστασίας της υγιεινής και της ασφάλειας των εργαζομένων. Είναι ο καλύτερος φόρος τιμής για τους συναδέλφους που «έφυγαν» στα Γρεβενά και σε κάθε εργατικό «ατύχημα».
Σ. Κρόκος